Ἐπιστολὴ Πρωτοπρ. Θεοδώρου Ζήση στὸν π. Ματθαῖο Βουλκανέσκου.

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Ὁµότιµος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς, Ἀριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη

Αἰδεσιµολογιώτατον Πρωτοπρεσβύτερον π. Ματθαῖον Vulcănescu, Ὀρθόδοξη Ἐνορία Ἁγίου Ἐδουάρδου τοῦ Μάρτυρα καὶ Ἁγίας Παρασκευῆς τῆς Ρωµαίας, Λίβερπουλ

Θεσσαλονίκη 31.3.2025

Ἀγαπητὲ ἐν Χριστῷ ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργὲ π. Ματθαῖε,

Σᾶς εὐχαριστῶ θερµά, γιατὶ µὲ ἐνηµερώσατε ἀδελφικά, στέλνοντας τὰ σχετικὰ ἔγγραφα, γιὰ τὶς διώξεις ποὺ ὑφίστασθε, ἐπειδὴ προχωρήσατε στὴν κατὰ πάντα δικαιολογηµένη ἱεροκανονικὴ ἐνέργεια νὰ διακόψετε τὴν µνηµόνευση τοῦ ὀνόµατος τοῦ οἰκείου µητροπολίτη Σιλουανοῦ, τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας.

Ὑποστηρίζω καὶ ἐπαινῶ τὸ θάρρος σας νὰ ὁµολογήσετε τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Παράδοση, ἀκολουθώντας τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ἐναντίον ὅλων τῶν αἱρέσεων, παλαιῶν καὶ νέων, µεταξὺ τῶν ὁποίων συγκαταλέγονται οἱ ἀντιχαλκηδόνιοι Μονοφυσίτες, µὲ τοὺς ὁποίους δυστυχῶς τὸ Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας εὑρίσκεται σὲ κοινωνία ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια, ἀναµειγνύοντας ἔτσι τὰ ἄµικτα, Ὀρθοδοξία καὶ αἵρεση, Ἀλήθεια καὶ πλάνη.

Εἰδικότερα τὴν διακοπὴ µνηµόνευσης τοῦ ὀνόµατος τοῦ αἱρετίζοντος ἐπισκόπου συνιστοῦν καὶ προβάλλουν ὁ 31ος Ἀποστολικὸς Κανόνας καὶ ὁ 15ος τῆς Πρωτοδευτέρας (ΑΒ) Συνόδου τοῦ Μεγάλου Φωτίου (861). Ἡ τελευταία χαρακτηρίζει τοὺς αἱρετίζοντες ἐπισκόπους ὡς ψευδεπισκόπους, καὶ αὐτὸ δὲν ἀποτελεῖ ὕβρη, ὅπως ἰσχυρίζεται γιὰ σένα ὅτι τὸν ὑβρίζεις ὁ µητροπολίτης Σιλουανός, ἀλλὰ ἔλεγχο τῆς αἵρεσης. Στὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ στὰ συγγράµµατα τῶν Ἁγίων Πατέρων πολὺ συχνὰ γίνεται λόγος γιὰ ψευδοπροφῆτες, ψευδαποστόλους καὶ ψευδοδιδασκάλους. Αὐτὸ δὲν εἶναι ὕβρις, ἀλλὰ ἔλεγχος πρὸς ἐπιστροφὴν τῶν κακοδόξων καὶ προστασίαν τῶν Ὀρθοδόξων.

Ἀρχικὰ ἀντέδρασε µὲ ὀργὴ καὶ θυµὸ ὁ µητροπολίτης καὶ ὄχι µὲ πατρικὴ κατανόηση. Βιάσθηκε καὶ ἀποφάσισε µόνος τὴν καθαίρεσή σου, ἐνῶ αὐτὸ ἀπαγορεύεται ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, ἀλλὰ ἀκόµη καὶ ἀπὸ τοὺς πολιτικοὺς νόµους, διότι δὲν εἶναι δυνατὸν ὁ κατηγορούµενος νὰ ἀποφασίζει γιὰ τὴν κατηγορία, νὰ δικάζει ὁ κατηγορούµενος τὸν ἑαυτό του, αὐτὸς ποὺ κατηγορεῖται νὰ δικάζει αὐτὸν ποὺ τὸν κατηγορεῖ. Ὁ Κανὼν 107 (ΡΖ´) τῆς ἐν Καρθαγένῃ Συνόδου ὁρίζει: «Ἤρεσεν ὥστε ἕνα ἐπίσκοπον µὴ ἐκδικεῖν ἑαυτοῦ διάγνωσιν». Καὶ ὁ Ἅγιος Νικόδηµος Ἁγιορείτης στὸ Πηδάλιο ἑρµηνεύοντας τὸν Κανόνα λέγει: «Ὁ παρὼν κανὼν διορίζει, ὅτι ἕνας Ἐπίσκοπος οὔτε Ἐπίσκοπον ἄλλον δύναται νὰ κρίνῃ, ἔχοντα πρὸς ἄλλον τινα κρίσιν, οὔτε Πρεσβύτερον ἔχοντα κατ᾽ αὐτοῦ τοῦ ἰδίου διαφοράν τινα, οὔτε ἄλλον τινα κληρικόν, κατὰ τὸν θ´ τῆς δ´, ἀλλὰ οὔτε Πρεσβύτερον κατηγορούµενον παρ᾽ ἄλλου, ἤ διάκονον, δύναται νὰ καθάρῃ εἷς µόνος Ἐπίσκοπος, κατὰ τὸν ιβ´ τῆς παρούσης».

Τώρα βέβαια µὲ νεώτερη ἀπόφασή του, ὅπως σοῦ ἀνακοίνωσε µὲ ἐπιστολή (16.3.2025, ἀριθµὸς ὑποθέσεως 2024-02) σὲ παραπέµπει στὸ δικό του ἐπισκοπικὸ δικαστήριο, τοῦ ὁποίου τὰ µέλη διορίζονται ἀπὸ τὸν ἴδιο καὶ δέχονται ὅ,τι ὁ ἐπίσκοπος ἀποφασίσει. Ἑποµένως δὲν ἀλλάζει τίποτε οὐσιαστικά.

Σάββατο τοῦ Λαζάρου. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ[:Ιω.11,1-45]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν τις ἀσθενῶν, Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας, ἐκ τῆς κώμης Μαρίας, καὶ Μάρθας τῆς ἀδελφῆς αὐτῆς(:Ήταν τότε κάποιος που λεγόταν Λάζαρος, ο οποίος είχε αρρωστήσει. Αυτός καταγόταν από τη Βηθανία, το χωριό της Μαρίας και της Μάρθας της αδελφής της). Ἦν δὲ Μαρία ἡ ἀλείψασα τὸν Κύριον μύρῳ, καὶ ἐκμάξασα τοὺς πόδας αὐτοῦ ταῖς θριξὶν αὐτῆς, ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάζαρος ἠσθένει(:Και ήταν η Μαρία εκείνη που αργότερα, λίγο πριν από τον θάνατο του Κυρίου, Τον άλειψε με το μύρο και σκούπισε τα πόδια Του με τα μαλλιά της. Και ο Λάζαρος που ασθενούσε, ήταν αδελφός της)»[Ιω.11,1-2].

Πολλοί από τους ανθρώπους όταν δουν κάποιους, που είναι αρεστοί στον Θεό, να πάσχουν από κάποιο κακό(όπως για παράδειγμα να έχουν αρρωστήσει ή να πάσχουν από φτώχεια ή από κάποιο άλλο παρόμοιο) σκανδαλίζονται, μη γνωρίζοντας ότι γνώρισμα των κατεξοχήν φίλων του Θεού είναι το να πάσχουν από αυτά· και ο Λάζαρος λοιπόν ήταν ένας από τους φίλους του Χριστού και ήταν ασθενής. Αυτό λοιπόν έλεγαν και εκείνοι που στάλθηκαν: «Κύριε, ἴδε ὃν φιλεῖς ἀσθενεῖ (:Κύριε, να, ο φίλος Σου που τόσο πολύ αγαπάς είναι άρρωστος)». Αλλά ας εξετάσουμε από την αρχή την περικοπή.

«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν τις ἀσθενῶν, Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας(:Ήταν τότε κάποιος που λεγόταν Λάζαρος, ο οποίος είχε αρρωστήσει. Αυτός καταγόταν από τη Βηθανία)». Δεν ανέφερε έτσι απλά και τυχαία από πού καταγόταν ο Λάζαρος, αλλά για κάποια αιτία, την οποία θα αναφέρει στη συνέχεια· τώρα ας εξετάσουμε το παρόν χωρίο. Και τις αδελφές του μάς τις αναφέρει προς μεγάλη ωφέλεια, και ακόμη, αυτό που επιπλέον είχε η Μαρία, προσθέτοντας και λέγοντας: «Ἦν δὲ Μαρία ἡ ἀλείψασα τὸν Κύριον μύρῳ, καὶ ἐκμάξασα τοὺς πόδας αὐτοῦ ταῖς θριξὶν αὐτῆς, ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάζαρος ἠσθένει(:Η Μαρία πάλι ήταν εκείνη που αργότερα, λίγο πριν από τον θάνατο του Κυρίου, Τον άλειψε με το μύρο και σκούπισε τα πόδια Του με τα μαλλιά της. Και ο Λάζαρος που αρρώστησε ήταν αδελφός της)».

Εδώ μερικοί απορώντας λένε: «Πώς», λένε, «ανεχόταν ο Χριστός γυναίκα να ενεργεί με τέτοιον τρόπο;». Κατά πρώτον λοιπόν πρέπει να μάθουμε εκείνο, ότι δεν είναι αυτή η πόρνη που αναφέρει ο Ματθαίος[Ματθ.26,7-13], ούτε αυτή που αναφέρει ο Λουκάς[Λουκ. 7,37-48], διότι άλλη είναι αυτή· καθόσον εκείνες μεν ήσαν πόρνες και γεμάτες από πολλά κακά, ενώ αυτή ήταν σεμνή και σπουδαία· διότι φρόντιζε για την υποδοχή του Χριστού. Δείχνει επίσης ο ευαγγελιστής ότι και οι αδερφές του Λαζάρου αγαπούσαν τον Κύριο και όμως επέτρεψε να πεθάνει ο Λάζαρος.

Και γιατί δεν άφησαν τον ασθενή αδελφό τους και να μεταβούν προς Αυτόν για να Τον παρακαλέσουν αυτοπροσώπως, όπως ακριβώς έκανε ο εκατόνταρχος [βλ.Ματθ.8,5-6 : «Εἰσελθόντι δὲ αὐτῷ εἰς Καπερναοὺμ προσῆλθεν αὐτῷ ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων·. Κύριε, ὁ παῖς μου βέβληται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος(:Και όταν ο Ιησούς μπήκε στην Καπερναούμ, ήλθε κοντά Του ένας εκατόνταρχος, ο οποίος Τον παρακαλούσε και Του έλεγε: ’’Κύριε, ο δούλος μου είναι κατάκοιτος και παράλυτος στο σπίτι και βασανίζεται από τρομερούς πόνους’’)»] και εκείνος ο άνθρωπος που ανήκε στη βασιλική αυλή του Ηρώδη[βλ. Ιω.4,47: «Οὗτος ἀκούσας ὅτι Ἰησοῦς ἥκει ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν, ἀπῆλθε πρὸς αὐτὸν καὶ ἠρώτα αὐτὸν ἵνα καταβῇ καὶ ἰάσηται αὐτοῦ τὸν υἱὸν· ἤμελλε γὰρ ἀποθνήσκειν(:Αυτός λοιπόν, μόλις άκουσε ότι ο Ιησούς είχε έλθει από την Ιουδαία στη Γαλιλαία, έφυγε από την Καπερναούμ και πήγε να τον συναντήσει˙ κι άρχισε να τον παρακαλεί να κατεβεί από την Κανά στην Καπερναούμ και να θεραπεύσει το γιο του˙ διότι ήταν βαριά άρρωστος και κινδύνευε να πεθάνει)»], αλλά στέλνουν άλλους; Είχαν πάρα πολύ θάρρος προς τον Χριστό και πολλή οικειότητα. Άλλωστε και γυναίκες αδύναμες ήσαν και κατέχονταν από το πένθος· διότι, το ότι δεν το έκαναν αυτό από περιφρόνηση, το απέδειξαν στη συνέχεια.

