Πρόγραμμα ἀκολουθιῶν ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ Ι.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

Ευλογείτε,

Συν Θεώ πρόγραμμα ακολουθιών ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ

ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ Ακολουθίας Μεγάλων Ωρών των Χριστουγέννων

24 Δεκεμβρίου ημέρα Τετάρτη

06.00 Μεγάλες Ωρες, Μέγας Εσπερινός των Χριστουγέννων με τα της Θεία Λειτουργίας

του μεγάλου Βασιλείου.

Η πύλη θα κλείσει στις 08.00

22 Δεκεμβρίου. Ἀναστασίας μεγαλομάρτυρος τῆς φαρμακολυτρίας (†304). Χρυσογόνου καὶ Θεοδότης μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτέρας κθ´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ἑβρ. γ´ 5-11, 17-19).

Εβρ. 3,5            καὶ Μωϋσῆς μὲν πιστὸς ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ὡς θεράπων, εἰς μαρτύριον τῶν λαληθησομένων,

Εβρ. 3,5                    Και ο μεν Μωϋσής, σαν επιστάτης και υπηρέτης εκ μέρους του Θεού, ανεδείχθη πιστός και αξιόπιστος μέσα εις όλο το σπίτι του Θεού, στον Ισραηλιτικόν δηλαδή λαόν, εις πίστωσιν και βεβαίωσιν εκείνων που απρόκειτο να λεχθούν και αποκαλυφθούν προς τον λαόν.

Περὶ τῆς δυνάμεως τῆς πράξεως τῆς ἡσυχίας, καὶ περὶ τοῦ ὅτι ἡ ψυχικὴ πολιτεία θέλει τὴν ἀργία τῶν αἰσθήσεων γιὰ τὸ ξύπνημα τῆς καρδιᾶς, Ἀββᾶ Ἰσαάκ - Ἀσκητικά, Κεφ. Ε 1-3, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περὶ τῆς δυνάμεως τῆς πράξεως τῆς ἡσυχίας, καὶ περὶ τοῦ ὅτι ἡ ψυχικὴ πολιτεία θέλει τὴν ἀργία τῶν αἰσθήσεων γιὰ τὸ ξύπνημα τῆς καρδιᾶς, Ἀββᾶ Ἰσαάκ - Ἀσκητικά, Κεφ.  Ε 1-3, Ἀναδιαταταγμένο κείμενο καί μετάφραση ὑπο Μον. Δαμασκηνοῦ Ἁγιορείτου, 20-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Προετοιμασία γιά τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Προετοιμασία γιά τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, 21-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

5.Αποκρίσεις πρός Αββά Ιωάννην, Αγ.Νικοδήμου Αγιορείτου-Βίβλος Βαρσανουφ...

27. α)Γένεσις κεφ. 22- Η θυσία του Ισαάκ- β)Χριστούγεννα- Πως θα εορτάσ...

Ὁ ἐνανθρωπήσας Κύριος καί οἱ Προφῆτες, π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου-Κυριακή πρό τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ ἐνανθρωπήσας Κύριος καί οἱ Προφῆτες, π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου-Κυριακή πρό τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, 21-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

α)Ἡ θεολογία περί τῆς Ἁγ. Τριάδος, β) Ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπῃ προϋπόθεση τῆς ἀληθινῆς ἰσότητας μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, Ἁγ. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ- Β' Ἑκατοντάς Περί Ἀγάπης κέφ. 27-30, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

α)Ἡ θεολογία περί τῆς Ἁγ. Τριάδος, β) Ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπῃ προϋπόθεση τῆς ἀληθινῆς ἰσότητας μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, Ἁγ. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ- Β' Ἑκατοντάς Περί Ἀγάπης κέφ. 27-30,  20-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

6 Δεκεμβρίου 1949 – Ἡ ἡμέρα ποὺ ξεκίνησε τὸ πείραμα στὸ Πιτέστι.

 Επανεκπαίδευση μέσω βασανιστηρίων.

Cosmin Pătraşcu Zamfirache

Δημοσιεύτηκε 04.12.2025

Το μοναδικό πείραμα βαρβαρότητας και σαδισμού που πραγματοποιήθηκε στην Ρουμανία. Το μέρος όπου οι μαθητές μοιράζονταν ούρα και περιττώματα.

Ένα από τα πιο σκληρά και απάνθρωπα πειράματα ιδεολογικής επανεκπαίδευσης πολιτικών κρατουμένων έλαβε χώρα στη Ρουμανία. Εφαρμοσμένο με ακραία βιαιότητα, ειδικά σε νέους, αυτό το σύστημα χρησιμοποίησε μεθόδους που σήμερα φαίνονται αδιανόητες, ξεπερνώντας σε σκληρότητα ακόμη και τα βασανιστήρια του Μεσαίωνα.

Ιδρύθηκε το 1948 με τη βοήθεια των Σοβιετικών και μέσω μιας κατάφωρης νοθείας των εκλογών, το κομμουνιστικό καθεστώς εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου τρομοκρατία στη Ρουμανία. Βασιζόμενοι στην υποστήριξη του Κόκκινου Στρατού αλλά και σε σοβιετικούς πράκτορες στη χώρα, οι κομμουνιστές εκκαθάρισαν την ρουμανική κοινωνία με βάρβαρο τρόπο. Κύριοι στόχοι ήταν οι διανοούμενες ελίτ, οι αρχηγοί των χωριών, οι επιχειρηματίες, οι εκπρόσωποι του παλαιού καθεστώτος, οι εκπρόσωποι των δημοκρατικών κομμάτων και όλοι όσοι θα μπορούσαν να αποτελέσουν, ιδιαίτερα ιδεολογικά, κίνδυνο για το νέο καθεστώς.

Η Ρουμανία μετατράπηκε με έναν ιδιαίτερο σαδισμό σε ένα πραγματικό κομμουνιστικό στρατόπεδο, στο οποίο συχνά άτομα κοινωνικά απελπισμένα, δηλαδή φτωχοί αγρότες και εργάτες, άνθρωποι με ελάχιστη μόρφωση, με χαμηλά προσόντα, στράφηκαν εναντίον του «ταξικού εχθρού», δηλαδή εκείνων που είχαν καταφέρει κάτι μέχρι εκείνο το σημείο ή απολάμβαναν μια συγκεκριμένη κοινωνική θέση. Ένα από τα πιο δυσοίωνα επεισόδια των διώξεων που ξεκίνησαν οι κομμουνιστές από το 1949 και καθ’ όλη τη δεκαετία του 1950 ήταν το λεγόμενο «Πείραμα Πιτέστι» ή «Φαινόμενο Πιτέστι». Αυτό είναι το πιο τρομερό πείραμα πλύσης εγκεφάλου και συνείδησης, απανθρωποποίησης στην Ανατολική Ευρώπη. Μέσω αυτού του πειράματος οι κομμουνιστές ήθελαν να ξαναγράψουν τη μνήμη των «ταξικών εχθρών» και να τους κατευθύνουν προς τις «αξίες» του σοσιαλισμού και του μπολσεβικισμού. Στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια συγκλονιστική περίπτωση εξόντωσης.

Ο Μακαρένκο και η ιδέα της «επανεκπαίδευσης»

«Θὰ πᾶς τον π. Τιμόθεο στοὺς Δανιηλαίους...» ἕνα χλιμίντρισμα καὶ ἡ ἐντολὴ γινόταν πράξη.

σ.σ. Δείτε το ταπεινό γαΐδουράκι του Θεού.

Ο χαριτωμένος ημίονος, ήταν ο προσωπικός μεταφορέας του Οσίου Γερασίμου Μικραγιαννανίτη στις δύσκολες διαδρομές από τη Μικραγιάννα στις Σκήτες και τα Μοναστήρια του Αγίου όρους. Ήθελε όμως απαραίτητα πριν τις μεταφορές και τις άλλες δουλειές που έκανε, και ένα μεγάλο φιλί…

Είχε μιάν οικειότητα με τον Γέροντα που ξάφνιαζε. Χαρακτηριστικό είναι πως πολλές φορές μετέφερε μόνο του επισκέπτες σε διάφορα σημεία της Σκήτης, αφού πρώτα ο Γέροντας του ψιθύριζε στο αυτί τον προορισμό, π.χ. “Θα πας τον π. Τιμόθεο στους Δανιηλαίους και θα περιμένεις να τον γυρίσεις πίσω εδώ”. Ένα χλιμίντρισμα και η εντολή γινόταν αμέσως πράξη.

Σημεῖο Διαμάχης: Ἡ Ἑνότητα. Στόχος τὸ κοινὸ Ποτήριο.

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ: Στις μέρες μας δεσπόζει, δίπλα στα θέματα της παγκόσμιας οικονομίας και των πολεμικών συγκρούσεων, το κεφάλαιο “Ενότητα των Εκκλησιών Ανατολής και Δύσης”.

Εδώ, όμως, είναι που ξεκινούν τα προβλήματα.

Γιατί για να επιτευχθεί η ενότητα που διατυμπανίζουν οι εκκλησιαστικοί ηγέτες Ανατολής και Δύσης πρώτα πρέπει να επιτύχει τον σκοπό του ο λεγόμενος διαχριστιανικός διάλογος.

Πως θα γίνει αυτό, όμως, όταν εκπρόσωποι της Δυτικής Εκκλησίας αναζητούν απ’ τη μιά την ενότητα στην πίστη κι απ’ την άλλη περιορίζουν τα υπό διαπραγμάτευση θέματα στην προσθήκη του filioque στο Σύμβολο της Πίστεως που συνιστά αίρεση, και το παπικό πρωτείο και αλάθητο;

Σωρεία άλλων δογματικών και μη διαφορών μας χωρίζουν όπως η Μαριολατρεία, η κτιστότητα της θείας Χάριτος, κλπ.

Επίσης, πώς θα επέλθει συμφωνία σε θέματα πίστεως, μυστηρίων, αξιωμάτων που θα οδηγήσει στο “κοινό Ποτήριο”, όταν ενώ στους διαλόγους η Ορθόδοξη Εκκλησία χαρακτηρίζεται από τη Δύση ως “Αδελφή Εκκλησία” και σε άλλες δηλώσεις του νυν Πάπα Λέοντα ΙΔ’ προκλητικά υποβαθμίζεται σε “Κοινότητα των Μαθητών του Χριστού”;

Ας το ξεκαθαρίσουμε. Δεν στεκόμαστε απέναντι στην ευλογημένη κατάσταση της ενότητας των Χριστιανών.

Όμως, προβληματιζόμαστε και κρατάμε αποστάσεις μέχρι να δούμε την Παπική “Εκκλησία” να αποδέχεται χωρίς όρους και διπλωματικούς ελιγμούς την Αλήθεια που ευαγγελίζεται η Ορθοδοξία 20 αιώνες τώρα.

Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως:«Οἱ προφῆτες γιά τόν Χριστό». π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ[: Ματθ.1,21]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 22-12-1984]

(Β128) [ Έκδοσις Β΄]

Σε λίγες μέρες, αγαπητοί μου, θα γιορτάσομε το πιο μεγάλο ιστορικό γεγονός. Είναι εκείνο που στάθηκε το κέντρον της Ιστορίας. Και που μέχρι τώρα αυλακώνει την Ιστορία και επηρεάζει την Ιστορία. Είναι η είσοδος του Υιού του Θεού μέσα εις αυτήν την Ιστορίαν. Και που δεν είναι τι άλλο παρά αυτό που λέμε: η Γέννησις του Ιησού Χριστού.

Με πολλή σαφήνεια ο ευαγγελιστής Ιωάννης μάς παρουσιάζει ακριβώς αυτό το γεγονός: «Ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». «Ο Λόγος σαρκώθηκε και ήλθε και σκηνώθηκε, σκήνωσε ανάμεσά μας». Από τότε ο Υιός του Θεού, που εμφανίζεται μέσα στην ανθρώπινη Ιστορία, αναταράσσει τις ανθρώπινες καρδιές και θέτει ένα βαθύ, όσο κανένα άλλο, ερώτημα, στην κάθε ψυχή της κάθε εποχής: «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;». «Οι άνθρωποι τι λένε για μένα; Ποιος είμαι;».

Πράγματι, στέκεται το πιο μυστηριώδες πρόσωπο της Ιστορίας ο Ιησούς Χριστός. Είναι τόσο μυστηριώδες το πρόσωπό Του, αλλά και τόσο μεγάλο και φοβερό, που εξαρτάται η ευτυχία ή η δυστυχία των ανθρώπων και των λαών, από την στάση που θα πάρουν απέναντί Του. Αν θα πάρω μία στάση Α ή Β απέναντι στον Πλάτωνα ή στον Αριστοτέλη, αν θα πάρω μία στάση Α ή Β απέναντι στους σύγχρονους φιλοσόφους ή κοινωνιολόγους, δεν έχει και πολλή σημασία. Μόδες είναι όλα και παρέρχονται. Αν όμως πάρω μια θετική ή αρνητική στάση απέναντι στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, έχει επιπτώσεις ή θετικές ή αρνητικές. Εδώ είναι το καταπληκτικό. Έτσι το ερώτημα του Κυρίου: «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;», στέκεται όχι επίκαιρο, αλλά τρομακτικά επίκαιρο σε κάθε στιγμή. Θα το δείτε -πολύ απλό- πώς ακριβώς οι άνθρωποι ή θα Τον αγαπούν ή θα στρέφονται εναντίον Του. Και σήμερα· και αύριο· μέχρι που να τελειώσει ο κόσμος.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο Α΄, εδάφια 1-25

1Βίβλος γενέσεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυῒδ, υἱοῦ ᾿Αβραάμ. 2 ᾿Αβραὰμ ἐγέννησε τὸν ᾿Ισαάκ, ᾿Ισαὰκ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιακώβ, ᾿Ιακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, 3 ᾿Ιούδας δὲ ἐγέννησε τὸν Φαρὲς καὶ τὸν Ζαρὰ ἐκ τῆς Θάμαρ, Φαρὲς δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Εσρώμ, ᾿Εσρὼμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αράμ, 4 ᾿Αρὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αμιναδάβ, ᾿Αμιναδὰβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Σαλμών, 5 Σαλμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς Ῥαχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ωβὴδ ἐκ τῆς Ῥούθ, ᾿Ωβὴδ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιεσσαί, 6 ᾿Ιεσσαὶ δὲ ἐγέννησε τὸν Δαυῒδ τὸν βασιλέα. Δαυῒδ δὲ ὁ βασιλεὺς ἐγέννησε τὸν Σολομῶντα ἐκ τῆς τοῦ Οὐρίου, 7 Σολομὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Ροβοάμ, Ροβοὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αβιά, ᾿Αβιὰ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ασά, 8 ᾿Ασὰ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωσαφάτ, ᾿Ιωσαφὰτ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωράμ, ᾿Ιωρὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Οζίαν, 9 ᾿Οζίας δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωάθαμ, ᾿Ιωάθαμ δὲ ἐγέννησε τὸν ῎Αχαζ, ῎Αχαζ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Εζεκίαν, 10 ᾿Εζεκίας δὲ ἐγέννησε τὸν Μανασσῆ, Μανασσῆς δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αμών, ᾿Αμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωσίαν, 11 ᾿Ιωσίας δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιεχονίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος.

12Μετὰ δὲ τὴν μετοικεσίαν Βαβυλῶνος ᾿Ιεχονίας ἐγέννησε τὸν Σαλαθιήλ, Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέννησε τὸν Ζοροβάβελ,13Ζοροβάβελ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αβιούδ, ᾿Αβιοὺδ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ελιακείμ, ᾿Ελιακεὶμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αζώρ, 14᾿Αζὼρ δὲ ἐγέννησε τὸν Σαδώκ, Σαδὼκ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Αχείμ, ᾿Αχεὶμ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ελιούδ, 15 ᾿Ελιοὺδ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ελεάζαρ, ᾿Ελεάζαρ δὲ ἐγέννησε τὸν Ματθάν, Ματθὰν δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιακώβ, 16᾿Ιακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ιωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἧς ἐγεννήθη ᾿Ιησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός.17Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ ᾿Αβραάμ ἕως Δαυῒδ γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ Δαυῒδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ γενεαὶ δεκατέσσαρες.

18 Τοῦ δὲ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἦν. Μνηστευθείσης γὰρ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ ᾿Ιωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος ῾Αγίου. 19᾿Ιωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν. 20Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· ᾿Ιωσὴφ υἱὸς Δαυῒδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν ῾Αγίου. 21 Τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. 22 Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· 23 ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός. 24Διεγερθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, 25 καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

1 Γενεαλογικός κατάλογος στον οποίο φαίνεται ακριβώς από πού κατάγεται ο Ιησούς Χριστός, ο απόγονος του Δαβίδ, ο οποίος πάλι ήταν απόγονος του Αβραάμ.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

Προς Εβραίους, κεφ. ΙΑ΄, εδάφια 8-10 και 32-40

8Πίστει καλούμενος ᾿Αβραὰμ ὑπήκουσεν ἐξελθεῖν εἰς τὸν τόπον ὃν ἔμελλε λαμβάνειν εἰς κληρονομίαν, καὶ ἐξῆλθε μὴ ἐπιστάμενος ποῦ ἔρχεται. 9Πίστει παρῴκησεν εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ ᾿Ισαὰκ καὶ ᾿Ιακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς. 10Ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός.

32 Καὶ τί ἔτι λέγω; Ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, 33 οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, 34ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· 35 ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τούς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· 36 ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· 37 ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, 38 ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. 39 Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, 40τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.

Ερμηνευτική απόδοση Παν. Τρεμπέλα

8 Εξαιτίας της πίστεώς του ο Αβραάμ υπάκουσε στον Θεό, ο Οποίος τον καλούσε να φύγει από την πατρίδα του και να πάει στον τόπο που θα κληρονομούσε. Και έφυγε χωρίς να ξέρει πού πηγαίνει. 9 Χάρη στην πίστη ο Αβραάμ έμεινε ως ξένος στη γη που του υποσχέθηκε ο Θεός και τη θεωρούσε ξένη χώρα κι όχι δική του. Και διέμεινε μέσα σε σκηνές μαζί με τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, που ήταν συγκληρονόμοι της ίδιας υποσχέσεως του Θεού. 10 Ζούσε ο Αβραάμ ακόμη και στη γη της επαγγελίας ως ξένος και μετανάστης, διότι περίμενε να κατοικήσει στην επουράνια πόλη, η οποία έχει τα αληθινά και αδιάσειστα θεμέλια, και τεχνίτη και κτίστη της τον ίδιο τον Θεό.

21 Δεκεμβρίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ. «Μνήμη πάντων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων ἀπὸ Ἀδὰμ ἄχρι καὶ Ἰωσὴφ τοῦ μνήστορος τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου· ὁμοίως καὶ τῶν προφητῶν καὶ προφητίδων, ἐξαιρέτως δὲ τοῦ προφήτου Δανιὴλ (560 π.Χ.) καὶ τῶν ἁγίων τριῶν παίδων». Ἰουλιανῆς καὶ τῶν σὺν αὐτῇ 500 μαρτύρων (†304). Θεμιστοκλέους μάρτυρος (†251). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς πρό τῶν Χριστουγέννων (Ἑβρ. ια´ 9-10, 32-40).

Εβρ. 11,9           Πίστει παρῴκησεν εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς·

Εβρ. 11,9                   Χαρις εις αυτήν την πίστιν του κατώκησεν εις την γην, που του είχε υποσχεθή ο Θεός, σαν εις ξένην περιοχήν και έζησε μέσα εις σκηνάς μαζή με τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, που ήσαν συγκληρονόμοι της ιδίας υποσχέσεως του Θεού.

302.Πώς επέρχεται η θεία παραχώρησις και εγκατάλειψις,Εὐεργετινός Δ΄,Υπ....

30. ''Ο πορευόμενος ὀρθῶς φοβεῖται τὸν Κύριον...'', Παροιμίαι Σολομῶντο...

Ἀποκρίσεις πρός Ἀββᾶ Ἰωάννην τον ἀπό Μηρωσάβης, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Βίβλος Βαρσανουφίου καί Ἰωάννου,Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀποκρίσεις πρός Ἀββᾶ Ἰωάννην τον ἀπό Μηρωσάβης, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Βίβλος Βαρσανουφίου καί Ἰωάννου, Κείμενα διακριτικά καί ἡσυχαστικά (ἐρωταποκρίσεις), τόμος Α, 18-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com, 

 

Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Ἑρμηνεία τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ[:Ματθ. 1,1-25]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Aς εγερθούμε και ας μην κοιμόμαστε πλέον, διότι βλέπω τις πύλες να ανοίγονται για χάρη μας. Όμως ας εισέλθουμε με μεγάλη τάξη και φόβο, αμέσως μόλις πατήσουμε τα πρόθυρα της πόλεως. Ποια είναι αυτά τα πρόθυρα; «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυΐδ, υἱοῦ Ἀβραάμ(:Κατάλογος γενεαλογικός του Ιησού Χριστού, του υιού του Δαυίδ, του υιού του Αβραάμ)»[Ματθ.1,1].

