Οἱ συναναστροφές μας Β΄, Ἁββᾶ Δωρόθεου, (Α΄ Ἐπιστολή), Ἱερ. Σάββα Ἁγιορείτου

Οἱ συναναστροφές μας Β΄, Ἁββᾶ Δωρόθεου, (Α΄ Ἐπιστολή), Ἱερ. Σάββα Ἁγιορείτου, 22-1-2025

Οἱ συναναστροφές μας-Πῶς πρέπει νά συμπεριφορόμαστε στίς συναντήσεις μας, Ἁββᾶ Δωρόθεου, (Α΄ Ἐπιστολή), Ὁμιλία ΜΑ΄, Ἱερ. Σάββα Ἁγιορείτου,

Οἱ συναναστροφές μας-Πῶς πρέπει νά συμπεριφορόμαστε στίς συναντήσεις μας, Ἁββᾶ Δωρόθεου, (Α΄ Ἐπιστολή), Ὁμιλία ΜΑ΄,  Ἱερ. Σάββα Ἁγιορείτου, 22-1-2025 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Τό Ἰσλάμ διατηρεῖται ἀπό τήν σεμνή ἐνδυμασία τῶν γυναικῶν; , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

«Ὁ γάμος εἶναι συγγνώμη πάθους»

❈ Καί στόν γάμο ὑπάρχει ἐγκράτεια καί σωφροσύνη, ὑπάρχουν ὅρια. Ὁ γάμος δέν εἶναι ἐργαστήριο πορνείας καί φιληδονίας, ἀλλά θεώσεως. Ὅπως μέσα στήν Ἐκκλησία μπαίνουμε γιά νά θεωθοῦμε, ἔτσι καί μέσα στόν γάμο. Εἶναι ἕνας τρόπος, ὅπως καί ὁ μοναχισμός, γιά νά τελειοποιηθοῦμε καί νά ξεπεράσουμε τή σάρκα. Ὄχι νά ὑποδουλωθοῦμε στά σαρκικά πάθη μέ μιά ἐξωτερική νομιμοποίηση τοῦ γάμου.

Γι’ αὐτό δέν ἐπιτρέπονται καί οἱ διαστροφές, ὅπως θά σᾶς λένε οι σωστοί πνευματικοί.

Σήμερα ὅμως δυστυχῶς στήν ἐποχή μας ἔχει κυριαρχήσει ἡ ἁμαρτία τῆς σαρκός. Ἔτσι ὑπάρχει μιά τέτοια τάση νά ἀμνηστεύουμε αὐτά τά ἀπαράδεκτα πράγματα.

Γιατί σήμερα οἱ ἄνθρωποι χωρίζουν τόσο εὔκολα;

❈ Ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ἔλεγε: «Ὁ προορισμός μας εἶναι νά γίνουμε θεοί κατά χάριν, νά ὁμοιωθοῦμε μέ τόν Τριαδικό Θεό. Νά γίνουμε ἕνα μέ Ἐκεῖνον ἀλλά καί μεταξύ μας».

Ὅταν γίνουμε ἕνα μέ τόν Θεό, γινόμαστε ἕνα καί μεταξύ μας. Ὁ Ἅγιος Δωρόθεος, λέει, ὅτι οἱ Χριστιανοί μοιάζουμε σάν νά εἴμαστε σ’ ἕναν κύκλο γύρω - γύρω καί στό κέντρο τοῦ κύκλου εἶναι ὁ Χριστός. Ὅλοι οἱ Χριστιανοί εἴμαστε γύρω ἀπ’ τόν κύκλο. Ὅσο πλησιάζουμε στό κέντρο, πού εἶναι ὁ Χριστός, μικραίνει ὁ κύκλος καί ἐρχόμαστε καί πιό κοντά μεταξύ μας. Ὅσο φεύγουμε ἀπ’ τό κέντρο, φεύγουμε πιό μακριά ἀπ’ τόν Χριστό, ἀπομακρυνόμαστε καί μεταξύ μας. Μεγαλώνει ὁ κύκλος καί ἀπομακρυνόμαστε καί ὁ ἕνας ἀπ’ τόν ἄλλον. Ὅταν πέσουν ὅλοι στό κέντρο τοῦ κύκλου, γινόμαστε ἕνα μέ τόν Χριστό, γινόμαστε ἕνα καί μεταξύ μας.

Ἡ ΠΑΠΙΚΗ (ΚΑΛΠΙΚΗ) ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ, ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗ! (Ἀναφορὰ σὲ σχετικὲς δηλώσεις τοῦ «Πάπα» Φραγκίσκου)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 13η Ιανουαρίου 2025

Η ΠΑΠΙΚΗ (ΚΑΛΠΙΚΗ) ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ, ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗ!