Το ότι λοιπόν δεν ήταν αυτή εκείνη η πόρνη[Λουκά 7,37-38: «Καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἐν τῇ πόλει ἥτις ἦν ἁμαρτωλός, καὶ ἐπιγνοῦσα ὅτι ἀνάκειται ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ Φαρισαίου, κομίσασα ἀλάβαστρον μύρου, καὶ στᾶσα ὀπίσω παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ κλαίουσα, ἤρξατο βρέχειν τοὺς πόδας αὐτοῦ τοῖς δάκρυσι καὶ ταῖς θριξὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς ἐξέμασσε, καὶ κατεφίλει τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἤλειφε τῷ μύρῳ(:Και ιδού, στην πόλη αυτή ζούσε μία γυναίκα που ήταν αμαρτωλή. Αυτή όταν πληροφορήθηκε ότι ο Ιησούς είναι καθισμένος και τρώει στο σπίτι του Φαρισαίου, έφερε ένα αγγείο από αλάβαστρο γεμάτο από μύρο, κι αφού στάθηκε κοντά στα πόδια Του, πίσω από το τραπέζι, όπως ήταν καθισμένος ο Κύριος, καθώς σκεπτόταν τις αμαρτίες της, ξέσπασε σε κλάματα. Και άρχισε να βρέχει τα πόδια Του με τα άφθονα δάκρυά της και τα σκούπιζε με τα μαλλιά της. Συγχρόνως μάλιστα φιλούσε με ευλαβική αγάπη τα πόδια Του και τα άλειφε με το μύρο)»] είναι ολοφάνερο.

11 Ἀπριλίου. Παρασκευὴ πρὸ τῶν Βαΐων. Ἀντίπα ἐπισκόπου Περγάμου (†92). Τρυφαίνης ὁσίας τῆς ἐν Κυζίκῳ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας Ξς΄ 10-24).

Ησ. 66,10          εὐφράνθητι, Ἱερουσαλήμ, καὶ πανηγυρίσατε ἐν αὐτῇ, πάντες οἱ ἀγαπῶντες αὐτήν, χάρητε ἅμα αὐτῇ χαρᾷ, πάντες ὅσοι πενθεῖτε ἐπ᾿ αὐτῇ,

Ησ. 66,10                  Συν λοιπόν, η νέα Ιερουσαλήμ, ας πλημμυρίσης από χαράν και ευφροσύνην. Ας πανηγυρίσουν δι' αυτήν και εις αυτήν όλοι όσοι την αγαπούν. Χαρήτε χαράν μεγάλην, όσοι άλλοτε είχατε πένθος δια την κοταστροφήν της,

Ησ. 66,11          ἵνα θηλάσητε καὶ ἐμπλησθῆτε ἀπὸ μαστοῦ παρακλήσεως αὐτῆς, ἵνα ἐκθηλάσαντες τρυφήσητε ἀπὸ εἰσόδου δόξης αὐτῆς.

Ησ. 66,11                  δια να θηλάσετε τώρα και χορτάσετε από τον μαστόν της παρηγορίας της. Και αφού χορτασθήτε από το πνευματικόν τούτο γάλα της χαράς, να τρυφήσετε, όταν έλθη η δόξα αυτής.

Ὁ Μεγάλος Ἀρχιερεὺς τῆς Αἰωνίας Λυτρώσεως.

(Ἑρμηνεία στὴν Ἐπιστολὴ πρὸς Ἑβραίους 9:11-14 – Πέμπτη Κυριακὴ Νηστειῶν)

Κωφίδης Εὐάγγελος

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Σήμερα, ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς καλεῖ νὰ σταθούμε μετὰ δέους μπροστὰ στὸ ἄφθονο μυστήριο τοῦ Θεϊκοῦ Ἔλέους, ποὺ ἀποκαλύπτεται διὰ τοῦ ἀποστόλου Παύλου στὴν Ἐπιστολὴ πρὸς Ἑβραίους (9:11-14). Ὁ Χριστός, ὁ «μεγάλος Ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν», διαβαίνει τὰ σύμβολα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ ἐμφανίζεται ὡς ἡ Τελικὴ καὶ Τέλεια Θυσία – ὁ Ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου.

Ὁ Χριστός: Ὁ Ἀληθινὸς Ἱερεὺς καὶ Ἡ Θυσία

«Χριστὸς δὲ παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν…» (Ἑβρ. 9:11). Δὲν ἔχομε πλέον τὴν παροδικὴ σκηνὴ τοῦ Μωϋσῆ, οὔτε τὰ αἵματα ταύρων καὶ τράγων ποὺ ἐκάλυπταν προσωρινὰ τὴν ἁμαρτία. Ἡ «μείζονα καὶ τελειοτέρα σκηνή» εἶναι ἡ Θεανθρώπινη Φύσις τοῦ Κυρίου – ὁ Λόγος ὁ σαρκωθεὶς ποὺ «ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» (Ἰωάν. 1:14). Αὐτὸς προσφέρει ὄχι συμβολικὰ δῶρα, ἀλλὰ Τὸν ἑαυτό Του, ὡς Ἅγιον καὶ Ἀμόλυντον Θῦμα.

Τὸ Αἷμα τῆς Αἰωνίου Λυτρώσεως

«διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ Ἅγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος» (Ἑβρ. 9:12). Ἡ λέξη «ἐφάπαξ» (ἅπαξ καὶ διὰ παντός) καταργεῖ κάθε ἀνθρώπινη προσπάθεια ἐπανάληψης τῆς θυσίας. Τὸ αἷμα τῶν προγόνων ἐκάθαριζε σωματικῶς, ἀλλὰ τὸ Πανάγιον Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καθαρίζει τὴν συνείδησή μας ἀπὸ «νεκρὰ ἔργα» (ἁμαρτία, θάνατος, ἀλλοτρίωση) – ὄχι ἐξωτερικῶς, ἀλλὰ μὲ θεία ἐνέργεια ποὺ φωτίζει τὴν ψυχή.

Ἡ Συνέργεια τῆς Ἁγίας Τριάδος

«διὰ Πνεύματος αἰωνίου» (Ἑβρ. 9:14). Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον – ἡ Τρίτη Ὑπόστασις τῆς Τριάδος – ἐνεργεῖ στὴν θυσία τοῦ Χριστοῦ, ἁγιάζοντας ἡμᾶς. Αὐτὸ δὲν εἶναι ἀπλῶς «δύναμη», ἀλλὰ ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ποὺ μεταδίδει τοὺς καρποὺς τοῦ Σταυροῦ στὴν Ἐκκλησία. Ἡ θυσία τοῦ Κυρίου δὲν εἶναι ἱστορικὸ γεγονὸς μόνο, ἀλλὰ παρουσιάζεται μυστηριακὰ στὴν Θεία Εὐχαριστία, ὅπου ὁ Χριστὸς Τον ἑαυτό Του προσφέρει ὡς «Ἄρτον ζωῆς» καὶ «Ποτήριον σωτηρίας».

Λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος:

Λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος: «Ἡ ψυχή μας μοιάζει μέ μία δεξαμενή γεμάτη νερό. Ἄν τό νερό τό ρίξεις πρός τά λουλούδια, δηλαδή τίς ἀρετές, τόν δρόμο τοῦ καλοῦ, θά ζεῖς τήν ἀληθινή χαρά καί θ΄ ἀτροφήσουν οἱ κακίες, τ΄ ἀγκάθια.

Ἄν, ὅμως, ρίξεις τό νερό πρός τά ἀγκάθια, αὐτά θ΄ ἀναπτυχθοῦν καί θά σέ πνίξουν καί θά μαραθοῦν ὅλα τά λουλούδια».

Ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου ἔχει κάποιες δυνάμεις. Ἄν αὐτές τίς δυνάμεις τίς διοχετεύσουμε στό καλό, τότε θά μεγαλώσουν οἱ ἀρετές καί οἱ κακίες, τά ἀγκάθια, θά μαραζώσουν. Ἄν ὅμως τίς δυνάμεις αὐτές τίς ρίξουμε στό κακό, θά ἀναπτυχθοῦν οἱ κακίες καί θά μᾶς πνίξουν καί θά μαραθοῦν ὅλα τά λουλούδια.

Περί Θανάτου

❈ Ὁ θάνατος δέν εἶναι κακό πράγμα. Ὁ θάνατος εἶναι καλός καί γιά τούς καλούς καί γιά τούς κακούς.

Γιά τούς καλούς εἶναι καλό, γιατί πλέον σταματάει ὁ ἀγώνας, γιατί γιά νά φυλάξεις τήν καλοσύνη καί τήν ἀρετή, θέλει ἀγῶνα. Ἀπό τή στιγμή πού κοιμᾶται ὁ ἄνθρωπος, ἡσυχάζει, σταθεροποιεῖται στό καλό.

Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό Στ΄- Πῶς ἀναπτύσσεται, πῶς ἐκφράζεται καί ποιά τά ἐργα της/ Ἁγ. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ καί Αββᾶ Ἰσαάκ Σύρου, Εὐεργετινός Τόμ. Δ΄, Ὑποθ. Δ΄, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό Στ΄- Πῶς ἀναπτύσσεται, πῶς ἐκφράζεται καί ποιά τά ἐργα της/ Ἁγ. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ καί Αββᾶ Ἰσαάκ Σύρου,  Εὐεργετινός Τόμ. Δ΄, Ὑποθ. Δ΄, 9-4-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

«Ὅποιος παραβεῖ ἔστω καί μία ἐντολή, εἶναι παραβάτης ὅλου τοῦ νόμου» , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Πῶς ἀποβάλλεται ἡ συνήθεια τοῦ κοσμικοῦ πνεύματος; , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ ἀληθινός χριστιανός δέν ἀλλοιώνεται καί δέν ἐπηρεάζεται ἀπό τό κοσμικό πνεῦμα, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Μαρτυρία θαυμαστὴ περὶ τοῦ γέροντος Τύχωνος τοῦ Ἁγιορείτου.

Αφήγηση γέροντα ηγουμένου (τελευταίο πνευματικοπαίδι του χαρισματούχου παπα-Φιλάρετου του Κωνσταμονίτη). Όταν ήμουν νεαρός μοναχός με την ευλογία του γέροντά μου Φιλάρετου πήγα να εξομολογηθώ στον παπα-Τύχωνα τον Ρώσο, τον γέροντα του π.Παισίου. Αφού μας δέχθηκε, του είπαμε γιατί πήγαμε και ξεκίνησα την εξομολόγηση.

Έλεγα με σκυμμένο κεφάλι τις αμαρτίες μου και όσο περνούσε η ώρα ένιωθα τον αυχένα μου να μουσκεύει. Δεν ήξερα τι συμβαίνει. Μόλις τελείωσα την εξομολόγηση και σήκωσα το κεφάλι είδα τον παπα-Τύχωνα να κλαίει με πολλά δάκρυα, τα οποία έπεφταν πάνω στο κεφάλι μου όση ώρα έκανα την εξομολόγηση!

Ἡ Ἐκκλησία ἐνώπιον τοῦ Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ, τῆς Ἀποκάλυψης καὶ τῆς Προφητείας τοῦ Ὡσηέ.

Κωφίδης Ευάγγελος

«Ὁ λαός μου ἐκλείπει ἀπὸ ἀγνωσίαν» (Ὡσηέ 4:6)

Ἀδελφοὶ ἐν Χριστῷ,

Οἱ καιροὶ ποὺ διανύουμε εἶναι σκοτεινοὶ καὶ γεμάτοι προκλήσεις, ὅπου ἡ ἀνθρώπινη ἐλευθερία, ἡ ἰδιωτικότητα καὶ ἡ θεϊκῶς θεμελιωμένη ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρώπου κλονίζονται ἀπὸ συστημικὲς ἀλλαγὲς ποὺ θυμίζουν προφητεῖες περὶ τελευταίων ἡμερῶν. Ἡ ἐπιβολὴ ἑνὸς μοναδικοῦ «Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ» (ΠΑ), ἡ ἐνσωμάτωση ἡλεκτρονικῶν τσιπ στὶς ταυτότητες καὶ ἡ δημιουργία ὑπερυπολογιστικῶν συστημάτων ὡς ὁ «Δαίδαλος» δὲν εἶναι ἁπλὲς τεχνολογικὲς ἐξελίξεις, ἀλλὰ ἐγκαίνια μιᾶς νέας ἐποχῆς ἐλέγχου, ποὺ ἀπειλεῖ νὰ ὑποβαθμίσει τὸν ἄνθρωπο σὲ ἀριθμό, σὲ δεδομένο, σὲ εἰκονικὸ ὂν μὲ ψηφιακὴ δουλεία.