Τι λέγεις, λοιπόν, Ματθαίε; Μας υποσχέθηκες ότι θα μας ομιλήσεις για τον μονογενή Υιό του Θεού και εσύ μας μνημονεύεις τον Δαβίδ, έναν άνθρωπο που γεννήθηκε ύστερα από αναρίθμητες γενεές και υποστηρίζεις ότι αυτός είναι και πατέρας και πρόγονος του Ιησού; Περίμενε, αγαπητέ αδελφέ, και μη ζητείς να τα μάθεις όλα μεμιάς αλλά σιγά και κατ’ ολίγον. Στα πρόθυρα στέκεσαι ακόμη, στα προπύλαια. Γιατί λοιπόν βιάζεσαι να εισέλθεις στα άδυτα; Ακόμη δεν παρατήρησες καλά όλα τα εξωτερικά πράγματα. Διότι δεν σου διηγούμαι ακόμη εκείνη την προαιώνια γέννηση —αλλά ούτε και αυτήν που επακολούθησε— διότι είναι ανέκφραστη και απόρρητη. Άλλωστε πριν από εμένα, σου το είπε αυτό και ο Ησαΐας, ο οποίος προφητεύοντας το Πάθος και το μεγάλο ενδιαφέρον Του για ολόκληρη την ανθρωπότητα, γεμάτος κατάπληξη για το ποιος ήταν ο Ιησούς, τι έγινε και πού κατέβηκε, αναφώνησε με δυνατή και ισχυρή φωνή, λέγοντας τα εξής: «Τήν γενεάν αὐτοῦ τίς διηγήσεται;(:Ποιος δύναται να εκθέσει με λεπτομέρειες την καταγωγή Του;)» [Ησ.53,8].

Μπῆκαν στὴν Πόλη οἱ ὀχτροί.

Μπήκαν στην Πόλη οι οχτροί,

Αδέλφια πήραν οι οχτροί,

Μπήκαν στην Πόλη οι οχτροί,

μοιράσαν δώρα οι οχτροί,

κι εμείς γελούσαμε|

σαν τα παιδιά την πέμπτη μέρα.

Μπήκαν στην Πόλη οι οχτροί,

Κρατούσαν δίκιο οι οχτροί….

Ελευθερία Βρεττάκη

Το τραγούδι είναι δυστυχώς περισσότερο επίκαιρο από ποτέ…

Το θλιβερό θέαμα του Πατριάρχη να εναγκαλίζεται τον εχθρό της Ορθοδοξίας έχει μείνει ανεξίτηλο στην μνήμη μας. Στην Πόλη που διεξήχθη το τραγικό συλλείτουργο στις 12 Δεκεμβρίου του 1452 και ακούστηκε μέσα στην Αγία Σοφία η μνημόνευση του Πάπα, επαναλήφθηκε η μιαρή προσπάθεια της ενώσεως του Φωτός με το σκοτάδι, της Αλήθειας με το ψέμα, της αμολύντου Ορθοδόξου Πίστεως με το συνονθύλευμα των πάσης φύσεως αιρέσεων με αρχηγό τον παπισμό, με γνώμονα την γεωπολιτική, τα κελεύσματα της Νέας Τάξης Πραγμάτων και οποιαδήποτε άλλη αιτιολογία εκτός από την πραγματική ανάγκη για την ένωση ἐν τῇ Ἀληθείᾳ. Μία ένωση που φυσικά προϋποθέτει την έμπρακτη μετάνοια και την αποκήρυξη όλων των κακοδοξιών που έχει γεμίσει ο ρωμαιοκαθολικός κόσμος στον διάβα των αιώνων.

Ἁπλῆ συμβουλὴ στοὺς πιστοὺς ποὺ ἀδιαφοροῦν γιὰ τὸν «δημόσιο βίο» τῆς Ἐκκλησίας

σ.σ. Όπως οφείλουμε να ασχολούμεθα με τον «δημόσιο βίο» της Πατρίδας μας, να ελέγχουμε και να επιλέγουμε τους αξιότερους ηγέτες για το καλό της Πατρίδος, το ίδιο οφείλουμε να κάνουμε και με τον «δημόσιο βίο» της Εκκλησίας. Ό,τι είναι ένα ιδανικό Σύνταγμα και οι άξιοι πολιτικοί για μία χώρα, το ίδιο είναι η Ιερή Παράδοση, οι Οικουμενικές Σύνοδοι και οι άξιοι Επίσκοποι για την Εκκλησία. Το «Σύνταγμα της Εκκλησίας» είναι η Ιερή Παράδοση και οι Οικουμενικές Σύνοδοι, διότι διασφαλίζουν, στο ανθρώπινο κομμάτι Της, την εύρυθμη λειτουργία Της και την παραμονή Της στην οδό της σωτηρίας.

Η αρρωστημένη νοοτροπία να αδιαφορούν οι πιστοί για τα θέματα που άπτονται του «δημόσιου βίου» της Εκκλησίας προωθείται ευρέως και συστηματικώς από όλα τα στρώματα του κλήρου. Εδώ και πολλές δεκαετίες καλλιεργείται στους πιστούς ο λατινογενής επισκοποκεντρισμός, να θεωρείται «αποκοπή από την Εκκλησία» και «αμαρτία» ο έλεγχος στις πράξεις του αναξίου επισκόπου που διαστρέφει την Ιερά Παράδοση και οδηγεί τα μέλη της Εκκλησίας στον γκρεμό! Θα τολμούσε κανείς να πει το ίδιο στον χώρο της πολιτικής; Θα τολμούσε να πει ότι είναι αρετή να σιωπούμε μπροστά στους πολιτικούς που ξεπουλάνε την Πατρίδα και διαφθείρουν την κοινωνία; Βγαίνουμε «εκτός πολιτικής» -όπως μας λένε ότι βγαίνουμε «εκτός Εκκλησίας»- όταν θέλουμε να απομονώσουμε και να πετάξουμε έξω από τον πολιτικό βίο τα σαβούρια που υποβαθμίζουν ακόμη και αυτήν την έννοια της λέξης «πολιτική» και καταστρέφουν την Πατρίδα;

Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Εβρ.11,8-10 και 32-40]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Πίστει καλούμενος Ἀβραὰμ ὑπήκουσεν ἐξελθεῖν εἰς τὸν τόπον ὃν ἔμελλε λαμβάνειν εἰς κληρονομίαν, καὶ ἐξῆλθε μὴ ἐπιστάμενος ποῦ ἔρχεται. Πίστει παρῴκησεν εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς· ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός(:εξαιτίας της πίστεώς του ο Αβραάμ υπάκουσε στον Θεό, ο Οποίος τον καλούσε να φύγει από την πατρίδα του και να πάει στον τόπο που θα κληρονομούσε. Και έφυγε χωρίς να ξέρει πού πηγαίνει. Χάρη στην πίστη του ο Αβραάμ έμεινε ως ξένος στη γη που του υποσχέθηκε ο Θεός και τη θεωρούσε ξένη χώρα και όχι δική του. Και διέμεινε μέσα σε σκηνές μαζί με τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, που ήταν συγκληρονόμοι της ίδιας υποσχέσεως του Θεού. Ζούσε ο Αβραάμ ακόμη και στη γη της επαγγελίας ως ξένος και μετανάστης, διότι περίμενε να κατοικήσει στην επουράνια πόλη, η οποία έχει τα αληθινά και αδιάσειστα θεμέλια, και τεχνίτη και κτίστη της τον ίδιο τον Θεό)»[Εβρ.11,8-10].

Πράγματι, πες μου, ποιον παλαιότερο είδε ο Αβραάμ για να τον μιμηθεί; Είχε πατέρα ειδωλολάτρη, προφήτες δεν είχε ακούσει, ούτε ήξερε πού πήγαινε. Επειδή δηλαδή σε αυτούς απέβλεπαν όσοι από τους Εβραίους είχαν πιστέψει, διότι είχαν απολαύσει μύρια αγαθά, δείχνει ο Παύλος εδώ ότι κανείς ακόμη δεν απήλαυσε τίποτε, αλλά όλοι είναι χωρίς βραβείο και ότι κανείς ακόμη δεν αμείφθηκε. Εκείνος απομακρύνθηκε από την πατρίδα του και το σπίτι του και βγήκε χωρίς να ξέρει πού πηγαίνει.

Και τι θαυμαστό, εάν ενήργησε έτσι αυτός, τη στιγμή που και οι απόγονοί του έτσι έζησαν; Αν και έβλεπε δηλαδή να αναιρείται η υπόσχεση, δεν αμέλησε· καθόσον ο Θεός του είχε πει: «Τῷ σπέρματί σου δώσω τὴν γῆν ταύτην(:Αυτήν όλη τη χώρα θα την δώσω στους απογόνους σου)» [Γέν.12,7].Είδε το παιδί του να κατοικεί εκεί και ο απόγονός του πάλι είδε τον εαυτό του να κατοικεί σε ξένη χώρα και δεν θορυβήθηκε καθόλου. Διότι εκείνο που συνέβη στον Αβραάμ ήταν σύμφωνο με τη λογική, αφού η υπόσχεση του Θεού επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στους απογόνους του· αν και βέβαια και σε αυτόν λέχθηκε, ότι «σε σένα και στους απογόνους σου»· όχι «δια του σπέρματός σου σε σένα», αλλά «σε σένα και στους απογόνους σου»· και ούτε αυτός, ούτε ο Ισαάκ, ούτε ο Ιακώβ απήλαυσαν τα της υποσχέσεως· διότι ο ένα δούλεψε ως υπηρέτης, ο άλλος απομακρύνθηκε από την πατρίδα του και αυτός αυτοεξορίσθηκε από φόβο· και άλλα με πόλεμο τα κατέλαβε, άλλα πάλι, εάν δεν είχε τη συμπαράσταση του Θεού, θα τα έχανε τελείως. Γι' αυτό λέγει «μαζί με τους κληρονόμους της ίδιας υποσχέσεως». «Όχι μόνο αυτός», λέγει, «αλλά και οι κληρονόμοι».

Μελαγχολικές συγκρίσεις, ἀκριβῶς 1000 χρόνια ἀργότερα…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Βυζαντινῆς Ἱστορίας

15 Δεκεμβρίου τοῦ 2025 καί σάν σήμερα, πρίν ἀπό ἀκριβῶς 1000 χρόνια, κλείνει τά μάτια του ὁ Βασίλειος Β΄, ὁ σπουδαιότερος καί ἐνδοξότερος βυζαντινός αὐτοκράτορας, μετά ἀπό μία λαμπρή 50ετῆ βασιλεία, ἀφήνοντας τήν Αὐτοκρατορία στό ἀπόγειο τῆς ἀκμῆς της ἀπό κάθε ἄποψη. Κλείνει τά μάτια του, ἔχοντας ἐξουδετερώσει τίς θανάσιμες ἀπειλές ἀπό ἐξωτερικούς ἐχθρούς (Ἄραβες καί κυρίως Βουλγάρους, τούς ὁποίους συνέτριψε μετά ἀπό ἕναν ἐπίμονο πόλεμο πού διήρκεσε πάνω ἀπό 30 χρόνια), ἀλλά καί ἐσωτερικούς, καί ἔχοντας ἐφαρμόσει μία ἐκπληκτική κοινωνική πολιτική ὑπέρ τῶν μεσαίων καί κατώτερων κοινωνικῶν στρωμάτων.