(Αναφορά σε σχετικές δηλώσεις του «Πάπα» Φραγκίσκου)

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές για την όψιμη «ανακάλυψη» της Συνοδικότητας από τον Παπισμό και την κακοποιημένη εφαρμογή της στην παπική «εκκλησία». Είναι αποδεδειγμένο πως η νεωστί εμφανισθείσα «Συνοδικότητα», μαζί με άλλες παρόμοιες μεθοδεύσεις, εντάσσεται στο γενικότερο σχέδιο του αμετανόητου αιρετικού πολιτικοοικονομικού αυτού οργανισμού, με προσωπείο θρησκευτικό, να δείξει ότι δήθεν έχει αλλάξει, έχει εκσυγχρονιστεί. Φυσικά δεν πρόκειται για ουσιαστική αλλαγή, αλλά για καιροσκοπική τακτική εξυπηρετώντας μια νέα στρατηγική του, για να προσεγγίσει την Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία μας, με απώτερο στόχο την υποταγή της στην αδηφάγα παπική εξουσία.

Ένα από τα πάμπολλα «αγκάθια» στις σχέσεις του με την Μία, Αδιαίρετη και αληθινή Εκκλησία του Χριστού, πέρα από τις δεκάδες δογματικές του πλάνες, είναι και το δαιμονικό «πρωτείο» και «αλάθητο» του «Πάπα», το οποίο καταργεί κάθε ίχνος συνοδικότητας. Όπως αναλύσαμε σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας, με τίτλο: «ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑ: ΔΥΟ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ!», «Ο Παπισμός, από την φύση του, δεν μπορεί να λειτουργήσει συνοδικά, καθότι υπάρχει “συνοδική” δέσμευση, ότι ο “Πάπας”, ως “αλάθητος” και “υπέρτατος διδάσκαλος της εκκλησίας” δεν έχει ανάγκη από συνοδικές διαδικασίες, διότι έτσι καταλύεται, καταργείται στην πράξη το παπικό αλάθητο! Το παπικό “αλάθητο” ακυρώνει κάθε άλλη άποψη, έστω και αν αυτή είναι συλλογική- συνοδική! Δια του “πρωτείου” και του “αλαθήτου” ο “Πάπας” καθίσταται “ισόθεος”»![1] Και «Το “Πρωτείο του επισκόπου Ρώμης”, αποτελεί μέχρι σήμερα το βασικότερο δόγμα πίστεως στον Παπισμό, το οποίο μαζί με το “αλάθητο”, καταλύει κάθε ίχνος Συνοδικότητος, διότι τοποθετεί τον “Πάπα” υπεράνω όλων των Συνόδων, ακόμα και των Οικουμενικών, υποβιβάζοντας τις Συνόδους σε απλά συμβουλευτικά όργανά του. Χωρίς υπερβολή ο “Πάπας” έχει αναχθεί σε είδος θεότητας, έχοντας πάρει την θέση του Χριστού στην Εκκλησία! Είναι πολύ χαρακτηριστική η δήλωση του Ντον Μπόσκο, που τιμάται από τον Παπισμό ως άγιος, ο οποίος είπε: “Ο Χριστός ύψωσε τον πάπα υπεράνω των προφητών, του Προδρόμου Ιωάννου, των Αγγέλων. Ο Ιησούς ανέβασε τον πάπα στο ύψος του Θεού…”»[2]!

Περί Πνευματικῆς Προκοπῆς

❈ Κάθε στιγμή πού περνάει, ἄν ὁ ἄνθρωπος ἀγωνίζεται πνευματικά καί εἶναι μέ τόν Χριστό, προχωράει. Ἄν ἀμελήσει καί δέν κάνει κάτι γιά τόν Χριστό, δέν θά μείνει ἐκεῖ πού εἶναι, ἀλλά θά πάει πίσω. Τό βῆμα πού ἔκανε δηλαδή πρίν, τό ἔχασε τώρα. Εἶναι ὅπως ἕνας ἄνθρωπος πού ἀνεβαίνει τήν κοίτη ἑνός ποταμοῦ. Ἄν κάποια στιγμή θελήσει νά χαλαρώσει γιά λίγο και σταματήσει ν’ ἀνεβαίνει, θά τόν πάρει πίσω τό ποτάμι.