Ἡ Ἠθικὴ καὶ Θεολογικὴ Διαστάση τῆς Ἐλευθερίας

Ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸν ἄνθρωπο «κατ’ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν» (Γεν. 1:26) του, τοῦ χάρισε ἐλεύθερη βούλησιν καὶ τὴν εὐθύνη τῆς αὐτοκυριαρχίας του. Κάθε σύστημα ποὺ ἐπιβάλλει ὑποχρεωτικὴ ἀριθμητικὴ ταὐτοποίηση καὶ κεντρικὸ παρακολουθητικὸ μηχανισμό, παραβιάζει τὴν θεϊκὴ διάταξη τῆς ἀνθρώπινης αὐτοτέλειας. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος προειδοποιεῖ: «μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον· ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας» (Β’ Θεσ. 2:3). Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι ἡ τεχνολογία, ἀλλὰ ἡ παγὶς τῆς ἀπόλυτης ἐξάρτησης ἀπὸ ἕνα σύστημα ποὺ μπορεῖ νὰ χρησιμοποιηθεῖ γιὰ καταπίεση.

Ἡ Προφητικὴ Σύμπτωση καὶ τὸ Σημάδι τῆς Παγκοσμιοποίησης

Στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως (13:16-18), ὁ Ἰωάννης περιγράφει ἕνα σχέδιο ὅπου «ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, ἵνα δῶσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τὸ μέτωπον αὐτῶν». Αὐτὸ τὸ «χάραγμα» δὲν εἶναι ἁπλῶς συμβολικό – εἶναι ἕνα σύστημα οἰκονομικῆς καὶ κοινωνικῆς ἔνταξης/ἀποκλεισμοῦ. Ἡ τρέχουσα πορεία πρὸς τὴν ψηφιακὴ ταυτότητα μὲ μοναδικὸ ἀριθμὸ καὶ τσιπ, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἀνάπτυξη ὑπερυπολογιστῶν, θυμίζει ἐπικίνδυνα αὐτὴν τὴν προφητεία.

Ἀναφορὰ σὲ καινοφανεῖς ἀνεπέρειστες δηλώσεις τοῦ Ὄικ. Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΥΘΗΡΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Ἐν Κυθήροις τῇ 2α Ἀπριλίου 2025

Ἀρχιμ. Παύλου Δημητρακοπούλου

Ὑπευθύνου τοῦ Γρ. Αἱρέσεων καί Παραθρησκειῶν

Ὁ Οἰκουμενισμός «καλπάζει», προχωρεῖ ἀκάθεκτος καί ἰσοπεδώνει τά πάντα. Ἔχει ἁπλώσει παντοῦ τά θανατηφόρα πλοκάμια του καί ἀπειλεῖ θανάσιμα τήν ἁγία Ὀρθοδοξία μας. Ὑψηλόβαθμοι ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες ἔχουν στρατευτεῖ ἀνοιχτά στήν ὑλοποίηση τῶν δαιμονικῶν στόχων του. Συμπροσεύχονται μέ τούς αἱρετικούς, ὡσάν νά ἔχουν ἀπαρνηθεῖ τίς κακοδοξίες τους, καί παρά τίς ἀπαγορεύσεις τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Διαγράφουν μέ μία μονοκονδυλιά τήν ἐπί δύο χιλιάδες χρόνια παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία ὁριοθετεῖ τήν σώζουσα ἀλήθεια ἀπό τήν πλάνη. Ἔπαψαν νά θεωροῦν τήν αἵρεση ὡς ὁδόν ἀπωλείας καί διαδίδουν ὅτι ἡ σωτηρία δέν εἶναι μόνον ἀποκλειστικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τῶν αἱρέσεων, ἀκόμη καί τῶν θρησκειῶν τοῦ κόσμου! Ἔφθασαν στό σημεῖο νά ἀρνοῦνται ἀκόμη καί αὐτονόητα καί ἀναντίρρητα ἱστορικά γεγονότα προκειμένου νά ἀνοίξουν τό δρόμο πρός τήν «Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν».

Τό πολυκέφαλο θηρίο αὐτῆς τῆς φοβερῆς αἱρέσεως φαίνεται πρός τό παρόν νά θριαμβεύει, νά βρίσκεται στό ἀποκορύφωμα τῆς δόξης του, ἀφοῦ κατόρθωσε νά λάβει καί τή συνοδική νομιμοποίησή του στήν ἰδιόμορφη Σύνοδο τῆς Κρήτης, (2016). «Τίς ὅμοιος τῷ θηρίῳ; τίς δύναται πολεμῆσαι μετ’ αὐτοῦ;», (Ἀποκ.13,4), ἀφοῦ ἡ πλειονότητα τῶν Ἐπισκόπων σήμερα πανορθοδόξως τό ἔχει προσκυνήσει, ἄλλοι ἀπό φόβο καί δειλία καί ἄλλοι ἐκ πεποιθήσεως; Τά ναυάγια περί τήν Πίστιν Κληρικῶν, Μοναχῶν καί λαϊκῶν δέν ἔχουν τελειωμό καί συνεχῶς αὐξάνουν μέ γεωμετρική πρόοδο. Ὁ θεοφώτιστος λόγος τοῦ Μεγάλου Βασιλείου φωτογραφίζει τή σημερινή ἐκκλησιαστική κατάσταση: «Ἀπέψυκται ἡ ἀγάπη, πορθεῖται ἡ τῶν Πατέρων διδασκαλία, ναυάγια περί τήν Πίστιν πυκνά, σιγᾶ τῶν εὐσεβούντων τά στόματα…»[1].

Ἀντίχριστος «Χριστιανικὸς» Καθωσπρεπισμός.

Υποναύαρχος ΛΣ (ε.α) Γεώργιος. Βασ. Λουκάκης

Άλλη μια »εθιμοτυπική» και αναμενόμενη, λόγω της ιερότητος της περιόδου (Σαρακοστή), ακραία βλάσφημη και με διάχυτο το ψυχοπαθολογικό στοιχείο, εκδήλωση (έκθεση πινάκων) έλαβε χώρα στο κέντρο της πρωτεύουσας της ακόμη -κατ΄ευφημισμόν – χαρακτηριζομένης ως χριστιανικής πατρίδος μας. Όχι δεν θα ασχοληθούμε εδώ με αυτό καθ΄αυτό το γεγονός, ούτε με την ομολογιακή αποκαθήλωση των βλάσφημων τερατουργημάτων, ούτε με την θλιβερή συγχορδία των συνασπισμένων απολογητών-προωθητών οποιασδήποτε ενέργειας συντείνει στον θρησκευτικό και εθνικό αποχρωματισμό του Γένους. Απλώς να επισημάνουμε ότι οι δυστυχείς αυτοί μέσα στην αντίχριστη παραφορά τους δεν αντιλαμβάνονται ότι τα χιλιοειπωμένα και συνεχώς επαναλαμβανόμενα παπαγαλιστί επιχειρήματά τους (λογοκρισία, φανατισμός. σκοταδισμός κλπ) καθώς επανειλημμένως κονιορτοποιήθηκαν ακόμη και από μη »σεσημασμένους» ως θρησκόληπτους αλλά απλώς καλοπροαίρετους ανθρώπους, έχουν προ πολλού απωλέσει την οποιανδήποτε επίδραση- διεισδυτικότητα επί της συντριπτικής πλειονότητος των πολιτών.

Υπογραμμίζουμε ότι η αρξάμενη απόκρουση (ευχερής άλλωστε) και της νέας προκλήσεως και η εκ νέου γελοιοποίηση των πάσης φύσεως και θέσεως αντιχρίστων και ανθελλήνων εμπνευστών της, διεξάγεται με την αναμενόμενη επιτυχία από πολυπληθείς άξιους και ομολογητές αδελφούς.

Δυστυχώς όμως εν΄όψει της νέας γελοιοποιήσεως, οι οργανώσαντες και την παρούσα συνωμοσία, σε μια κίνηση εσχάτου αντιπερισπασμού, ανεζήτησαν ως στήριγμα και δυστυχώς βρήκαν ή μάλλον προσεφέρθησαν…αυτοβούλως πρόσωπα, ως εκ του θεσμικού τους ρόλου τεταγμένα στην υπεράσπιση των Οσίων και Ιερών της Ορθοδόξου Πίστεως. Αναφερόμαστε -φρίξον ήλιε, στέναξον γη- σε ρασοφόρους, οι οποίοι υπό διαφόρων αγνώστων κινήτρων ωθούμενοι – ο Κύριος γνωρίζει- ανέλαβαν αντικειμενικά και ανεξαρτήτως προθέσεων, ρόλο πέμπτης φάλαγγας, επιφορτίσθηκαν δηλαδή με την αποστολή να ευτελίσουν, συκοφαντήσουν και διαστρέψουν τον χαρακτήρα της ακτιβιστικής ομολογιακής ενέργειας του γνωστού βουλευτή, ενσπείροντας σύγχυση στον Λαό του Θεού αναφορικά με το συμβατό ή μη της ενέργειας αυτής με την χριστιανική διδασκαλία και ιδιότητα, επιχειρώντας να προληφθούν παρόμοιοι θεοφιλείς ακτιβισμοί.

«Ζητεῖτε πρῶτον τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ»

«Ζητεῖτε πρῶτον τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ»

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Οἱ κληρικοὶ πρέπει πάντα νὰ εἶναι ὑπεράνω κομμάτων καὶ νὰ παραμένουν ἀνεπηρέαστοι ἀπὸ τὰ διάφορα συνθήματα τῆς ταραγμένης ἐποχῆς μας. Ὅσοι συμβιβάζονται μὲ τοὺς πολιτικοὺς κάνουν λάθος καὶ προκαλοῦν τοὺς πιστούς. Δὲν πρέπει νὰ τοὺς διαφεύγει ὅτι οἱ πολιτικοὶ δημιουργοῦν σύγχυση γλωσσῶν καὶ ἐννοιῶν, πραγματικὸ πύργο Βαβέλ, ἐνῶ οἱ ἴδιοι πρέπει νὰ κηρύττουν τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μὲ τὸ λόγο τοῦ Κυρίου μας: «Ζητεῖτε πρῶτον τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. στ΄ 33).

Ὁ ἀείμνηστος ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ἀναφερόμενος στὴν προτροπὴ αὐτή, ἔλεγε: «Δυστυχῶς οἱ πολλοὶ ἀντέστρεψαν τοὺς ὅρους, καὶ ἀντὶ νὰ ζητοῦν πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, αὐτοὶ ζητοῦν πρῶτον τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, καὶ δεύτερον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἢ μᾶλλον, τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ οὐδόλως ζητοῦν, καὶ ἔπειτα μέμφονται τὴν θρησκείαν, διότι ὑπάρχει κακοδαιμονία εἰς τὸν κόσμον. Ὁμοιάζουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ μὲ ἕνα, ὁ ὁποῖος θέλει μὲν ν’ ἀπολαύση τοὺς ὡραίους καὶ εὐχύμους καρποὺς ἑνὸς δένδρου, ἀλλὰ ἐν τῷ μεταξύ, ἀντὶ νὰ περιποιῆται τὴν ρίζαν τοῦ δένδρου, ἐκ τῆς ὁποίας ἀνέρχονται οἱ χυμοὶ καὶ γίνονται οἱ καρποί, αὐτὸς ἀδιαφορεῖ διὰ τὴν ρίζαν, καὶ ὄχι μόνον ἀδιαφορεῖ, ἀλλὰ καὶ προσπαθεῖ νὰ τὴν ξηράνη. Ρίζα τῆς ζωῆς, τῆς ὄντως εὐτυχισμένης ζωῆς, εἶναι ἢ θρησκεία, εἶναι ὁ Θεός, εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Λόγος, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός».