Ἰδιαίτερη ἀναφορά πρέπει νά γίνει στόν ἀνένδοτο ἀγώνα του ἀπέναντι στούς Δυνατούς, δηλαδή τούς ἐπαρχιακούς μεγαλογαιοκτήμονες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀποκτήσει τέτοια ἰσχύ πού νά ἀπειλοῦν καί τήν ἴδια τήν κεντρική ἐξουσία, ἐνῷ αὔξαναν συνεχῶς τόν πλοῦτο τους, ἐκμεταλλευόμενοι τά χρέη καί δημεύοντας ἤ ἀγοράζοντας σέ ἐξευτελιστικές τιμές τά χωράφια τῶν μικρῶν ἐλεύθερων ἀγροτῶν. Γνωρίζοντας ὁ Βασίλειος ὅτι ἡ πολυπληθής ἀγροτική τάξη ἀποτελοῦσε τή ραχοκοκαλιά ὄχι μόνο τῆς οἰκονομίας, ἀλλά καί τοῦ ἀμυντικοῦ στρατιωτικοῦ συστήματος τοῦ κράτους (ἀπό ἐλεύθερους γεωργούς ἀπαρτίζονταν τά ἐπαρχιακά στρατεύματα τῶν Θεμάτων), πῆρε κατά τό ἔτος 996 μιά σειρά ἐντυπωσιακῶν μέτρων, προβαίνοντας σέ κατασχέσεις περιουσιῶν καί ἐπιστροφή τῶν γαιῶν στούς προκατόχους τους, ἐνῷ περαιτέρω ἐπιβλήθηκαν καί πρόστιμα γιά τίς παρανομίες.

Ἐπιστολὴ στὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο.

Ἀνδρέας Μπουλάκης

Στρατιωτικός ἐ. ἀ

Θεσσαλονίκη, 15 Δεκεμβρίου 2025

Πατριάρχα Κωνσταντινουπόλεως κύριε Βαρθολομαῖε, σήμερα στήν Ἑλλάδα ὑπάρχουν δύο κατηγορίες Χριστιανῶν.

Στήν πρώτη κατηγορία, πού ἀποτελεῖ καί τήν ἰσχυρή πλειοψηφία, ἀνήκουν ὅσοι ἐκδηλώνουν πρός τό πρόσωπό σας συμπάθεια καί σᾶς «ραίνουν μέ λουλούδια» ὅταν ἔρχεστε ἐδῶ. Δηλαδή ὅσοι προωθοῦν τήν ἰδέα τοῦ συγκρητιστικοῦ παναιρετικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλά καί τό ἀδιάφορο περί τά ἐκκλησιαστικά ζητήματα, ἀκατήχητο εἰς τά τῆς πίστεώς του, ἀπληροφόρητο καί περιφρονημένο ποίμνιο.

Στήν δεύτερη κατηγορία (τό λεῖμμα πού ἀπέμεινε στήν Ἐλλάδα) ἀνήκουν ὅλοι αὐτοί πού στή συνείδησή τους, ὁμοιάζετε μέ τόν Λατινόφρονα Πατριάρχη Ἰωάννη ΙΑ΄ Βέκκο, εἴτε μέ τόν ἐπίσης Λατινόφρονα Πατριάρχη Ἰωάννη ΙΔ΄ Καλέκα.

Ὁ Δαίμονας δέν φοβᾶται τίς πνευματικές ἀσκήσεις, ἀλλά τήν ταπείνωση.

 

Ὁ Δαίμονας δέν φοβᾶται τίς πνευματικές ἀσκήσεις, ἀλλά τήν ταπείνωση. Στόν Ἅγιο Ἀντώνιο εἶχε ἀποκαλυφθεῖ ὅτι θά περάσει ὅλες τίς παγίδες τοῦ Διαβόλου, διά τῆς ταπεινοφροσύνης.

20 Δεκεμβρίου. Σάββατον πρὸ τῶν Χριστουγέννων. Προεόρτια τῶν Χριστουγέννων. Ἰγνατίου ἱερομάρτυρος τοῦ Θεοφόρου (†107). Φιλογονίου Ἀντιοχείας (†323). Ἰωάννου νεομάρτυρος ἐκ Θάσου (†1652). Ἰωάννου ἱερέως τοῦ ἐν Κρονστάνδῃ (†1908). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Σαββάτου πρό τῆς Χριστοῦ γεννήσεως, Σαββάτου κς´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Γαλ. γ´ 8-12).

Γαλ. 3,8             προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ Θεός, προευηγγελίσατο τῷ Ἀβραὰμ ὅτι ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πάντα τὰ ἔθνη.

Γαλ. 3,8                     Επειδή δε η Αγία Γραφή προείδεν ότι από την πίστιν και δια μέσου της πίστεως έμελλεν ο Θεός να δικαιώση και σώση τα έθνη, προανήγγειλε την χαρμόσυνον αγγελίαν στον Αβραάμ, ότι “δια σου θα ευλογηθούν όλα τα έθνη” και όχι μόνον το ιουδαϊκόν.

31.Περί τῆς δυνάμεως τῆς πράξεως τῆς ἡσυχίας Κεφ. Ε 1-3, Ἀββᾶ Ἰσαάκ- Ἀσκ...

Γένεσις Κεφ. 19, Σόδομα καί Γόμορρα - ἡ καταστροφή, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Γένεσις Κεφ. 19, Σόδομα καί Γόμορρα - ἡ καταστροφή, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 18-12-2025

 

Γένεσις Κεφ. 19, Σόδομα καί Γόμορρα Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Γένεσις Κεφ. 19, Σόδομα καί Γόμορρα (γιά νέους καί παιδιά), Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 18-12-2025

 

Περὶ τῆς πολιτείας τῆς ἡσυχίας... καί τῆς ἀρχῆς τῆς ὁδοῦ τῆς ζωῆς, Ἀββᾶ Ἰσαάκ - Ἀσκητικά, Κεφ. Ε 1-1 καί Ε 1-2, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περὶ τῆς πολιτείας τῆς ἡσυχίας... καί τῆς ἀρχῆς τῆς ὁδοῦ τῆς ζωῆς, Ἀββᾶ Ἰσαάκ - Ἀσκητικά, Κεφ.  Ε 1-1 καί Ε 1-2, Ἀναδιαταταγμένο κείμενο καί μετάφραση ὑπο Μον. Δαμασκηνοῦ Ἁγιορείτου, 17-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

«Ὁ ἥλιος μή ἐπιδυέτω ἐπί τῷ παροργισμῷ ὑμῶν» - «Ἵνα ὦσιν ἕν», Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Γένεσις Κέφ. 17 καί 18, Ἡ συμφωνία τοῦ Θεοῦ μέ τόν Ἅβραμ, ἡ φιλοξενία τοῦ Θεοῦ καί τῶν δυό ἀγγέλων στήν Δρύ Μαμβρή καί ἡ μεσιτεία τοῦ Ἀβραάμ στό Θεό γιά τά Σόδομα, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου,

 Γένεσις Κέφ. 17 καί 18, Ἡ συμφωνία τοῦ Θεοῦ μέ τόν Ἅβραμ, ἡ φιλοξενία τοῦ Θεοῦ καί τῶν δυό ἀγγέλων στήν Δρύ Μαμβρή καί ἡ μεσιτεία τοῦ Ἀβραάμ στό Θεό γιά τά Σόδομα, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 17-12-2025 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Γένεσις Κέφ. 17 καί 18, Ἡ συμφωνία τοῦ Θεοῦ μέ τόν Ἅβραμ καί ἡ φιλοξενία στήν Δρύ Μαμβρή, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου,

 Γένεσις Κέφ. 17 καί 18, Ἡ συμφωνία τοῦ Θεοῦ μέ τόν Ἅβραμ καί ἡ φιλοξενία στήν Δρύ Μαμβρή, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 17-12-2025 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ος φυλάσσει τὸ ἑαυτοῦ στόμα, τηρεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν, ὁ δὲ προπετὴς χείλεσι πτοήσει ἑαυτόν".Εκείνος που προσέχει τα λόγια του, προφυλάσσει την ζωήν του από πολλά κακά.-Παροιμίαι Σολομῶντος, Κεφ. 13 (στ.1-12) Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ος φυλάσσει τὸ ἑαυτοῦ στόμα, τηρεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν, ὁ δὲ προπετὴς χείλεσι πτοήσει ἑαυτόν".Εκείνος που προσέχει τα λόγια του, προφυλάσσει την ζωήν του από πολλά κακά.-Παροιμίαι Σολομῶντος, Κεφ. 13 (στ.1-12) 16-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com, 

 

Περί Βιβλίων

❈ Γιατί χρησιμοποιοῦμε τό Ψαλτήρι στήν Ἐκκλησία, τούς ὕμνους κ.τ.λ.; Διότι ὅλα αὐτά τά κείμενα εἶναι γραμμένα ἀπό θεωμένους ἀνθρώπους, ὅπως ὁ Δαβίδ καί ὅλοι οἱ ἄλλοι, ὁπότε βοηθοῦν καί μᾶς νά φθάσουμε στήν κατάσταση τοῦ φωτισμοῦ. Μόνο πού τά διαβάζει κανείς ἁγιάζεται.

Γι' αὐτό, ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος: "νά διαβάζετε κανόνες καί μόνο πού τούς ἀκοῦς ἁγιάζεσαι ἀναίμακτα, χωρίς κόπο". Εἶναι κρίμα λοιπόν πού οἱ ἄνθρωποι δέν πηγαίνουν νωρίς στήν Ἐκκλησία γιά νά ἀκούσουν τούς κανόνες, διότι στόν Ὄρθρο διαβάζονται οἱ κανόνες τῶν Ἁγίων τῆς ἡμέρας. Συμβάλλουν δηλαδή νά φθάσουμε στήν κατάσταση τοῦ φωτισμοῦ, ἐφ' ὅσον φυσικά ἀγωνισθοῦμε νά καθαρισθοῦμε καί ἀπό τά πάθη μας, γιατί ἄν ὁ νοῦς μας εἶναι σ' αὐτά, φυσικά δέν θά εἶναι στήν ἁμαρτία.

Ὁ νοῦς γιά νά ξεκολλήσει ἀπό τούς κακούς λογισμούς, τούς πονηρούς, τούς κακούς καί τούς βλάσφημους, πρέπει νά κολλήσει κάπου ἀλλοῦ. Μεγαλώνουν οἱ λογισμοί ὅταν τούς πολεμᾶμε κατά μέτωπο.

Γι' αὐτό τούς ἀντιμετωπίζουμε μέ τό νά ἀδιαφοροῦμε καί μέ τό νά κολλᾶμε τόν νοῦ μας κάπου ἀλλού, δηλαδή στά νοήματα καί στά ἁγιασμένα λόγια τῶν Πατέρων καί τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Οἱ Ἅγιοι μάθαιναν ἀπ' ἔξω κεφάλαια καί χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Θέλω νά μοῦ δώσεις... τίς ἁμαρτίες σου!