Τό εἶπε ξεκάθαρα ὁ Χριστός: «Ὁ μή ὤν μετ᾽ ἐμοῦ κατ᾽ ἐμοῦ ἐστι» (Λουκ. 11,23). Ὅποιος δηλαδή δέν εἶναι μαζί μου, εἶναι ἐναντίον μου. Στή συγκεκριμένη στιγμή, ὁ ἀγῶνας σου ἦταν γιά τόν Χριστό; Ἄν ἦταν, εἶσαι μέ τόν Χριστό. Ἄν δέν ἦταν, εἶσαι ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ. Μπορεῖ νά ἔχεις κάνει μεγάλους κόπους καί σέ πολύ λίγο χρόνο ἄν κουραστεῖς καί ἀμελήσεις, νά τά χάσεις ὅλα καί νά πᾶνε χαμένοι οἱ κόποι σου. «Ὁ μή συνάγων μετ᾿ ἐμοῦ σκορπίζει» (Λουκ. 11,23).

Περί Ἱεροκατηγορίας

❈ Ἀπό τούς λαϊκούς βγαίνουν καί οἱ ἱερεῖς... «Κατά τόν λαόν καί οἱ ἄρχοντες», ὅπως λέμε. Ἅμα ἀνέβει ὁ λαός πνευματικά, θά ἀνέβει καί ὁ κλῆρος πνευματικά. Ὅλοι παραπονοῦνται γιά τούς παπάδες, γιά τούς δεσποτάδες... Τί κατηγορεῖς; Ἐσύ ἑτοίμασες τό παιδί σου νά γίνει παπάς σωστός;

Δέν ξέρει κἄν πῶς νά τό ἑτοιμάσει, ἀφοῦ δέν ἔχει ἑτοιμάσει κατ’ ἀρχάς τόν ἑαυτόν του. Κατηγορεῖ τούς παπάδες καί τούς δεσποτάδες, ἐνῶ δέν ἔχει πάει ποτέ νά ἐξομολογηθεῖ. Κάνε πρῶτα αὐτή τήν ἐργασία στήν οἰκογένειά σου.

23 Ἰανουαρίου. Κλήμεντος ἱερομάρτυρος ἐπισκόπου Ἀγκύρας († 312), Ἀγαθαγγέλου μάρτυρος (†312)· Διονυσίου ὁσίου τοῦ ἐν ᾿Ολύμπῳ (†1540). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης λα΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ἰακ. α΄ 19-27).

Ιακ. 1,19            Ὥστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἔστω πᾶς ἄνθρωπος ταχὺς εἰς τὸ ἀκοῦσαι, βραδὺς εἰς τὸ λαλῆσαι, βραδὺς εἰς ὀργήν·

Ιακ. 1,19                    Ωστε, αδελφοί μου αγαπητοί, ας είναι κάθε άνθρωπος γρήγορος και πρόθυμος να ακούη την αλήθειαν του Θεού, η οποία αναγεννά και σώζει, και ας είναι ακόμη αργός και δυσκίνητος στο να ομιλή (δια τον φόβον μήπως πη κάτι το άστοχον, το αμαρτωλόν και υβριστικόν). Ας είναι δε ακόμη αργός και δυσκίνητος εις την οργήν, οποιαιδήποτε αφορμαί και αν του δίδωνται.

Πότε δίνεται στόν ἄνθρωπο ὁ καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;

Λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «ὁ καρπός τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια» (Γαλ. 5,22-23). Ὅλα αὐτά τά ὡραῖα δέν εἶναι ὁ Παράδεισος; Καί ὅλα αὐτά τά ὡραῖα, λέει, εἶναι καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί αὐτός ὁ καρπός τοῦ Πνεύματος πότε δίνεται στόν ἄνθρωπο; Μετά θάνατον ἤ τώρα; Φυσικά τώρα! Τώρα δίνεται μία προκαταβολή καί μετά θάνατον, μετά τήν Δευτέρα Παρουσία, θά δοθεῖ, θά λέγαμε, ὅλο τό ποσό, ὅλη ἡ δωρεά. Ἀπό τώρα, ὅμως, πρέπει νά ἔχουμε τήν προκαταβολή.

Τότε ὁ Θεός σέ ἀκούει ἀμέσως....

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἔλεγε: «Ὅταν σηκώνεις τά χέρια σου γιά νά προσευχηθεῖς καί εἶσαι σέ κατάσταση νηστείας, καταστολῆς, καταπολέμησης τῆς λαιμαργίας καί τῆς γαστριμαργίας, τότε μέ τό πού θά σηκώσεις τά χέρια σου, ὁ Θεός σέ ἀκούει ἀμέσως».

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ομιλία 14 – 10 – 2016)