10 Ἀπριλίου. Πέμπτη πρὸ τῶν Βαΐων. Τερεντίου, Πομπηίου, Μαξίμου, Ἐπαμεινώνδου, Μιλτιάδου καὶ ἑτέρων 35 μαρτύρων (γ΄ αἰ.). Γρηγορίου Ε΄ Κωνσταντινουπόλεως ἱερομάρτυρος († Πάσχα 4 Ἀπριλίου 1821). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας ΞΕ΄ 8-16).

Ησ. 65,8            Οὕτως λέγει Κύριος· ὃν τρόπον εὑρεθήσεται ὁ ῥὼξ ἐν τῷ βότρυϊ καὶ ἐροῦσι· μὴ λυμήνῃ αὐτόν, ὅτι εὐλογία ἐστὶν ἐν αὐτῷ, οὕτως ποιήσω ἕνεκεν τοῦ δουλεύοντός μοι, τούτου ἕνεκεν οὐ μὴ ἀπολέσω πάντας.

Ησ. 65,8                    Ετσι λέγει ο Κυριος· Οπως, όταν ευρέθή μία ρώγα υγιής και ώριμος εις σταφύλι μαραμμένον, θα πουν οι τρυγηταί· μη την καταστρέψης την ρώγα αυτή μαζή με το μαραμμένο σταφύλι, διότι υπάρχει ευλογία εις αυτήν, έτσι θα κάμω και εγώ δι' εκείνον, ο οποίος με υπακούει. Χαριν αύτού δεν θα καταστρέψω όλους τους Ιουδαίους.

Ὁ ἄνθρωπος πού ἁμαρτάνει, δουλεύει στόν Διάβολο

❈ Ὁ ἄνθρωπος πού ἁμαρτάνει, δουλεύει στόν Διάβολο, ἔχει κύριο τόν Διάβολο. Εἴδατε πού μᾶς εἶπε ὁ Χριστός μας λ.χ. γιά τούς φιλάργυρους, οἱ ὁποῖοι ἔχουν κύριο τόν μαμωνᾶ ὅτι «δέν μπορεῖτε σέ δύο κυρίους νά δουλεύετε. Καί στόν Κύριο καί στόν ἄλλο κύριο, τόν μαμωνᾶ» (Λουκ. 16,13), τόν Διάβολο δηλαδή καί μάλιστα τόν Διάβολο τοῦ χρήματος, τόν Δαίμονα τῆς φιλαργυρίας, στόν ὁποῖο δουλεύουν πάρα πολλοί ἄνθρωποι σήμερα καί ἀπ’ τήν ἄλλη λένε ὅτι εἴμαστε Χριστιανοί.

Γέροντα, τί συμβαίνει μέ τούς ὁμοφυλόφιλους;

❈ Ρώτησαν τόν Ἅγιο Παΐσιο:

- Γέροντα, τί συμβαίνει μέ τούς ὁμοφυλόφιλους; Μερικοί γιατροί λένε, ὅτι γεννιοῦνται ἔτσι, ὅτι εἶναι δηλαδή θέμα χρωμοσωμάτων, θέμα τῆς φύσης, ἄρα εἶναι ἀδύνατο αὐτοί οἱ ἄνθρωποι νά ἀλλάξουν καί ἑπομένως ἄδικα τούς ταλαιπωροῦν, καί ὅτι δέν ἔχουν εὐθύνη αὐτοί.

- Πά! Πά! Ὄχι, βρέ παιδί μου, δέν εἶναι ἔτσι. Εἶναι ἕνα πάθος καί αὐτό ὅπως καί τά ἄλλα πάθη.

Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία στίς 14 -11 - 2015)

Πῶς διορθώνουμε τούς ἄλλους, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὅταν τά παιδιά ἐπηρεάζονται ἀπό τόν καλλωπισμό συμμαθητῶν τους... , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἐπιτρέπεται ἡ ἄσκηση βίας ὡς ἄμυνα; , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Τὰ δάκρυα τοῦ Κυρίου

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

Τὰ δάκρυα τοῦ Κυρίου

«Καὶ στραφεὶς πρὸς τὴν γυναῖκα τῷ Σίµωνι ἔφη· βλέπεις ταύτην τὴν γυναῖκα; Εἰσῆλθόν σου εἰς τὴν οἰκίαν, ὕδωρ ἐπὶ τοὺς πόδας µου οὐκ ἔδωκας· αὕτη δὲ τοῖς δάκρυσιν ἔβρεξέ µου τοὺς πόδας καὶ ταῖς θριξὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς ἐξέµαξε» (Λουκ. ζ΄, 44). (Δηλ.: Καὶ ἀφοῦ ἔστρεψε πρὸς τὴν γυναῖκα, εἶπε πρὸς τὸν Σίµωνα· Βλέπεις αὐτὴν τὴν γυναῖκα; Ἐµβῆκα εἰς τὸν οἶκον σου καὶ δέν µοῦ ἔρριψες νερό, διὰ νὰ πλύνω τοὺς πόδας µου· αὐτὴ ὅµως ὄχι µὲ κοινὸν νερό, ἀλλὰ µὲ αὐτὰ τὰ δάκρυά της µοῦ ἔβρεξε τοὺς πόδας καὶ µοῦ τοὺς ἐσπόγγισε µὲ τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς της).

Τί εἶναι τὸ δάκρυ; Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος τὸ ὀνομάζει πέμπτο βάπτισμα.

«-Βάπτισε ὁ Μωϋσῆς, ἀλλὰ βάπτισε στὸ νερὸ καὶ πρὶν ἀπὸ αὐτὸ στὴ νεφέλη καὶ τὴ θάλασσα. Αὐτὸ ὅμως τὸ βάπτισμα ἦταν συμβολικό… Ἡ θάλασσα ἦταν τύπος τοῦ νεροῦ καὶ ἡ νεφέλη τοῦ Πνεύματος.

-Βάπτισε καὶ ὁ Ἰωάννης (ὁ Πρόδρομος), ἀλλὰ ὄχι ἐντελῶς ἰουδαϊκά, ἐπειδὴ δὲν βάπτισε μόνο στὸ νερό ἀλλὰ καὶ στὴ μετάνοια. Ὄχι ὅμως καὶ ἐντελῶς πνευματικά, ἐπειδή δὲν προσθέτει καὶ τὸ «εἰς τὸ Πνεῦμα».

– Βαπτίζει καὶ ὁ Ἰησοῦς, ἀλλὰ εἰς τὸ Πνεῦμα. Αὐτὸ εἶναι ἡ τελειότητα. Καὶ πῶς δὲν εἶναι Θεὸς γιὰ νὰ γίνω καὶ λίγο παράτολμος — ἐκεῖνος ἀπὸ τὸν ὁποῖο θὰ γίνης καὶ σὺ θεός:

– Γνωρίζω καὶ τέταρτο βάπτισμα, τὸ βάπτισμα τοῦ μαρτυρίου καὶ τοῦ αἵματος, στὸ ὁποῖο βαπτίσθηκε καὶ ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, καὶ τὸ ὁποῖο εἶναι πολὺ περισσότερο ἄξιο σεβασμοῦ ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα, διότι δὲν μολύνεται ἀπὸ μεταγενέστερα ἁμαρτήματα.

Τραγικό! Ἁγιορείτικη συμβολὴ στὸ ἐκτρωματικὸ πρόγραμμα μὲ τοὺς αἱρετικοὺς στὴ Θέσσ/νίκη!

Γράφει ο Χρήστος Βλαμάκης

Δεν μας έφταναν τα όσα τραγικά θα δούμε στην συμπρωτεύουσα, με προσευχές και φολκλόρ, κατόπιν αποφάσεως του ταλαίπωρου Μητροπολίτη Θεσσ/νίκης, ανακαλύπτουμε ότι υπάρχει και αγιορείτικη συμβολή.

Ανάμεσα στους συνεργαζόμενους φορείς, σύμφωνα με το επίσημο πρόγραμμα που μπορείτε να βρείτε εδώ, είναι και η “Αγιορείτικη Εστία”, ενώ μεταξύ των χορηγών βλέπουμε το εκκλησιαστικό κανάλι 4Ε, την εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια” (ο Θεός να την κάνει) και το βιβλιοπωλείο της αδελφότητος της Λυδίας.

Ἡ χριστιανική ἀγάπη καί ἡ ἀγαπολογία τῶν ἡμερῶν μας

Ἱερεύς Σωτήριος Ὀ. Ἀθανασούλιας

Ἡ χριστιανική ἀγάπη καί ἡ ἀγαπολογία τῶν ἡμερῶν μας

Μιά ματιά στή σύγχρονη πραγματικότητα

Στίς μέρες μας γίνεται πολύς λόγος περί ἀγάπης, πολύ περισσότερο ἴσως ἀπό κάθε ἄλλη ἐποχή. Ὅλοι σχεδόν μιλοῦν γιά ἀγάπη. Ὡστόσο, ἡ ἔντονη ἀγαπολογία τῶν ἡμερῶν μας, οὔτε μέ τήν αὐθεντική ἀγάπη ἔχει κάποια σχέση, ὅπως θά δοῦμε, οὔτε μέ τά δεδομένα τῆς πραγματικότητας συνάδει. Γιά τήν ἀκρίβεια, ἡ ἐποχή μας χαρακτηρίζεται ἀπό παντελῆ σχεδόν ἔλλειψη αὐτῆς τῆς ἀρετῆς. Τό βεβαιώνουν οἱ συνεχιζόμενοι μέ ἀμείωτη ἔνταση πόλεμοι, ἡ συστηματική ἐκμετάλλευση καί ἐξαθλίωση τῶν λαῶν, ἡ μαζοποίηση τῶν κοινωνιῶν, ἡ ἔξαρση τῶν κοινωνικῶν προβλημάτων, ἡ ψυχρότητα τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων, ἡ ἀπομόνωση τῶν ἀνθρώπων, ἡ ἀδιαφορία γιά τόν πλησίον καί πολλά ἄλλα. Ποιοῖ, ὅμως, ὁμιλοῦν σήμερα περί ἀγάπης καί μέ ποιόν τρόπο;

Ὁπωσδήποτε, ὁμιλεῖ ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία, ὅπως πάντα, ἐπιχειρεῖ νά μεταφέρει τό μήνυμα τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ στόν σύγχρονο κόσμο. Ὁ Κύριος μίλησε γιά τήν «καινή (νέα) ἐντολή», πού ἔδωσε στόν κόσμο, τήν ἐντολή τῆς ἀγάπης (τό «ἀγαπᾶτε ἀλλήλους», Ἰω. 13,34). Σέ ἄλλη περίπτωση, ὅταν τόν ρώτησαν γιά τή μεγαλύτερη ἐντολή, εἷπε ὅτι πρώτη καί μεγάλη ἐντολή εἶναι τό νά ἀγαπήσεις τόν Θεό μέ ὅλη σου τήν ὕπαρξη. Καί δεύτερη, ὅμοια μέ τήν πρώτη, εἶναι τό νά ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου, ὅπως τόν ἑαυτό σου. Ἀπό αὐτές τίς δύο ἐντολές ἐξαρτῶνται «ὅλος ὁ Νόμος καί οἱ Προφῆται» (Ματθ. 22, 35-40), δηλ. ὅλες οἱ ἄλλες ἐντολές ἤ ἀρετές. Σέ ὁλόκληρη τήν Καινή Διαθήκη καί σέ ἄλλα ἱερά κείμενα τῆς Ἐκκλησίας συνεχῶς προβάλλεται ἡ ἀγάπη, ὡς κορυφαία χριστιανική ἀρετή.

Εὐχή Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου:«Περί κατακρίσεως» π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΕΥΧΗ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού αρχιμανδρίτου Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα: «ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΚΡΙΣΕΩΣ»

[εκφωνήθηκε μετά τον Ακάθιστο Ύμνο, στις 18-4-1986]

Ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος, αγαπητοί, τελειώνει την κατανυκτική του προσευχή, που τις ημέρες αυτές ιδιαιτέρως αναφέρομε, με τούτα τα λόγια: «Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τά ἐμά πταίσματα καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

Πράγματι βλέπουμε τον ιερόν συντάκτη αυτής της προσευχής να ζητάει σαν δώρο του Θεού δύο πράγματα. Το ένα είναι η αυτογνωσία, λέγοντας «τοῦ ὁρᾶν τά ἐμά πταίσματα», «να βλέπω τα δικά μου τα πταίσματα, τις δικές μου τις αμαρτίες, δώρισέ μου το δώρημα, χάρισέ μου το δώρημα αυτό, αυτής της αυτογνωσίας». Και το δεύτερο είναι εκείνο που ζητά, η απουσία της κατακρίσεως. Δηλαδή να μάθω να μην κατακρίνω τον αδελφό μου.