❈ Σήμερα βλέπετε οἱ ἄνθρωποι γιορτάζουν Χριστούγεννα καί δέν λένε λέξη γιά τόν Χριστό, γιατί ὁ νοῦς τους εἶναι μόνο "τί θά φᾶμε, τί θά πιοῦμε, ποῦ θά χορέψουμε, πῶς θά πάρουμε δῶρα...". Ἀλλά τά δῶρα, ποιός θά πρέπει νά τά πάρει κανονικά; Τό ἔχετε σκεφτεῖ αὐτό; Ποιός γιορτάζει; Ἐμεῖς γιορτάζουμε, γιά νά πάρουμε δῶρο;

- Ἐγώ!

- Ποιός;... Ἐσύ γιορτάζεις; Μήπως κάνεις κανένα λάθος;...

Ὁ Χριστός γιορτάζει τά Χριστούγεννα.

- Ἐμένα μέ λένε Χρῆστο, θά πεῖ κάποιος.

- Ἐσένα σέ λένε Χρῆστο, ἀλλά Ἐκεῖνος πού γιορτάζει τήν γιορτή τῶν Χριστουγέννων ποιός εἶναι; Ὁ Χριστός ἔχει γενέθλια, ἔτσι δέν εἶναι; Αὐτό δέν γιορτάζουμε τά Χριστούγεννα; Ὁπότε πρέπει νά πᾶμε στόν Χριστό δῶρα.

Τί δῶρα νά πᾶμε στόν Χριστό; Τί δῶρα μποροῦμε νά Τοῦ πᾶμε; Ἔχετε σκεφτεῖ;

Ὁ Χριστός μᾶς δίνει τά πάντα... καί τόν ἀέρα καί τό νερό... καί πάνω ἀπό ὅλα μᾶς δίνει τόν ἑαυτό Του, μᾶς δίνει τήν Θεία Κοινωνία, μᾶς δίνει τή Χάρη Του, μᾶς δίνει τόν Παράδεισο.

Τὸ FILIOQUE στὴ ΝΙΚΑΙΑ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 2025.

Η παράλειψη του Filioque δεν σηματοδοτεί δογματική αλλαγή, αλλά είναι μέρος της οκουμενιστικής στρατηγικής του Βατικανού.

Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, Πρεσβύτερος

Ιδιαίτερη εντύπωση προκλήθηκε στην κοινή γνώμη από το γεγονός ότι ο πάπας Λέων XIV στη συνάντησή του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη στη Νίκαια της Βιθυνίας κατά τον εορτασμό της επετείου των 1.700 χρόνων από την σύγκληση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου και στο Φανάρι κατά τη Θρονική εορτή του Πατριαρχείου (27-30.11.25) απήγγειλε το Σύμβολο της Πίστεως («Πιστεύω») χωρίς την προσθήκη του Filioque (=και εκ του Υιού). Μάλιστα αυτή η “υποχώρηση” του πάπα έγινε αποδεκτή με ιδιαίτερο ενθουσιασμό από δημοσιογράφους και ορισμένους Ορθοδόξους θεολογούντες και χαρακτηρίστηκε μεταξύ άλλων και ως «πολύ σημαντικό γεγονός που παρέχει νέες προοπτικές και ελπίδες στην πορεία για την ένωση των Εκκλησιών»!

Ας προσπαθήσουμε να δούμε στις πραγματικές της διαστάσεις την παπική αυτή κίνηση:

Να υπενθυμίσουμε ότι το Filioque εισήχθη αρχικά μόνο στη Ισπανία με τη Σύνοδο του Τολέδο ΙΙΙ (589 μ.Χ.)¹, ενώ από τις αρχές του 9ου αι. έγινε προσπάθεια από τους Φράγκους να επιβληθεί σε όλη τη Δύση στο Σύμβολο της Πίστεως, χωρίς όμως να γίνει αποδεκτό ούτε από τις Ανατολικές Εκκλησίες αλλά ούτε και από τη Ρώμη. Μάλιστα ο πάπας Λέων III ήλθε σε αντίθεση με τους Φράγκους στη Σύνοδο του Άαχεν (809-810 μ.Χ.)² και αντέδρασε έντονα στην αλλοίωση του Συμβόλου της Πίστεως. Σε αντιστάθμισμα στη φραγκική επιμονή για προσθήκη του Filioque ανέγραψε σε δύο ασημένιες πλάκες, στα ελληνικά και λατινικά, το Σύμβολο της Πίστεως χωρίς την προσθήκη του Filioque και το ανάρτησε στη Βασιλική του Αγ. Πέτρου στη Ρώμη³.

Αλλά και στη συνέχεια, ο πάπας Ιωάννης VIII σε επιστολή του προς τον Πατριάρχη Φώτιο αποδέχθηκε⁴ την καταδίκη του Filioque στη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως (8η Οικουμενική, 879-880 μ.X.)⁵ ως αιρετικής διδασκαλίας και ως αντικανονική την προσθήκη του στο Σύμβολο της Πίστεως διότι αντίκειται στις αποφάσεις των Γ΄ και Δ΄ Οικουμενικών Συνόδων. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ανακριβή τον ισχυρισμό παπικών και παπόφιλων Ορθοδόξων ότι, τάχα, η Ανατολή ανεχόταν επί αιώνες το Filioque χωρίς να το θεωρεί έκπτωση από την εκκλησιαστική παράδοση. Είναι απολύτως σαφές ότι αμέσως μόλις έγινε απόπειρα αλλοίωσης του Συμβόλου της Πίστεως στη Δύση από τους Φράγκους, τόσο η Ρώμη όσο και η Ανατολή αντέδρασαν έντονα στο υψηλότερο επίπεδο (πάπες Ρώμης –Λέων III, Ιωάννης VIII– πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως –Μ. Φώτιος– και 8η Οικουμενική Σύνοδος).

Δυστυχώς όμως η επικράτηση των Φράγκων στη Ρώμη ανέτρεψε την πατερική παράδοση και το 1014 ο πάπας Βενέδικτος VIII εισήγαγε το Filioque στο Σύμβολο της Πίστεως, όπως ρητά το ομολογεί και ο νυν πάπας Λέων XIV στην εγκύκλιό του με τίτλο «In Unitate Fidei» (23.11.25): «Η δήλωση “εκ του Πατρός και του Υιού εκπορεύεται (Filioque)” δεν βρίσκεται στο κείμενο της Κωνσταντινούπολης· εισήχθη στο Λατινικό Σύμβολο της Πίστεως μόνο από τον Βενέδικτο VIII το 1014».

Η άμεση αντίδραση των Πατριαρχών της Ανατολής στην αυθαίρετη προσθήκη του πάπα Βενεδίκτου VIII ήταν η διαγραφή του ονόματός του από τα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και η διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας με τη Ρώμη προ του Σχίσματος του 1054.

Στη συνέχεια η Ρώμη, αποκομμένη από την Εκκλησία του Χριστού, κατά τη Σύνοδο του Λατερανού ΙV (1215) όρισε το Filioque ως δόγμα πίστεως και αποδέχθηκε συνοδικά και επίσημα την προσθήκη του στο Σύμβολο της Πίστεως. Επίσης, το Filioque αναφέρεται και στις “ενωτικές” Συνόδους της Λυών (1271) και Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439), στις οποίες καταδικάζονται και αποδοκιμάζονται όσοι τολμούν να αρνηθούν ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται αιώνια από τον Πατέρα και τον Υιό!

Ποιά ἡ εὐθύνη τῶν Ὀρθοδόξων γιά τυχόν συλλείτουργα μέ αἰρετικούς; Ἡ προδοσία τῆς Πίστης μας. Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟΡΙΩΝ (Κατηχήσεων ανδρών-γυναικών)

Απορία 289η: ΠΟΙΑ Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΓΙΑ ΤΥΧΟΝ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΑ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ; Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΜΑΣ

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης τον Νοέμβριο του 1993]

«Ποια η ευθύνη των Ορθοδόξων για τυχόν συμμετοχή τους σε λειτουργία των Καθολικών;». Πολλή είναι η ευθύνη των Ορθοδόξων. Προσέξτε με: Όταν λέμε Ορθοδοξία, εννοούμε ότι οτιδήποτε άλλο είναι έξω από την Ορθοδοξία είναι στραβό, είναι στραβωμένο. Πολύ δε παραπάνω όταν είναι στραβωμένο δυο και τρεις φορές.

Φερειπείν, θεωρούμε τους Ρωμαιοκαθολικούς ότι είναι στην αίρεση. Αλλά, εάν οι Προτεστάνται απεχωρίσθησαν από τη Ρώμη, αντιλαμβάνεστε ότι αυτοί είναι δυο φορές περισσότερο στραβωμένοι. Διότι επιτέλους η Ρώμη κράτησε πολλά πράγματα. Άλλο ότι μπορεί να έχει θέσεις αιρετικές. Δηλαδή θέσεις ορθοδόξως απαράδεκτες. Αλλά οι Προτεστάνται είναι αυτόχρημα αιρετικοί. Και η μεγαλύτερη αίρεσή τους είναι ότι δεν έχουν Εκκλησία. Τι συνιστά την Εκκλησία; Το Σώμα του Χριστού. Το μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ. Και τι συνιστά το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας; Η ιερωσύνη. Όταν δεν έχω, λοιπόν, ιερωσύνη, γιατί οι Προτεστάνται δεν αναγνωρίζουν ιερωσύνην και συνεπώς δεν έχουν Εκκλησία, άρα δεν έχουν και το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Η δε πίστις των στο μυστήριον αυτό είναι ότι δέχονται αυτό σαν σύμβολον. Γι’ αυτό και ό,τι μείνει απ’ αυτό το περίεργο μυστήριο, όπως το έχουν κατασκευάσει, χύνουν το κρασί -υποτίθεται ότι ήταν αίμα Χριστού- στον νεροχύτη.

Ἀνοιχτὴ ἐπιστολὴ Ὀρθόδοξου Ὑπερπολυτέκνου πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο μὲ θέμα «ἐκδήλωση μνήμης τῆς 1ης Οἰκουμενιικὴς Συνόδου στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας».

Τσακιρίδης Μιχαήλ

 

Θεσσαλονίκη 11/12/2025

Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κύριε Βαρθολομαίε

Ως ορθόδοξος χριστιανός πατέρας 10 παιδιών με τη χάρη του θεού και έχοντας την καλή ανησυχία όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος και βλέποντας αυτή τη φιέστα που έγινε στη Νίκαια με την παρουσία σας, την παρουσία του αιρεσιάρχη της Ρώμης Πάπα Λέοντος, διαφόρων προτεσταντικών παραφυάδων, θα σας παραθέσω κάποιες σκέψεις και ερωτήματα που μου δημιουργήθηκαν.