Και για την αυτογνωσία ήδη έχομε μιλήσει παλαιότερα. Μένει να αναφερθούμε εις την κατάκρισιν, από την οποίαν ζητούμε από τον Θεόν να μας απαλλάξει. Πολύ σοφά βλέπομε, εδώ, ο άγιος Πατήρ να συνδέει την αυτογνωσία με την κατάκριση. Διότι αυτός που έχει αυτογνωσία, είναι αδύνατον να κατακρίνει τον αδελφόν του. Διότι βλέπει τον εαυτόν του και δεν μπορεί –πρώτα πρώτα δεν έχει καιρό να κατακρίνει τον πλησίον του- και ύστερα βλέποντας τον εαυτό του, τα χάλια του, την κατάστασή του, δεν έχει διάθεση να κατακρίνει τον πλησίον του. Και όσο πνευματικότερος γίνεται ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο καλά βλέπει τον εαυτό του.

Ἕτοιμη ἡ τέλεια σκλαβιὰ γιὰ τοὺς νεοέλληνες ραγιᾶδες!

Κατατέθηκε στη Βουλή η τροπολογία που καθιστά υποχρεωτική την αναγραφή του Προσωπικού Αριθμού (ΠΑ) στις νέες ταυτότητες. Σύμφωνα με τη ρύθμιση, κάθε πολίτης θα διαθέτει έναν μοναδικό αριθμό ταυτοποίησης, ο οποίος θα ενσωματώνεται ηλεκτρονικά στο chip της νέας ταυτότητας.

Ο Προσωπικός Αριθμός, παρόμοιος με το ΑΦΜ ή το ΑΜΚΑ, αποτελεί σταθερό αναγνωριστικό για κάθε φυσικό πρόσωπο και θα αποδίδεται από τη στιγμή της έκδοσης της νέας ταυτότητας.

Περί ἐκκοπῆς θελήματος

Γι’ αὐτό, ἀδελφοί μου, νά κόβουμε τό θέλημά μας καί νά λέμε, ὅπως στό Πάτερ ἡμῶν: «Γεννηθήτω τό θέλημά Σου». Τό λέμε κάθε μέρα, ἀλλά στήν πράξη θέλουμε νά γίνει τό θέλημά μας, γι’ αὐτό καί βασανιζόμαστε καί ὑποφέρουμε. Ἐνῶ, ἄν λέγαμε «Θέε μου, Σοῦ δίνω μιά κόλλα χαρτί ἄδεια καί ἀπό ἐμένα ὐπογεγραμμένη καί γράψε ὅ,τι θέλεις», τά πράγματα θά ἦταν διαφορετικά. Ἡ κόλλα τό χαρτί εἶναι ἡ ζωή μας. Ἀντίθετα ἐμεῖς παίρνουμε τήν κόλλα γράφουμε, τήν γεμίζουμε μέ τά θελήματά μας καί τήν πετᾶμε στόν Θεό μέ τήν ἀπαίτηση νά τήν ὑπογράψει.

Ὁ ἄνθρωπος δέν ἀντέχει νά δεῖ τόν Θεό...

Ὁ ἄνθρωπος δέν ἀντέχει νά δεῖ τόν Θεό, ἄν δέν τοῦ δώσει δύναμη ὁ Θεός. Γι’ αὐτό βλέπουμε πώς καί οἱ Ἀπόστολοι στήν Μεταμόρφωση πέφτουν κάτω.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 25 – 01 - 2015)

9 Ἀπριλίου. Τετάρτη πρὸ τῶν Βαΐων. Εὐψυχίου μάρτυρος (†362). Βαδίμου ἱερομάρτυρος, τῶν ἐν Περσίδι μαρτύρων (†364). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας ΝΗ´ 1-11).

Ησ. 58,1            Ἀναβόησον ἐν ἰσχύϊ καὶ μὴ φείσῃ, ὡς σάλπιγγα ὕψωσον τὴν φωνήν σου, καὶ ἀνάγγειλον τῷ λαῷ μου τὰ ἁμαρτήματα αὐτῶν καὶ τῷ οἴκῳ Ἰακὼβ τὰς ἀνομίας αὐτῶν.

Ησ. 58,1                    Φωναξε με όλην σου την δύναμιν, μη λυπηθής την φωνήν σου· ύψωσε και δυνάμωσε την φωνήν σου σαν μεγαλόφωνον σάλπιγγα και, ειπέ καθαρά στον λαόν μου τα αμαρτήματά των και στους απογόνους του Ιακώβ τας παρανομίας των.

Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό Ε΄- Πῶς ἀναπτύσσεται, πῶς ἐκφράζεται καί ποιά τά ἐργα της/ Ἁγ. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ, Εὐεργετινός Τόμ. Δ΄, Ὑποθ. Δ΄, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό Ε΄- Πῶς ἀναπτύσσεται, πῶς ἐκφράζεται καί ποιά τά ἐργα της/ Ἁγ. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ,  Εὐεργετινός Τόμ. Δ΄, Ὑποθ. Δ΄, 7-4-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Τί εἶναι γιά τόν Θεό λοιπόν καί στά χρόνια τοῦ Ἀντιχρίστου νά μᾶς δίνει τροφή;

❈ Ἐπικρατεῖ μιά ἀντίληψη ὅτι δέν πρέπει νά Κοινωνοῦμε συχνά. Αὐτό ἀποτελεῖ βλασφημία νά τό πεῖς. Ἴσα - ἴσα πού πρέπει νά Κοινωνᾶμε πολύ τακτικά γιατί ὑπάρχει κανόνας τῆς Ἐκκλησίας, πού λέει: «Ὅποιος δέν Κοινωνεῖ, θά πρέπει νά δώσει λόγο γιατί δέν Κοινώνησε, διότι ποιεῖ ἀταξία». Εἶναι ἀταξία νά μήν Κοινωνήσεις. «Καί ἄν ὁ λόγος εἶναι εὔλογος, ἐντάξει. Ἄν ὅμως δέν εἶναι εὔλογος ὁ λόγος, ἄν εἶναι κληρικός καθαιρεῖται, ἄν εἶναι λαϊκός ἀφορίζεται». Εἶναι βαρύ πράγμα δηλαδή νά μήν Κοινωνᾶς!

Στούς πρώτους - σωστούς Χριστιανούς ὑπῆρχε ἡ τάξη, ἄν κάποιος δέν Κοινωνοῦσε, νά δώσει λόγο στόν Ἱερέα καί νά πεῖ γιατί δέν Κοινώνησε. Ἄν ὁ λόγος δέν ἦταν εὔλογος (π.χ. τεμπελιά), ἔπαιρνε ἐπιτίμιο. Τό ἐπιτίμιο δέν εἶναι τιμωρία. Ἕνα φάρμακο εἶναι γιά νά μπορέσει νά μετανοήσει καί νά Κοινωνήσει. Σήμερα ἰσχύει ἀκριβῶς τό ἀντίθετο.

Ἄν κάποιος Κοινωνάει τακτικά, τόν κοιτοῦν κάποιοι περίεργα. Καί ὅμως αὐτό εἶναι τό σωστό. Ὁ Μέγας Βασίλειος λέει «τί πιό καλό τόν Χριστό πού εἶναι ἡ Ζωή, νά Τόν παίρνεις μέσα σου, ὅσο πιό συχνά γίνεται».

Ὁ Διάβολος τά ἔχει διαστρέψει τά πράγματα στίς συνειδήσεις μερικῶν, οἱ ὁποῖοι δέν εἶναι πραγματικοί Χριστιανοί.

Ἡ συμμετοχή μας βέβαια στή Θεία Κοινωνία δέν μπορεῖ νά εἶναι ἀπροϋπόθετη. Τίς προϋποθέσεις καί τή συχνότητα θά μᾶς τά πεῖ ὁ πνευματικός μας. Ἐμεῖς ὅμως θά πρέπει νά φροντίζουμε νά ἀκολουθοῦμε τίς ὁδηγίες του, ὥστε νά μᾶς δίνει τήν ἄδεια νά Κοινωνοῦμε.

Γιατί σήμερα τά παιδιά δέν εἶναι στήν Ἐκκλησία;

❈ Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἔλεγε, ὅτι ὁ ἔπαινος κάνει πολύ κακό στόν ἄνθρωπο. «Ἅμα ἐπαινεῖς ἕναν ἄνθρωπον, τόν κάνεις ἐγωιστή. Ὁ ἐγωιστής εἶναι μπερδεμένος, ὁδηγούμενος ὑπό τοῦ Διαβόλου. Ἔτσι, μεγαλώνοντας μέσα στόν ἐγωισμό, ἡ πρώτη του δουλειά εἶναι ν’ ἀρνεῖται τόν Θεό».

Ἑρμηνεύει δηλαδή τήν σημερινή ἀθεΐα τῶν παιδιῶν.

- Γιατί σήμερα τά παιδιά δέν εἶναι στήν Ἐκκλησία; Γιατί δέν εἶναι ἐδῶ; Βλέπετε πολλά παιδιά στήν Ἐκκλησία;

Ἐλαχιστότατα. Ὁ Ἅγιος τό ἑρμήνευε. Διότι ἀπό πολύ μικρά ἀκοῦνε συνέχεια «μπράβο, μπράβο, εὔγε, εὔγε». Τρέφεται μέσα τους τό πνεῦμα τοῦ ἐγωισμοῦ, τῆς ὑπερηφάνειας καί αὐτό τό δαιμονικό πνεῦμα καί φυσικά μετά δέν θά τά ἀφήσει νά πᾶνε στήν Ἐκκλησία. Δέν θά τά ἀφήσει νά μετανοήσουν.

- Πῶς θά ἐνθαρρύνουμε ἕνα παιδί;

Ἡ σωτηριολογία τοῦ Λουθήρου. (Ὁ ἐπίλογος τοῦ βιβλίου τοῦ κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη)

Ἡ σωτηριολογία τοῦ Λουθήρου

Δημήτριος Τσελεγγίδης Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Ὁ ἐπίλογος τοῦ βιβλίου τοῦ κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη:

Ἀπό τήν ὅλη ἔρευνα τοῦ θέματός μας προέκυψε, νομίζουμε, μέ σαφήνεια ὅτι ὁ Λούθηρος διαμόρφωσε καί εἰσηγήθηκε μιά νέα διαδικασία γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ διδασκαλία αὐτή, ἐνῶ εἶναι κατά βάθος διαμετρικά ἀντίθετη πρός τήν ἀντίστοιχη ρωμαιοκαθολική διδασκαλία, δέ θά μποροῦσε νά ταυτιστεῖ μέ τή σωτηριολογία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.

Ἡ ἔρευνα στή σωτηριολογία τοῦ Λουθήρου περνᾶ ἀπαραίτητα μέσα ἀπό τήν ἀνθρωπολογική διδασκαλία του. Ὁ ἄνθρωπος μετά τήν πτώση εἶναι κατά τό Λούθηρο πλήρως καί βαθιά διεφθαρμένος, δέν ἔχει πλέον ἐλεύθερη ἀλλά δούλη καί διεστραμμένη λογική καί θέληση. Τοῦτο σημαίνει ὅτι ὁ μεταπτωτικός ἄνθρωπος ἀδυνατεῖ ν' ἀποφασίσει ὅ,τί σχετίζεται μέ τή σωτηρία του, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἔργο αποκλειστικώς τῆς ἀμετάβλητης θελήσεως τοῦ Θεοῦ. Στήν ἀμετάβλητη αὐτή θέληση τοῦ Θεοῦ θεμελιώνεται ὁ ἀπόλυτος διπλός προορισμός. Ἡ ἄποψη αὐτή τοῦ Λουθήρου γιά τίς ἀνθρωπολογικές συνέπειες τῆς προπατορικῆς ἁμαρτίας δέ συμπίπτει καθόλου μέ τήν ἀντίστοιχη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία περιορίζει τίς ὀντολογικές συνέπειες τῆς πτώσεως στήν ἀμαύρωση τοῦ κατ' εἰκόνα. Ἀλλά τό ἀμαυρωμένο κατ' εἰκόνα καί ἀκόμη ειδικότερα τό ἀμαυρωμένο αὐτεξούσιο τοῦ ἀνθρώπου ἔχει προσδιοριστική σημασία γιά τήν ὅλη μεταπτωτική πορεία τοῦ ἀνθρώπου, ἐπειδή χάρη σ' αὐτό ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά ἐπιλέξει ἤ νά μήν ἐπιλέξει τή σωτηρία του.

Εὐχή ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου:«Περί ἀγάπης», π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΕΥΧΗ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού αρχιμανδρίτου Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα: «ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ»

[εκφωνήθηκε κατά τους Δ΄Χαιρετισμούς, στις 12-4-1986] [Δ42]

Αυτές τις μέρες που είναι Σαρακοστή, πάρα πολύ συχνά ακούγεται μια μικρή, κατανυκτική ευχή. Είναι του αγίου Εφραίμ του Σύρου· αυτός φέρεται ως συντάκτης, και που συνοδεύεται με ανάλογες μετάνοιες. Είναι η γνωστή εκείνη προσευχή «Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς». Προσέξτε, αυτές οι πρώτες τέσσερις κατηγορίες, είναι αμαρτήματα. «Πνεῦμα ἀργίας», το να μην έχω να κάνω τίποτα, να είμαι αργός άνθρωπος, «πνεῦμα περιεργείας», να είμαι περίεργος άνθρωπος· «φιλαρχίας», να είμαι αυταρχικός και φίλαρχος, και «ἀργολογίας» να είμαι αργόλογος.

Αλλά ξεφύοντας τα πάθη, στη θέση τους πρέπει να φυτεύσομε αρετές. Γι'αυτό λέγει στη συνέχεια η ευχή του αγίου Εφραίμ: «Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ». Δηλαδή «χάρισέ μου, Κύριε, αυτές τις τέσσερις αρετές. Την σωφροσύνη, την ταπεινοφροσύνη, την υπομονή και την αγάπη».

Με βάση αυτά, θα ήθελα να σας έλεγα εγώ λίγα λόγια για την τελευταία αρετή που αναφέρει ο άγιος Εφραίμ και που είναι η κορυφαία αρετή, και η οποία αποτελεί, θα λέγαμε, την βάση και την κορυφή όλων των άλλων αρετών· και η οποία σφραγίζει όλες τις άλλες αρετές, δίδει νόημα σ’ αυτές, δίδει και σκοπό. Διότι οτιδήποτε άλλο κάνομε, αλλά δεν διαπνέεται από την αγάπη, και η αγάπη πρέπει να είναι αγάπη προς τον Θεό και προς τα δημιουργήματά Του, τότε αντιλαμβάνεσθε ότι όλα δεν έχουν νόημα. Γι’ αυτό γράφει ο Απόστολος Παύλος εις την Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του, στο 13ο κεφάλαιο, εκεί που συνθέτει τον ύμνον της αγάπης, ότι «Ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι». Δηλαδή «εάν έχω το χάρισμα της προφητείας, της θεολογίας, να γνωρίζω τα μυστήρια του Θεού, εάν έχω όλη την γνώσιν του Θεού, την θεογνωσίαν, εάν έχω όλη την πίστιν προς τον Θεό, αλλά δεν έχω όμως αγάπη, δεν είμαι τίποτα». Προσέξτε: «Οὐδέν εἰμί»! Δεν είμαι τίποτα.

Βλέπετε, λοιπόν, ότι η αγάπη έρχεται να σφραγίσει πραγματικά όλες τις αρετές μας, όλο τον κόπο μας και όλο τον αγώνα μας. Χωρίς την οποία αγάπη, δεν μπορούμε, πράγματι, να κερδίσομε την Βασιλεία του Θεού.

Γι'αυτό θα πούμε πολύ λίγα λόγια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτά που θα πούμε θα εξαντλήσουν το θέμα περί της αγάπης. Ύστερα, πάρα πολλές φορές εσείς πρέπει να έχετε ακούσει λόγους πολλούς ή να έχετε διαβάσει για την αγάπη. Αλλά σας είπα, δεν εξαντλείται· κι αν υποτεθεί ότι ακούτε τα ίδια, θα σας έλεγα ότι δεν είναι παρά μία υπόμνησις. Αλλά δεν θα είναι τα ίδια. Διότι είναι ένα θέμα ανεξάντλητο η αγάπη.

Πῶς ἡ αἰώνια συζυγικὴ «ἀγάπη» ὁδηγεῖ σὲ αἰώνια ἀπώλεια

Πάνω από το 75% των Ολλανδών υποστηρίζει την ιδέα της «διπλής ευθανασίας» με τον/την σύζυγό τους

Από το «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»

Η Ολλανδία είναι μία από τις χώρες με τη μεγαλύτερη υποστήριξη της ευθανασίας σε όλο το κόσμο. Η αποδοχή της είναι τόσο ευρεία, ώστε πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε ακόμη μεγαλύτερη προθυμία πολιτών της να αγκαλιάσουν την κουλτούρα του θανάτου.

Συγκεκριμένα, οι NL Times ανέφεραν ότι τα τρία τέταρτα των Ολλανδών πολιτών με συντρόφους, υποστηρίζουν την ιδέα της διπλής ευθανασίας, στην οποία και οι δύο σύντροφοι σκόπιμα πεθαίνουν μαζί με ιατρικά υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Η έρευνα έγινε με αφορμή τον θάνατο του πρώην πρωθυπουργού της Ολλανδίας Dries van Agt και της συζύγου του Eugenie, οι οποίοι πέθαναν μαζί με ευθανασία σε ηλικία 93 ετών πέρυσι τον Φεβρουάριο.(1) Λίγο καιρό μετά τον θάνατο αυτού του ζευγαριού, άλλο ένα ζευγάρι Ολλανδών - ο Jan Faber και η σύζυγός του Els van Leeningen – αποφάσισαν να πεθάνουν μαζί, παρόλο που κανένας από τους δύο δεν είχε κάποια θανατηφόρα ασθένεια. Και οι τέσσερις θάνατοι σημειώθηκαν πέρυσι.

8 Ἀπριλίου. Τρίτη πρὸ τῶν Βαΐων. Ἀγάβου, Ῥούφου, Φλέγοντος, Ἑρμοῦ κ.λπ. ἀποστόλων. Κελεστίνου Ῥώμης (†432), Ἰωάννου νεομάρτυρος τοῦ ἐν Κῷ (†1669). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας ΜΘ΄ 6-10).

Ησ. 49,6            καὶ εἶπέ μοι· μέγα σοί ἐστι τοῦ κληθῆναί σε παῖδά μου τοῦ στῆσαι τὰς φυλὰς Ἰακὼβ καὶ τὴν διασπορὰν τοῦ Ἰσραὴλ ἐπιστρέψαι· ἰδοὺ δέδωκά σε εἰς διαθήκην γένους, εἰς φῶς ἐθνῶν τοῦ εἶναί σε εἰς σωτηρίαν ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς. -

Ησ. 49,6                   Ο Κυριος μου είπεν ακόμη· Είναι μεγάλη δια σε τιμή, να ονομασθής δούλος και υπηρέτης μου. Να αποκαταστήσης ελευθέρας τας φυλάς του Ιακώβ και να επαναφέρης τους ανά τα διάφορα έθνη διεσκορπισμένους Ισραηλίτας. Ιδού, εγώ σε έχω δώσει εις εκπλήρωσιν της διαθήκης μου προς το γένος το Ισραηλιτικόν. Ως φως δι' όλα τα έθνη. Να είσαι συ ο σωτήρ εις όλους τους λαούς, μέχρι και των περάτων της γης.

Διαμαρτυρία πιστῶν πρὸς Θεσσαλονίκης Φιλόθεο – κοσμικὲς ἐκδηλώσεις στοὺς Ναοὺς καὶ μὲ αἱρετικούς!

Προς τον Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης

κ.κ. Φιλόθεο.

Παναγιώτατε

Τελευταίως πληροφορηθήκαμε για το πρόγραμμα της λατρευτικής εβδομάδος, που έχει γίνει πλέoν ετήσιος θεσμός της μητρόπολης Θεσσαλονίκης. Οι εκδηλώσεις περιλαμβάνουν κυρίως χορωδίες σε διάφορους Ναούς.

Καταρχάς, οι Ιεροί Ναοί δεν είναι χώρος εκδηλώσεων, αλλά είναι Ιεροί χώροι όπου τελούνται θρησκευτικές ακολουθίες και κυρύσσεται ο λόγος του Θεού. Δεν έχει ανάγκη, Παναγιώτατε, ο Ορθόδοξος λαός μας από κοσμικές εκδηλώσεις μέσα στους Ναούς μας, αλλά από προτροπή σε πνευματικό αγώνα και μετάνοια.

Δυστυχώς μέσα σε όλες αυτές τις ανάμεικτες εκδηλώσεις υπάρχει και το δηλητήριο της αίρεσης εξαιτίας της συμμετοχής παπικής χορωδίας στον Ναό της ενορίας μας.

Παναγιώτατε γνωρίζετε πολύ καλά ότι οι παπικοί είναι χωρισμένοι από τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό εδώ και αιώνες. Αποτελούν πλέον, δυστυχώς, αίρεση. Έχουν πλήθος κακοδοξιών που δεν θέλουν να τις αποβάλλουν. Εμμέσως, με την συμμετοχή τους στις εκδηλώσεις αυτές, δημιουργείται συνειρμικά στο ποίμνιο σας η εντύπωση ότι δεν υπάρχει καμία ουσιαστική διαφορά με τους ορθοδόξους Χριστιανούς.

Δυστυχώς δεν υπάρχει η κατάλληλη κατήχηση πάνω σε θέματα αιρέσεων και έτσι πολλές φορές αμνηστεύουμε σοβαρά δογματικά ζητήματα σωτηριολογικού περιεχομένου.

«Θεέ μου, ἕνα θέλεις; Δέκα θά κάνω γιά Σένα»!

Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος:

- Πολλές φορές πᾶμε στόν Θεό μέ ἕναν τρόπο λίγο «γύφτικο». Πᾶμε νά βροῦμε τό σημεῖο μέχρι ἐκεῖ πού δέν κολάζει. Γιά παράδειγμα, τώρα ἔρχεται ἡ Μεγάλη Σαρακοστή. Πότε ἀρχίζει ἡ νηστεία; 12:01 τό βράδυ. Λοιπόν... μέχρι 12 παρά 1 νά τρῶμε τά πάντα... Δέν κολάζει... ἀλλά εἶναι λίγο «γύφτικο»!

Ἡ προσευχή- Τό δ΄ θεμελιῶδες πνευματικό ὅπλο, Ἁγ. Νικοδήμου- Ἀόρατος πόλεμος Α΄ μέρος, Κεφ. Με΄, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ προσευχή- Τό δ΄ θεμελιῶδες πνευματικό ὅπλο, Ἁγ. Νικοδήμου- Ἀόρατος πόλεμος Α΄ μέρος, Κεφ. Με΄, 6-4-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό Γ΄- Πῶς ἀναπτύσσεται, πῶς ἐκφράζεται καί ποιά τά ἐργα της, Εὐεργετινός Τόμ. Δ΄, Ὑποθ. Δ΄, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό Γ΄- Πῶς ἀναπτύσσεται, πῶς ἐκφράζεται καί ποιά τά ἐργα της,  Εὐεργετινός Τόμ. Δ΄, Ὑποθ. Δ΄, 5-4-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Μετάνοια: Τὸ Ἄνοιγμα τῆς Ἁγίας Πληγῆς καὶ ἡ Ἁγία Εὐωδία τῆς Ψυχῆς.

Κωφίδης Εὐάγγελος

«οὐχί, λέγω ὑμῖν, ἀλλ᾿ ἐὰν μὴ μετανοῆτε, πάντες ὡσαύτως ἀπολεῖσθε.» (Λουκ. 13:3).