Η πρώτη οικουμενική σύνοδος όρισε κοινό πασχάλιο για τα μέλη της τους ορθοδόξους χριστιανούς και όχι για τους αιρετικούς που υπήρχαν τότε (μανιχαίους, γνωστικούς, μαρκιωνίτες, μοντανιστές, δονατιστές).

Στις δύο πρώτες οικουμενικές συνόδους είχε συνταχθεί το σύμβολο της πίστεως. Στην τρίτη οικουμενική σύνοδο καταδικάζεται όποιος προσθέσει ή αφαιρέσει οτιδήποτε από το σύμβολο της πίστεως.

Ο Πάπας έχει ακυρώσει στην πράξη τις δύο πρώτες οικουμενικές συνόδους αλλοιώνοντας στο σύμβολο της πίστης με την προσθήκη του φιλιόκβε. Σύμφωνα με την τρίτη οικουμενική σύνοδο είναι εκτός εκκλησίας. Συμφωνα με τον ένατο Αποστολικό κανόνα όποιος συμπροσεύχεται με αιρετικούς αν είναι κληρικός καθαιρείται και αν είναι λαϊκός αφορίζεται.

1)Για χάρη της ενότητας μήπως γίνεται η καθαρή πίστη της ορθοδοξίας να ενωθεί με τις ακαθαρσίες των αιρετικών; 2)Το φως μπορεί να ενωθεί με το σκοτάδι; 3)Έκανε λάθος ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς που είπε για τους παπικούς ότι «δεν θα τους δεχθούμε ποτέ σε κοινωνία εφόσον διατηρούν το φιλιόκβε» ; 4)Μήπως στα μάτια του Χριστού είστε ήδη καθηρημένος και εσείς και όσοι συμπροσεύχονται με αιρετικούς; 5)Μήπως είναι αφορισμένοι και όσοι λαϊκοί συμμετείχαν σε αυτές τις συμπροσευχές;

19 Δεκεμβρίου. Βονιφατίου μάρτυρος (†290). Ἄρεως (†308), Εὐτυχίου καὶ Θεσσαλονίκης μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρασκευῆς κη΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Τίτ. α΄ 15 - β΄ 10).

Τιτ. 1,15            πάντα μὲν καθαρὰ τοῖς καθαροῖς· τοῖς δὲ μεμιαμμένοις καὶ ἀπίστοις οὐδὲν καθαρόν, ἀλλὰ μεμίανται αὐτῶν καὶ ὁ νοῦς καὶ ἡ συνείδησις.

Τιτ. 1,15                     Να μη λαμβάνουν υπ' όψιν των όσα περί καθαρών και ακαθάρτων φαγητών διδάσκουν οι ψευδάδελφοι Ιουδαίοι. Διότι εις μεν τους καθαρούς κατά την καρδίαν είναι όλα καθαρά· εις δε τους μολυσμένους από την αμαρτίαν και απίστους τίποτε δεν είναι καθαρόν, αλλά έχει μολυνθή ο νους των και η συνείδησίς των.

Γλωσσικά ἄτοπα.

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Κ. Διώτη, Θεολόγου – Δημοσιογράφου – Συγγραφέως – Ἐκδότου (ὅπως ἐτίμησεν αὐτὸν ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν)

Θεωρῶ σκόπιμον νὰ συμπληρώσω τὸ προηγούμενον πρόσ­φατον σχετικὸν κείμενόν μου ὑπὸ τὸν τίτλον «ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ».

Σχεδὸν ἀπὸ ὅλους γράφεται ὅτι «φωνὴ λαοῦ, ὀργὴ Θεοῦ». Αὐτὸ εἶναι ἐσφαλμένον. Τὸ ὀρθὸν εἶναι «φωνὴ λαοῦ, φωνὴ Θεοῦ». Οὕτω μεταφράζεται τὸ λατινικὸν ρητὸν «vox populi, vox Dei». Δηλοῦται κοινὴ ἀποδοχὴ τινος. Λατινομαθῆς δὲν εἶμαι. Ἔχω συμβουλευθὴ λεξικόν.

Πολλάς φοράς συναντᾶται τὸ φαινόμενον ἀποξενώσεως παραπομπῆς ἀπὸ τὸ κείμενον εἰς τὸ ὁποῖον ἀναφέρεται. Ἰδού: «Ἀγαπᾶται τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν». (Μτθ. ε΄ 44). Ὅταν τίθεται τελεία εἰς τὸ κείμενον καὶ μετὰ ἡ παρενθετικὴ παραπομπή, ἀποξενοῦται ἐντελῶς ἡ παραπομπὴ ἀπὸ τὸ κείμενον. Ἡ παραπομπὴ τίθεται συνέχεια τοῦ κειμένου «…ὑμῶν» (Μτθ. ε΄ 44). Τοιαύτας ἐσφαλμένας περιπτώσεις ἔχω ἐπισημάνει πολλάς εἰς ἐπίσημον λειτουργικὸν βιβλίον.

Ἄτοπον καὶ ἐσφαλμένον εἶναι εἰς τὸ ἀρνητικὸν μὴ νὰ προστίθεται ν (μήν), ὅταν ἡ ἑπόμενη λέξις ἀρχίζη ἀπὸ φωνῆεν. Εἰς ὅλας τὰς ἄνω τῶν ἑκατὸν σχετικάς περιπτώσεις τῆς Καινῆς Διαθήκης τὸ μὴ παραμένει ἀσυμπλήρωτον. Ἐπίσης καὶ εἰς τὴν αἰτιατικὴν τῶν τριτοκλήτων ὀνομάτων δὲν προσ­τίθεται “ν” (τὴν μητέρα, τὸν ἱερέα, τὸν συγγραφέα, τὸν ἕνα, τὸν Ἀριστοτέλη κ.λπ.).

Περί Ἀγρυπνίας

❈ Ἡ ἀγρυπνία εἶναι μία ἀπό τίς πνευματικές ἀσκήσεις πού ἔνθερμα συνιστοῦσε ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος.

Τόνιζε, ὅτι ὅταν κανείς ἀγρυπνεῖ τήν νύκτα ἑλκύει τήν Θεία Χάρη. Τήν ἑπόμενη ἡμέρα ὁ ἄνθρωπος πού ἀγρύπνησε γιά τόν Κύριο μπορεῖ νά ἐργασθεῖ πολύ ἀποδοτικά, διότι ἡ Θεία Χάρη ἔχει ξεκουράσει καί ἔχει ἀνανεώσει τήν ψυχή καί τό σῶμα του.

4.Αποκρίσεις πρός Αββά Ιωάννην, Αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου-Βίβλος Βαρσανου...

Ἐκκοσμικευμένη ζωή καί ἡ ἀνάγκη φυγῆς ἀπό τά αἴτια (περίχωρα) τῆς ἁμαρτίας, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Πῶς συμπεριφερόμαστε σέ ὅσους ζοῦν ἄσωτη ζωή; Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Γένεσις, Κεφ. 16, Ἡ Ἄγαρ Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Γένεσις, Κεφ. 16, Ἡ Ἄγαρ (γιά παιδιά καί νέους), Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 16-12-2025

 

Πῶς καί ἀπό πού ὁ νούς γίνεται μέτοχος τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ καί φέρεται εἰς τό ὕψος τῆς θεωρίας καί πώς διατηρεῖται εἰς τήν κατάστασιν αὐτήν τῆς Χάριτος Ε΄;, Εὐεργετινός Τόμος Δ΄, Ὑπόθεση ΚΔ΄, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πῶς καί ἀπό πού ὁ νούς γίνεται μέτοχος τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ καί φέρεται εἰς τό ὕψος τῆς θεωρίας καί πώς διατηρεῖται εἰς τήν κατάστασιν αὐτήν τῆς Χάριτος Ε΄;, Εὐεργετινός Τόμος Δ΄, Ὑπόθεση ΚΔ΄, 14-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἱερομόναχος Εὐστράτιος (Γκολοβάνσκι). 1.200 ἐρωτήσεις ἀπὸ ἐνορῖτες τῆς ὑπαίθρου γιὰ διάφορα πνευματικὰ ὠφέλιμα θέματα, μὲ ἀπαντήσεις. 4

305. Πρέπει κανείς να υπακούει σε άρχοντες και αφέντες;

Μια ερώτηση από έναν ενορίτη-πληρωμένο εργάτη . Ο κύριός μου με διέταξε να αλωνίσω ένα σωρό σιτάρι σήμερα, αλλά του είπα κατάμουτρα: «Δεν θα αλωνίσω ένα σωρό σιτάρι». Το είπα αυτό όχι επειδή δεν μπορούσα να το αλωνίσω, αλλά επειδή δεν ήθελα να το αλωνίσω, καθώς το σιτάρι είναι πολύ σκληρό για να αλωνιστεί. Ο κύριός μου ήθελε να με τιμωρήσει για την ανυπακοή μου, αλλά τον άφησα. Δεν αμαρτάνω γι' αυτό;

Η απάντηση του ιερέα: Φυσικά, είναι αμαρτωλό. Η Αγία Γραφή προστάζει τους υπηρέτες: «Οι δούλοι, υπακούστε στους κυρίους σας κατά σάρκα, με φόβο και τρόμο, με απλότητα καρδιάς , όπως υπακούσατε στον Χριστό» ( Εφεσ. 6:5 ). Αλλά εσείς δεν υπακούσατε στον κύριό σας, και γι' αυτό αμαρτήσατε εναντίον αυτού. Οι υπηρέτες δεν είναι υποχρεωμένοι να υπακούν στους κυρίους τους όταν αυτοί προσπαθούν να τους κάνουν όργανα των παθών και των αμαρτιών τους, ή όταν απαιτούν από αυτούς πράγματα αντίθετα με τις εντολές του Κυρίου ή με τους εκκλησιαστικούς και κρατικούς κανονισμούς. Από κάθε άλλη άποψη, πρέπει να υπακούν και να ακούν. Ανεξάρτητα από την τάξη κάποιου, το πιο σημαντικό καθήκον είναι πάντα να υπακούει στους ανωτέρους του. Κανένας κίνδυνος, ούτε καν ο θάνατος, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ανυπακοή μας.

Ένας υπάκουος άνθρωπος λαμβάνει μεγάλη ανταμοιβή από τον Θεό. Η ακόλουθη ιερή ιστορία θα το καταδείξει αυτό, και θα πρέπει να ακούσετε προσεκτικά.

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἔλεγε, ὑπάρχουν δαιμονικά πνευματικά μικρόβια, τά ὁποῖα πηδᾶνε ἀπό τόν ἕναν στόν ἄλλο...

Πάρα πολλοί ἄνθρωποι σήμερα.. ἔχουν ἔντονες δαιμονικές ἐνέργειες. Μ' αὐτούς τούς ἀνθρώπους δέν μπορεῖς νά κάνεις παρέα. Θά τούς ἀγαπᾶς, ἀλλά ἀπό μακριά. Προσέξτε το αὐτό!..

Νά σᾶς πῶ μία δαιμονική ἐνέργεια; Τά σαρκικά πάθη. Εἶναι δαιμονική ἐνέργεια.

- Συζοῦν, λέει, τά παιδιά. Ὅλα τά παιδιά ἔτσι κάνουν σήμερα. Τί σημαίνει αὐτό; Δαιμονική ἐνέργεια εἶναι αὐτό, εἶναι τό πνεῦμα τῆς πορνείας, πού ἔχει κυριαρχήσει σήμερα στούς νέους. Καί ὄχι μόνο τό πνεῦμα τῆς ἁπλῆς πορνείας, ἀλλά τό πνεῦμα τῆς διεστραμμένης πορνείας. Κάθε εἴδους διαστροφή θεωρεῖται νόμιμο πράγμα πλέον. Ὅ,τι ἀηδιαστικότερο πράγμα θεωρεῖται νόμιμο.

Μπορεῖς μ' αὐτούς νά κάνεις παρέα; Δέν μπορεῖς. Γιατί; Γιατί πολύ ἁπλά, ὑπάρχει μεγάλος κίνδυνος νά ἐπηρεαστεῖς καί ἐσύ ἀπό τά Δαιμόνιά του, ἀπό τά Πονηρά πνεύματα. Ὅπως, ἄν εἶσαι συνέχεια κοντά σ' ἕναν πού ἔχει φυματίωση, δίπλα στήν ἀναπνοή του, σύντομα θά κολλήσεις καί ἐσύ. Ἔτσι γίνεται καί στά πνευματικά.

Σημεία τῶν καιρῶν – Ἀδογμάτιστος Χριστιανισμός.

Γράφει ὁ κ. Δήμητριος Ἐμμανουήλ

«Προφητεύω· Ἄνδρον Πλήθωνος θὰ καταντήση ἡ Ἑλλὰς» (Φωνὴ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη)

[Μὲ ἀφορμὴ «τὸ νέο ἐφεύρημα τοῦ Μητροπολίτη Περιστερίου, ὁ ὁποῖος μεριμνᾶ περισσότερο γιὰ συνέδρια καὶ διαλόγους “ἀγάπης καὶ ἑνότητας” μὲ αἱρετικοὺς»]

Ἀγαπητοί, μεγάλη παρηγοριὰ βρίσκουμε μέσα ἀπὸ τὴν μελέτη τῶν πάλαι ποτὲ δημοσιευμένων ἄρθρων τοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη, τῶν τεθησαυρισμένων ἐντὸς τοῦ περιοδικοῦ «Χριστιανικὴ Σπίθα». Μπορεῖ οἱ καιροί μας, «καιροὶ ἀποκαλύψεως» νὰ εἶναι πονηροί, ἀλλ’ ὅμως οἱ ἀποκαλύψεις τοῦ π. Αὐγουστίνου γιὰ τὴν κατάσταση τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας πρὶν ἀπὸ 46 χρόνια ἔρχονται νὰ φωτίσουν τὸ σκοτεινὸ παρόν μας καὶ νὰ διαλύσουν τὸν ἱστὸ τῆς πλάνης ποὺ σήμερα, δυστυχῶς, ὑφαίνεται ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ «ὁμοιάζουν» μὲν μὲ Ἀρνίο, ἔχουν δὲ «ΦΩΝΗ» θηρίου.

1. «ΕΞΩ ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

46 χρόνια πρίν! συναντοῦμε τὸν ἄοκνο συντάκτη καὶ ἐκδότη τοῦ περιοδικοῦ «Χριστιανικὴ Σπίθα», τὸν πατέρα Αὐγουστῖνο Καντιώτη καὶ βλέπουμε αὐτὸν ἀγωνιζόμενο ἔναντι ὅλων ἐκείνων ποὺ διὰ ποικίλων πονηρῶν ἄρθρων καὶ βιβλίων ἐμελέτων νὰ τινάξουν «εἰς τὸν ἀέρα τὸ οἰκοδόμημα τῆς χριστιανικῆς παιδείας», χρησιμοποιώντας «μίαν γλῶσσαν», ποὺ φάνταζε «ὡς ἐπιστημονικήν», μία γλῶσσα ποὺ προσπαθοῦσε «μὲ ἐπιστημονικὰ ἐπιχειρήματα νὰ κλονίση τὰ θεμέλια τοῦ Χριστιανισμοῦ». «Ἡ πέννα τους – διακρίνει ὁ ἅγιος Ἐπίσκοπος Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ Ἐορδαίας – εἶνε βουτηγμένη εἰς μελανοδοχεῖον δηλητηρίου τῆς κόμπρας τοῦ ὀρθολογισμοῦ».

Ἰδοὺ οἱ δύο ἐπώνυμες «ΦΩΝΕΣ», τὰ δύο παραδείγματα «πέννας», μὲ τὰ ὁποῖα ὁ π. Αὐγουστῖνος ξεκινᾶ τὸ ἀποκαλυπτικὸ «ΠΡΟΣ ΑΘΡΗΣΚΟΝ ΠΑΙΔΕΙΑΝ;» ἄρθρο του, τὸν Μάιο τοῦ 1969:

Τὸ πρωτεῖον τοῦ πάπα καὶ ἡ ἕνωσις τῶν ἐκκλησιῶν. Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Μακαριστού αρχιμανδρίτου Αθανασίου Μυτιληναίου

Απόσπασμα από απομαγνητοφωνημένη ομιλία (83η) στις «Πράξεις των Αποστόλων»

με θέμα:

ΤΟ ΠΡΩΤΕΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΚΑΙ Η ΕΝΩΣΙΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ

[εκφωνήθηκε στον Ι.Ν. Αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης στις 7-02-1988]

Όπως θα ενθυμείσθε, ευρισκόμεθα πάντα βεβαίως στο βιβλίο των «Πράξεων των Αποστόλων», στο 8ο κεφάλαιο εις τους στίχους 14 και 15, όπου εκεί αναφέρεται ένα στοιχείον ιεραποστολής, δηλαδή ότι τα Ιεροσόλυμα ήδη θεωρούνται κέντρον ιεραποστολής.

«Ἀκούσαντες δὲ οἱ ἐν Ἱεροσολύμοις ἀπόστολοι ὅτι δέδεκται ἡ Σαμάρεια τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀπέστειλαν πρὸς αὐτοὺς τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην· οἵτινες καταβάντες προσηύξαντο περὶ αὐτῶν ὅπως λάβωσι Πνεῦμα Ἅγιον». Βλέπομε ότι απέστειλαν προς αυτούς, δηλαδή τους Σαμαρείτας, εκεί που ο Φίλιππος ο διάκονος είχε ευαγγελιστεί το Ευαγγέλιον, απέστειλαν τώρα, αφού άκουσαν στα Ιεροσόλυμα περί της αποδοχής του Ευαγγελίου, τον Πέτρον και τον Ιωάννην.

Ποιοι απέστειλαν; Το σώμα των Αποστόλων. Θα παρακαλέσω ιδιαιτέρως να προσέξετε, αγαπητοί μου, αυτό το σημείο είναι επίκαιρον όσον ποτέ άλλοτε, όπως θα δείτε στη συνέχεια. Είναι δε πολύτιμο χωρίο αυτό, διότι δείχνει ότι δεν αποστέλλει κανείς ως πρόσωπον, παρά μόνον σαν σώμα. Έτσι, εάν ο Απόστολος Πέτρος ήτο ανώτερος από τους λοιπούς Αποστόλους, δεν θα είχε την ανάγκη βεβαίως να τον αποστείλει κάποιος. Αλλά μόνος του θα επρογραμμάτιζε και θα εκινείτο για μια αποστολή. Όμως λέει σαφώς εδώ το βιβλίο των «Πράξεων» ότι απέστειλαν προς αυτούς τον Πέτρον και τον Ιωάννην. Ποιοι απέστειλαν; Θα λέγαμε, ποιο είναι το υποκείμενον του «ἀπέστειλαν»; Το σώμα των Αποστόλων. Άρα δεν είναι ο Απόστολος Πέτρος ανώτερος από τους άλλους Αποστόλους, αλλά ανωτάτη αρχή είναι το σώμα των Αποστόλων. Δηλαδή ο σύλλογος των Αποστόλων.

Γιατί είναι σπουδαίο το θέμα; Διότι σήμερα έχομε το λεγόμενον «πρωτείον» του επισκόπου Ρώμης, δηλαδή του Πάπα. Αυτός προτείνει το «πρωτείον» του. Βέβαια, το «πρωτείον» αυτό από αιώνες πίσω το επρότεινε, αλλά πια, με συνοδική πράξη καθιερώθηκε το «πρωτείον» και το «αλάθητον» του επισκόπου Ρώμης. Ότι δηλαδή αυτό που θα πει, δεν περιέχει λάθος. Είναι γνωστό ότι όλοι μπορούμε να κάνομε λάθος, αλλά η αλήθεια δεν είναι στα πρόσωπα, αλλά πάλι στο σώμα της Εκκλησίας. Ό,τι εν Συνόδοις η Εκκλησία καθόρισε και διεκήρυξε. Αυτό δεχόμεθα. Δεν έχει, λοιπόν, ένα πρόσωπο α ή β την αλήθεια, αλλά η Εκκλησία έχει την αλήθεια.

Ὁ Καλός Ποιμήν καί οἱ μισθωτοί ψευδοποιμένες

Πορφυρίτης

Σύμφωνα μέ τόν Χριστό μας[1], ὁ Ἴδιος εἶναι ὁ καλός Ποιμένας, πού πονᾶ καὶ ἐνδιαφέρεται εἰλικρινῶς γιὰ τὰ πρόβατα καί παραδίδει ἀκόμη καί τὴ ζωή Του γιὰ νὰ τά σώσει. Ὁ δὲ μισθωτὸς ὑπηρέτης, ποὺ δὲν εἶναι ποιμένας, καὶ δὲν εἶναι δικά του τὰ πρόβατα, βλέπει τὸν λύκο νὰ ἔρχεται, καὶ ἐπειδὴ δὲν τά ἀγαπᾶ, τά ἀφήνει ἀνυπεράσπιστα καὶ φεύγει γιὰ νὰ μὴν κινδυνεύσει ἡ ζωή του. Ἐλεύθερος τότε ὁ λύκος, τά ἁρπάζει καί τά σκορπίζει. Μισθωτούς ἀποκάλεσε ὁ Κύριός μας, τούς σύγχρονούς Του Ἀρχιερεῖς, ποὺ μόνο γιὰ τὰ πρόσκαιρα ὀφέλῃ εἶχαν προσκολληθῇ στὸ ποίμνιο τοῦ Θεοῦ. Καί οἱ μισθωτοί βλέπουν τούς λύκους νά ἐπιτίθενται στό ποίμνιό τους καί φεύγουν μακριά, διότι δὲν τὰ πονοῦν. Ἐνδιαφέρονται κυρίως νὰ πάρουν τὸν μισθό τους καὶ δὲν διακινδυνεύουν ποτὲ τὴ ζωή τους.