Ἡ μετάνοια δὲν εἶναι ἁπλῶς μία ψυχολογικὴ αλλαγή, οὔτε ἠθικὴ αὐτοβελτίωση. Εἶναι θάνατος καὶ ἀνάσταση. Εἶναι ἡ πληγὴ ποὺ γίνεται πύλη, ἡ σκόνη ποὺ γίνεται φῶς, ἡ φωτιὰ ποὺ καίει χωρὶς νὰ καταναλώνει. Ὅπως ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, ποὺ ἔκλαιγε: «Οἴμοι, ἐμὲ τὴν ἁμαρτωλήν!», ἔτσι καὶ κάθε ψυχὴ ποὺ θρηνεί μπροστά στο Θεό, ἀνακαλύπτει ὅτι ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ μοναδικὴ ἀνύψωση.

Ἡ Τραγῳδία τῆς Ἁμαρτίας καὶ ὁ Χορὸς τοῦ Ἐλέους

Ὁ ἄνθρωπος, ὅταν πέφτει στὴ λάσπη τῆς ἁμαρτίας, νομίζει ὅτι ἔχει χάσει τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ. Μὰ ὁ Θεὸς δὲν χάνεται ποτὲ — ἐμεῖς χάνουμε τὴν ὅρασή μας. Ἡ ἁμαρτία εἶναι σὰν δηλητήριο ποὺ σκοτώνει τὴν αἴσθηση τῆς θείας παρουσίας. Ἀλλὰ ὅταν ὁ ἁμαρτωλὸς σπάσει τὸ ἔγκοινον (κούφιο-κενό) τῆς ὑπερηφανείας καὶ φωνάξῃ, ὅπως ὁ Τελώνης: «Ἱλάσθητί μοι!», τότε συμβαίνει τὸ θαῦμα: ἡ πτῶση μετατρέπεται σε βῆμα.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέει: «Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι νοσοκομεῖον διὰ ὑγιεῖς, ἀλλὰ διὰ ἀσθενεῖς». Καὶ ὁ Χριστὸς δὲν ἦλθε γιὰ τοὺς δικαίους, ἀλλὰ γιὰ τοὺς «ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν» (Λουκ. 5:32). Ἡ Μαρία ἡ Αἰγυπτία, ποὺ ἔζησε 47 χρόνια στὴν ἔρημο, μᾶς δείχνει ὅτι ἡ μετάνοια δὲν εἶναι μία στιγμή, ἀλλὰ μία ζωή. Ὅταν τῆς ἔλεγε ὁ διάβολος: «Γύρισε νὰ δῇς λίγο τὴν Ἀλεξάνδρεια!», ἐκείνη ἔκλαιγε ἀντὶ νὰ κοιτάξει. Αὐτή εἶναι ἡ μετάνοια: νὰ προτιμᾷς τὰ δάκρυα τῆς ἐξομολογήσης ἀντὶ τὴ γλυκύτητα τῆς παλιᾶς ἁμαρτίας.

Τὸ Μυστήριον τῶν Δακρύων

Ἀκάθιστος Ὕμνος: Ἕνα ἀριστούργημα ἄφταστης τελειότητας, μὲ ἄρωμα Βυζαντινό

Ακάθιστος Ύμνος: Ένα αριστούργημα άφταστης τελειότητας, με άρωμα Βυζαντινό

Ο Ακάθιστος Ύμνος είναι ένα βυζαντινό πνευματικό «όπλο» που μας ενώνει με το μεγαλείο της Παναγίας μας, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Ο Ακάθιστος Ύμνος είναι το ποιητικό αριστούργημα που ψάλλεται στις εκκλησιές μας την 5η εβδομάδα της Σαρακοστής, ως επισφράγισμα όλων των εβδομαδιαίων ακολουθιών των Χαιρετισμών.

Αυτός ο θεσπέσιος ύμνος έχει τη μοναδικότητα ότι συνταιριάζει την πίστη και την ιστορία του ρωμαίικου γένους. Έχει για κοινές ρίζες του το Βυζάντιο και την Ορθοδοξία, καθώς ξεκίνησε να ψάλλεται στα μέσα του 7ου αιώνα, όταν επί αυτοκρατορίας Ηρακλείου, η Κωνσταντινούπολη σώθηκε από τη μεγάλη πολιορκία των Αβάρων. Μια σωτηρία που η παράδοση απέδωσε σε θαυματουργικές παρεμβάσεις της Παναγίας και στην ψυχωμένη αντίδραση των χριστιανών, αφού ο Πατριάρχης Σέργιος ευλόγησε τα τείχη της Βασιλεύουσας με την εικόνα της Παναγίας των Βλαχερνών και προσευχήθηκε στην Υπέρμαχο Στρατηγό να σώσει την Πόλη.

Εἰσβολεῖς-κτηνίατροι, ἀνατόμοι πρὸς μελέτη τῶν ἱερῶν λειψάνων Ρώσσων Ἁγίων τῶν Σπηλαίων Λαύρας Κιέβου!!!

Ἁγιορείτικη Κελλιώτικη Φωνή.

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 17//30.3.2025.

Δ΄ Νηστειῶν

Ἁγίων Ἰωάννου Κλίμακος καὶ Ἀλεξίου τοῦ «ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ».

… Πληροφορηθήκαμε ὅτι στὶς 28 Μαρτίου 2025 (ν. ἡμ.) στοὺς χώρους τῶν Κάτω Σπηλαίων τῆς Ἁγίας Λαύρας Κιέβου ἔφτασε ἐπιτροπὴ τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ Οὐκρανίας, ἀπαρτιζόμενη ἀπὸ ἀνατόμους, βιολόγους καί … κτηνιάτρους, συνοδευόμενη μάλιστα ἀπὸ ἀξιωματικοὺς ἐπιβολῆς τοῦ νόμου, μὲ σκοπὸ τὸν προσδιορισμὸ τῆς ἱστορικῆς καὶ ἐπιστημονικῆς ἀξίας τῶν ἱερῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων Σπηλαιωτῶν Πατέρων … μέσῳ τῆς λήψης δειγμάτων γιὰ ἐξέταση DNA !

Ἀποροῦμε: οἱ Ἅγιοι τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου, ποὺ τιμοῦνται σὲ ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία, σὲ δεκάδες χῶρες τοῦ κόσμου, στοὺς ὁποίους προσεύχονται καὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους λαμβάνουν βοήθεια ἑκατομμύρια Ὀρθόδοξοι πιστοί, στὰ μάτια τῶν «ἐντολέων καὶ ἐντολοδόχων- ἐρευνητῶν» εἶναι ἁπλῶς «σπονδυλωτὰ» τῶν ὁποίων ἡ βιομορφολογία … πρέπει νὰ μελετηθεῖ; Ἄπαγε τῆς βλασφημίας.*

Εύχή Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου: «Περί Ὑπομονῆς», π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΕΥΧΗ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού αρχιμανδρίτου Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα: «ΠΕΡΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ»

[εκφωνήθηκε κατά τους Γ΄Χαιρετισμούς, στις 4-4-1986]

Μία τρίτη, αγαπητοί μου, αρετή, μετά από την σωφροσύνη και την ταπεινοφροσύνη, που γίνεται αίτημα εις εκείνη τη γνωστή μικρή ευχή του αγίου Εφραίμ του Σύρου, είναι η υπομονή. Σημειώνει η ευχή: «Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς. Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ».

Ο λόγος, λοιπόν, περί της υπομονής. Τι είναι, όμως, η υπομονή; Λέγει ο όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: «Ὑπομονὴ ἐστὶ πασῶν ἀρετῶν συγκρότησις. Οὐδὲ γὰρ μία τῶν ἀρετῶν δίχα ταύτης ἵσταται. Διότι πᾶς ὁ στραφείς εἰς τὰ ὀπίσω οὐκ ἔνδεκτος ἐστὶν εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν». «Η υπομονή», λέγει, «είναι εκείνη, η οποία συγκρατεί όλες τις αρετές. Γιατί καμιά αρετή δεν μπορεί να σταθεί χωρίς την υπομονή. Γιατί όποιος στραφεί στα οπίσω, όπως λέγει ο Κύριος, δηλαδή χάσει την υπομονή του και σταματήσει το έργον, αυτός δεν είναι κατάλληλος δια την Βασιλείαν των Ουρανών». Πράγματι, αγαπητοί μου, η υπομονή συγκροτεί κάθε αρετή, διότι αυτή φέρει όλες τις αρετές εις πέρας και όλες αυτή τις τελειοποιεί. Εάν το ξεκίνημα του κάθε έργου, αλλά και της αρετής, είναι το ήμισυ, όπως λέγει η παροιμία «τὸ ἥμισυ τοῦ παντός», τότε η υπομονή συνιστά το τέλος της κάθε αρετής. Γι'αυτό και ο Κύριος είπε: «Ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται». «Αυτός που θα υπομείνει έως το τέλος, αυτός θα σωθεί».

Η υπομονή έχει τη φυσική της και την υπερφυσική της διάσταση. Γι'αυτό και μπορεί να την έχει και ένας φυσικός άνθρωπος. Και όταν λέμε «φυσικός άνθρωπος» εννοούμε όχι πνευματικός άνθρωπος. Και είναι η περίπτωσις αποκτήσεως γνώσεως, μορφώσεως, επιστήμης, πλούτου κ.λπ. Όλα αυτά εάν κανείς από φυσικού του, χωρίς δηλαδή την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, έχει υπομονή, μπορεί όλα αυτά να τα αποκτήσει.

Λατρευτικὴ εἰδωλολατρικὴ ἑβδομάδα 4 μὲ 12 Ἀπριλίου 2025 στὴν πόλη τῆς Θεσσαλονίκης.

Η πνευματική ταφόπλακα

Η επιτακτική ανάγκη άμεσης μετανοίας

Αναστάσιος Ν. Κουβαλάκης

Διοργανώνεται «Λατρευτική εβδομάδα» και φέτος στο Δήμο Θεσσαλονίκης υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.

Από τις 4 μέχρι και τις 12 Απριλίου 2025 σε ναούς της πόλης μας, στην Αγιορείτικη Εστία, στην Ροτόντα και στην Αγορά Μοδιάνο μέσα από τις εκδηλώσεις της θα χαρίσει στους πιστούς ξεχωριστές στιγμές. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει Βυζαντινές χορωδίες και ψαλμωδίες, εκκλησιαστικούς ύμνους στα λατινικά, έκθεση φωτογραφίας για το Άγιον Όρος θεατρικό αναλόγιο, αλλά και γαστρονομία.

Το πρόγραμμα μέσα σε όλα τα άλλα περιλαμβάνει χορωδίες-συναυλίες σε Ορθόδοξους ναούς, που αν δούμε παράλληλα πως αυτό γίνεται κατεξοχήν σε παπικούς και προτεσταντικούς ναούς εδώ και πολλές δεκαετίες, διαπιστώνουμε με λύπη ότι η τάση αυτή η νεοφερμένη και ειδωλολατρική κινείται στα πλαίσια της εξίσωσης της Εκκλησίας μας με τις αιρετικές «εκκλησίες», ώστε σταδιακά να προετοιμαστεί το έδαφος για την Πανθρησκεία και την ένωση όλων των «εκκλησιών», αφού όλες θα έχουν κοινό κώδικα και πρωτόκολλο διαδικασιών, ώστε να υπάρχει ένα πρόσφορο έδαφος για ένωση και υλοποίηση οικουμενιστικών τάσεων. Πολύ απλά, οι «εκκλησίες» για να ενωθούν θα πρέπει να μοιάζουν, ήτοι να εκπέσει από το ύψος της η Ορθόδοξη Εκκλησία, να εισέλθει στο ψέμα και στο δαιμονικό και να μπορεί να κοιτάζει πρόσωπο προς πρόσωπο τις ψεύτικες «εκκλησίες» του Εωσφόρου .

7 Ἀπριλίου. Δευτέρα πρὸ τῶν Βαΐων. Καλλιοπίου καὶ Ἀκυλίνης μαρτύρων (†304). Γεωργίου ὁσίου ἐπισκ. Μυτιλήνης (θ΄ αἰ.). Σάββα ὁσίου τοῦ ἐν Καλύμνῳ (†1948). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας ΜΗ΄ 17-22, ΜΘ΄ 1-4).

Ησ. 48,17          οὕτως λέγει Κύριος ὁ ῥυσάμενός σε, ὁ ἅγιος Ἰσραήλ· ἐγώ εἰμι ὁ Θεός σου, δέδειχά σοι τοῦ εὑρεῖν σε τὴν ὁδόν, ἐν ᾗ πορεύσῃ ἐν αὐτῆ.

Ησ. 48,17                  Αυτά λέγει ο Κυριος, ο οποίος σε ηλευθέρωσε, ο άγιος Θεός του ισραηλιτικού λαού· Εγώ είμαι ο Θεός σου, εγώ έδειξα εις σε να εύρης την αληθινήν οδόν, εις την οποίαν και πρέπει να πορευθής, εάν θέλης την σωτηρίαν σου.

Ησ. 48,18          καὶ εἰ ἤκουσας τῶν ἐντολῶν μου, ἐγένετο ἂν ὡσεὶ ποταμὸς ἡ εἰρήνη σου καὶ ἡ δικαιοσύνη σου ὡς κῦμα θαλάσσης·

Ησ. 48,18                  Και εάν είχες ακούσει τας εντολάς μου, η ειρήνη και η ευτυχία σου θα εγίνετο πλούσια και ανεξάντλητος, ώσαν ποταμός και η δικαιοσύνη σου ώσαν το κύμα της θαλάσσης.

Ζαπορόζιε Λουκᾶς: «Νεοκομμουνιστὲς διαπράττουν βλασφημίες στὴ Λαύρα του Κιέβου».

σ.σ. Ας κοιταχτούν στον καθρέπτη να δουν σε ποιους μοιάζουν οι εγχώριοι ιεράρχες που αποϊεροποιούν με κάθε πράξη τις Άγιες Εικόνες (ως μουσειακά κειμήλια), τους Ιερούς Ναούς (ως θέατρα), τα Ιερά Μυστήρια (ως ελλιπή ή ως πηγές μόλυνσης), την ζωή της Εκκλησίας (ως κάποιον «πολιτισμό» και όχι ως την οδό της σωτηρίας). Βλέπουμε τί κάνετε ασεβείς. ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ.

Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε η διάρρηξη της εισόδου στα Σπήλαια της Λαύρας του Κιέβου από την επιτροπή «μελέτης της επιστημονικής και ιστορικής αξίας» των τιμίων λειψάνων των Οσίων πατέρων.

Μεταξύ αυτών που εξέφρασαν την αγανάκτησή τους ήταν και ο Μητροπολίτης Ζαπορόζιε και Μελιτουπόλεως κ. Λουκάς, ο οποίος σχολίασε το γεγονός μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Telegram.

Ο ιεράρχης έκανε λόγο για επανάληψη παλαιότερων διωγμών κατά της Εκκλησίας, παραλληλίζοντας τις σημερινές εξελίξεις με την εποχή των μπολσεβίκων.

«Ο σατανάς δεν εφηύρε τίποτε καινούργιο και μόνον παίζει τα παλαιά του σενάρια», ανέφερε χαρακτηριστικά, σημειώνοντας ότι παρά τις προσπάθειες να πληγεί η πίστη, «ο Θεός δεν αλλάζει» και η «ουράνια μακαριότητα» των ασκητών της Λαύρας παραμένει ανέγγιχτη.

Παράλληλα, εξέφρασε τη λύπη του για όσους συμμετείχαν στην πράξη, αναφερόμενος σε αυτούς ως «μουσειακούς υπαλλήλους, κτηνίατρους, ανατόμους και βιολόγους».

Ἄν δέν κόψουμε τό θέλημά μας στό θέλημα τοῦ Θεοῦ,δέν θά μπορέσουμε νά προχωρήσουμε

Ἄν δέν κόψουμε τό θέλημά μας στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τοῦ πνευματικοῦ μας, πού εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ πάλι, δέν θά μπορέσουμε νά προχωρήσουμε. Πολλοί προσπάθησαν ἀλλά μάταια, γιατί ἐγωιστικά προσπάθησαν.

Καί λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ὅταν δεῖς κάποιον νά προσπαθεῖ ν’ ἀνέβει στόν οὐρανό ἐγωιστικά, νά τόν πιάσεις καί νά τόν κατεβάσεις κάτω, γιατί δέν πάει καλά.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 3 – 2 – 2013)

265. Η αγάπη πρός τόν Θεό Ε΄- Πως αναπτύσσεται, Εὐεργετινός Τόμ. Δ΄, Ὑπο...

Ἡ ταπείνωση τοῦ Κυρίου μας καί τό ἐρώτημα τῶν δύο Ἀποστόλων -Ε' Κυριακή Νηστειῶν, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ταπείνωση τοῦ Κυρίου μας καί τό ἐρώτημα τῶν δύο Ἀποστόλων -Ε' Κυριακή Νηστειῶν, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, 6-4-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Λατρευτικές ἐκδηλώσεις μέ Παπικές χορωδίες σέ ὀρθόδοξους ναούς ἐν ὄψει μεγάλης ἑβδομάδος!!!

 «

... ἄρατε ταῦτα ἐντεῦθεν· μὴ ποιεῖτε τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου οἶκον ἐμπορίου»

Λατρευτικές ἐκδηλώσεις μέ Παπικές χορωδίες σέ ὀρθόδοξους ναούς ἐν ὄψει μεγάλης ἑβδομάδος!!!!, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 6-4-2025 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

Ἡ ἔνδοξη μελέτη τῆς Ἁγ. Γραφῆς, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 83, Φιλοκαλία Α' τόμος, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἡ ἔνδοξη μελέτη τῆς Ἁγ. Γραφῆς, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 83, Φιλοκαλία Α' τόμος, 5-4-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ε΄ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν

 Εν Κυθήροις τη 6η Απριλίου 2025

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου

Θεολόγου- συγγραφέως

Ι. Μ. Κυθήρων και Αντικυθήρων

Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι η Ε΄ Κυριακή των Νηστειών, ημέρα κατά την οποία η αγία μας Εκκλησία προβάλλει και τιμά την μνήμη μιας μεγάλης ασκήτριας, που έζησε τον 6ον αιώνα, της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Η Εκκλησία μας τιμά και προβάλλει την οσία Μαρία την αγωνιστική αυτή περίοδο της αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής διότι υπήρξε πρότυπο ασκήσεως, αλλά και πρότυπο αληθινής μετανοίας. Όπως όλοι γνωρίζουμε, η οσία Μαρία, σύμφωνα με τον βιογράφο της, τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Σωφρόνιο, προτού να έρθει στην έρημο του Ιορδάνου, όπου ασκήτευσε επί 47 χρόνια, ζούσε ζωή ασωτείας, παραδομένη σε αλλεπάλληλες σαρκικές πτώσεις. Όμως κάποια στιγμή μετανόησε αληθινά. Και μετά από κάποιο θαυμαστό γεγονός, αποφάσισε να αλλάξει ζωή και να ζήσει τη ζωή της μετανοίας. Μετά δε από πολλούς και μεγάλους ασκητικούς αγώνες κατά των παθών κατόρθωσε να φθάσει σε μεγάλα μέτρα αγιότητος και να ανέβει όλη τη σκάλα των αρετών. Διά συνεχούς νηστείας, αγρυπνίας και προσευχής πέρασε από τη κάθαρση στον φωτισμό και από τον φωτισμό στην θέωση και αξιώθηκε μεγάλων πνευματικών χαρισμάτων.

Ἐκοιμήθη ὁ Μητροπολίτης Κονίτσης Ἀνδρέας

Δείτε την τελευταία του ομιλία -Κονίτσης Ἀνδρέας γιὰ ἑορτασμὸ Πάσχα 2025: «Εἶναι ἀδύνατον οἱ αἱρετικοὶ νὰ γιορτάζουν μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους»

Εκοιμήθη εν Κυρίω σήμερα, Σάββατο 5 Απριλίου 2025, ο Μητροπολίτης Κονίτσης κυρός Ανδρέας σε ηλικία 86 ετών.

Ο μακαριστός Ιεράρχης νοσηλευόταν από την παραμονή των Χριστουγέννων στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων «Γ. Χατζηκώστα» μετά από εγκεφαλικό αιμορραγικό επεισόδιο δίνοντας μια δύσκολη μάχη από την οποία δυστυχώς δεν κατάφερε να βγει νικητής.

Η Εξόδιος Ακολουθία θα τελεστεί τη Δευτέρα 7 Απριλίου στις 12:00 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Αγίου Κοσμά στην Κόνιτσα και θα ακολουθήσει η ταφή στην Ιερά Μονή Ταξιαρχών Γκούρας πάνω από το Αηδονοχώρι Κόνιτσας.

Βιογραφικό

Ο κατά κόσμον Ανδρέας Τρεμπέλας γεννήθηκε στην Πάτρα το 1939. Αποφοίτησε από την Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1963. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1968 και πρεσβύτερος το 1969.

Ἡ woke δικτατορία ἐπελαύνει σὲ ΕΕ-Βρετανία: Δημοτικὸ σχολεῖο στὸ Ἡνωμένο Βασίλειο ἀπαγόρευσε τὴ γιορτὴ τοῦ Πάσχα λόγῳ «συμπεριληπτικότητας»

Η woke δικτατορία επελαύνει σε ΕΕ-Βρετανία: Δημοτικό σχολείο στο Ηνωμένο Βασίλειο απαγόρευσε τη γιορτή του Πάσχα λόγω «συμπεριληπτικότητας»

Ο διωγμός του Χριστιανισμού συνεχίζεται - Σταμάτησαν τους καθιερωμένους εορτασμούς του Πάσχα για να μην ενοχλούνται οι μουσουλμάνοι μετανάστες!

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Τα δυτικά κράτη που παραμένουν προσδεμένα στο άρμα του Νταβός, συνεχίζουν ακάθεκτα την κάθοδό τους προς τον πάτο του πολιτισμού, επιμένοντας να πολεμούν λυσσαλέα τη χριστιανική ρίζα των λαών, αλλά και τον ίδιο τον Χριστό.

Στα πλαίσια της πρόθεσης να λειτουργεί συχνά αυτή η στήλη ως παρατηρητήριο των χριστιανοφοβικών εξάρσεων που συμβαίνουν διεθνώς, αναφέρω μια υπόθεση που έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, και αφορά την απόφαση ενός δημοτικού σχολείου να ακυρώσει για πρώτη φορά τα παραδοσιακά δρώμενα που γίνονται για τη γιορτή του Πάσχα.

Η διεύθυνση του σχολείου πήρε αυτήν την απόφαση χωρίς καμία προειδοποίηση και τη γνωστοποίησε με ανακοίνωση στο Facebook προς τους γονείς, σαν κάτι τετελεσμένο. Με τη λογική του «αποφασίζουμε και διατάζουμε» η διεύθυνση επικαλείται για τη χριστιανοφοβική πράξη της, λόγους «συμπεριληπτικότητας» και «αποδοχής στη διαφορετικότητα».

Μάλιστα στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι εξετάζουν «εναλλακτικούς τρόπους» για να γιορτάζεται το Πάσχα στο μέλλον, που θα είναι «συμπεριληπτικοί» για όλα τα παιδιά και θα αντανακλά «την πλούσια πολιτιστική πολυμορφία της κοινότητάς μας». Με λίγα λόγια δηλαδή ετοιμάζουν έναν new-age αχταρμά που θα αποσαθρώσει πλήρως το νόημα της εορτής του Πάσχα.

Η είδηση αυτής της φασιστικής «διαγραφής» του Πάσχα, ακολουθήθηκε από ένα πλήθος αρνητικών αντιδράσεων από γονείς και επικριτές γενικότερα που χαρακτήρισαν «επαίσχυντη» τη συγκεκριμένη απόφαση.

Η Stephanie Mander, διευθύντρια του συγκεκριμένου δημοτικού σχολείου στο Eastleigh του Hampshire απάντησε στις επικρίσεις δηλώνοντας ότι:

«Με το να μην διοργανώνουμε συγκεκριμένους θρησκευτικούς εορτασμούς, στοχεύουμε να δημιουργήσουμε μια ατμόσφαιρα πιο περιεκτική που τιμά και σέβεται τις πεποιθήσεις όλων των παιδιών μας και των οικογενειών τους».