Τά λόγια τοῦ Κυρίου μας καί ἀπόλυτου Ποιμένος, τοῦ σφραγίσαντος αὐτά μέ τό τίμιό Του αἷμα, ἀπευθύνονται στούς μισθωτούς ψευδοποιμένες ὅλων τῶν ἐποχῶν· ἄρα καί τῆς δικῆς μας, τῆς σημερινῆς. Οἱ περισσότεροι ἐκ τῶν συγχρόνων ποιμένων εἶναι ἀποδεδειγμένα, ψευδοποιμένες. Ἔχουν ἀφήσει τά πρόβατά τους βορά στούς λύκους, καί στόν ἀρχηγό τῶν «λύκων», τόν διάβολο. Τό χειρότερο εἶναι, ὅτι ἔγιναν οἱ ἴδιοι λύκοι καί μάλιστα, «λύκοι βαρεῖς[2]»! Ὁ προφητικός λόγος γιά τήν κατάντια τοῦ ἔρμου τοῦ λαοῦ (ὁ ὁποῖος βεβαίως, δέν εἶναι ἄμοιρος εὐθυνῶν), τοῦ σύγχρονου Πατρός τῆς Ἐκκλησίας, ὁσίου Αὐγουστίνου Καντιώτη, εἰπωμένος πρίν 50 χρόνια, δυστυχῶς ἐπαληθεύτηκε: «Ἀλλὰ ὅπως πᾶμε ἀδέλφια μου, παρ’ ὅλες τὶς διαμαρτυρίες τοῦ εὐσεβοῦς Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ποὺ δυστυχῶς, εἶνε ἀδιοργάνωτος καὶ γι’ αὐτό δὲν φταίει ὁ λαός, φταῖνε οἱ πνευματικοὶ ἡγέτες, ποὺ τὸν ἄφησαν ἀδιοργάνωτο, εἰς τρόπον ὥστε οἱ ἀρουραῖοι νὰ ροκανίζουν τάς ρίζας τοῦ δένδρου τῆς Ὀρθοδοξίας…

18 Δεκεμβρίου. Σεβαστιανοῦ, Ζωῆς κ.λπ. μαρτύρων (†287). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμπτης κη΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Τίτ. α΄ 5-14).

Τιτ. 1,5              Τούτου χάριν κατέλιπόν σε ἐν Κρήτῃ, ἵνα τὰ λείποντα ἐπιδιορθώσῃ, καὶ καταστήσῃς κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους, ὡς ἐγώ σοι διεταξάμην,

Τιτ. 1,5                       Δια τούτο ακριβώς σε αφήκα, διερχόμενος από την Κρήτην, δια να οργανώσης καλύτερον και συμπληρώσης όσα εγώ βιαζόμενος να φύγω παρέλειψα, και να εγκαταστήσης εις κάθε πόλιν πρεσβυτέρους, όπως εγώ σε διέταξα.

Περί Αὐτομεμψίας

❈ Ὁ Ἀββᾶς Εὐάγριος εἶπε, ὅτι διά τόν ἄνθρωπο ἡ ἀρχή τῆς σωτηρίας του βρίσκεται εἰς τήν αὐτομεμψία.

Μπαίνεις στόν δρόμο γιά τήν σωτηρία, ὅταν ἀρχίζεις νά κατακρίνεις τόν ἑαυτόν σου, νά κατηγορεῖς τόν ἑαυτόν σου, νά αὐτομέμφεσαι. Γιατί, ὅταν ἀρχίζει ὁ ἄνθρωπος νά κατακρίνει τόν ἑαυτόν του, μπαίνει στήν πορεία γιά νά γίνει ταπεινός, ὁπότε μπαίνει στήν πορεία γιά νά πάρει τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ.

Ἐλπίδα καὶ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό

Ο Άγιος Παΐσιος διδάσκει ότι με την ελπίδα και την εμπιστοσύνη στον Θεό, ο άνθρωπος δυναμώνει τις εσωτερικές του δυνάμεις. Πρέπει να παραδίνουμε τον εαυτό μας στα χέρια του Θεού με απόλυτη εμπιστοσύνη και να βλέπουμε κάθε δοκιμασία σαν δώρο που στέλνει η αγάπη Του.

Ἀκόμα καί ἡ ἀγάπη χρειάζεται διάκριση, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἕνας μαρτυρικός θάνατος μπορεῖ νά διαγράψει ὅλα τά ἁμαρτήματα; Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

30.Περὶ τῆς πολιτείας τῆς ἡσυχίας καί τῆς ἀρχῆς τῆς ὁδοῦ τῆς ζωῆς, Ἀββᾶ...

Ἀγαπᾶμε τόν ἑαυτό μας σωστά ὅταν ἐργαζόμαστε γιά τήν σωτηρία μας, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ τεκνοποιία, ἡ ἀποφυγή της καί ἡ ἐξωσωματική- Ἁγ. Παϊσίου- Οἰκογενειακή ζωή, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ τεκνοποιία, ἡ ἀποφυγή της καί ἡ ἐξωσωματική- Ἁγ. Παϊσίου- Οἰκογενειακή ζωή, 14-12-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, 

 

Καλούμαστε νά μιμηθοῦμε τούς Ἀποστόλους οἱ ὁποῖοι μιμήθηκαν τόν Κύριο, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Γένεσις Κεφ. 15, Ἡ διαθήκη τοῦ Θεοῦ μέ τόν Ἅβραμ, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Γένεσις Κεφ. 15, Ἡ διαθήκη τοῦ Θεοῦ μέ τόν Ἅβραμ, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 16-12-2025 ( Για παιδιά και νέους) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

Γένεσις Κέφ. 14, α)Μελχισεδέκ-Ὁ τύπος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, β)Ὁ πειρασμός τῶν δώρων, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

Γένεσις Κέφ. 14, α)Μελχισεδέκ-Ὁ τύπος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, β)Ὁ πειρασμός τῶν δώρων, 14-12-2025,  Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Γένεσις Κέφ. 14, Ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ Λώτ ἀπό τόν Ἅβραμ, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Γένεσις Κέφ. 14, Ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ Λώτ ἀπό τόν Ἅβραμ, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 14-12-2025, (Ὁμιλία γιά παιδιά καί νεους).Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ ὠφέλεια ἀπό τούς Χαιρετισμούς τῆς Θεοτόκου καί τήν Παράκληση, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἱερομόναχος Εὐστράτιος (Γκολοβάνσκι). 1.200 ἐρωτήσεις ἀπὸ ἐνορῖτες τῆς ὑπαίθρου γιὰ διάφορα πνευματικὰ ὠφέλιμα θέματα, μὲ ἀπαντήσεις. 3

304. Είναι βαρετό να μελετάς το Ψαλτήρι;

Ερώτηση ενός ενορίτη . Θέλω να στείλω τον γιο μου στο σχολείο και δεν θέλω να μελετήσει το Ψαλτήρι, αλλά μάλλον να μάθει απευθείας την αστική γραφή: αυτό συμβουλεύουν μερικοί άνθρωποι. Δεν ξέρω τι πιστεύετε γι' αυτό, Πάτερ. Πρέπει ο γιος μου να μελετήσει το Ψαλτήρι ή όχι;

Η απάντηση του ιερέα: Ας το μελετήσει. Όσοι σας το συμβουλεύουν αυτό εμπνέονται από ένα πονηρό πνεύμα, το οποίο, όπως σημείωσαν οι Άγιοι Πατέρες, φοβάται τους Ψαλμούς. Το Ψαλτήρι είναι απαραίτητο για κάθε Χριστιανό - είναι ένα ανεκτίμητο βιβλίο. Ακούστε τι είπε ο Μέγας Βασίλειος γι' αυτό . Λέει τα εξής:

«Όλα όσα είναι χρήσιμα σε όλα τα βιβλία της Αγίας Γραφής περιέχονται στο μοναδικό βιβλίο των Ψαλμών. Προφητεύει για το μέλλον, υπενθυμίζει το παρελθόν, ορίζει κανόνες για τη ζωή, υποδεικνύει τι πρέπει να γίνει. Με μια λέξη, το Ψαλτήρι είναι ένα είδος παγκόσμιου θησαυρού καλών οδηγιών. Ο καθένας θα βρει σε αυτό σε αφθονία ό,τι είναι χρήσιμο για αυτόν. Θεραπεύει παλιές πληγές της ψυχής και δίνει γρήγορη θεραπεία σε όσους έχουν λάβει μια νέα πληγή. Ενδυναμώνει τους αδύναμους, προστατεύει τους υγιείς και καταστρέφει τα πάθη. Ένας ψαλμός φέρνει ειρήνη στην ψυχή, παράγει ειρήνη, τιθασεύει θυελλώδεις και επαναστατικές σκέψεις.

Περί Αὐτοκυριαρχίας

❈ Ὁ π. Ἰωήλ Γιαννακόπουλος. ἦταν ἕνας Ἅγιος Ἀρχιμανδρίτης και Πνευματικός καί ὅταν γιόρταζε τοῦ ἔλεγαν εὐχές:

- Πάτερ, ἄντε νά γίνεις καί Δεσπότης, ὅπως λένε στούς Ἀρχιμανδρίτες.

- Δεσπότης; Τόσο λίγο; ἀπαντοῦσε ἐκεῖνος.

- Καλά πάτερ, ἄντε νά γίνεις καί Πατριάρχης! τοῦ ἔλεγαν.

- Πατριάρχης, μόνο Πατριάρχης;(!)

- Ἔ, καλά τί ἄλλο νά γίνεις πάτερ; Δέν ἔχει παραπάνω...

- Ἐγώ, λέει, θέλω νά γίνω αὑτοκράτορας! (αὑτοκράτορας μέ δασεία)

Τί θά πεῖ αὐτό; Ἑαυτόν κρατῶν. "Νά κρατῶ τόν ἑαυτό μου. Νά κάνω κουμάντο τόν ἑαυτόν μου Νά ἔχω αὐτοκυριαρχία. Αὐτό θέλω νά γίνω", λέει, "αὐτό εἶναι πάνω καί ἀπό Πατριάρχης". Γιατί μπορεῖς νά εἶσαι καί Πατριάρχης καί νά μήν μπορεῖς νά κρατήσεις τίς σκέψεις σου.

Ἀμετανόητος ὁ μητροπολίτης Περιστερίου, συνεχίζει καὶ ἀναπτύσσει τὴν βλασφημία του ἔναντι τῆς ἱερᾶς εἰκόνας τοῦ Ἐσταυρωμένου μὲ νέα Ἐγκύκλιο! Πότε ἐπί τέλους θὰ ἐπιληφθεῖ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος;

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΙΣΤΩΝ Ι.Μ. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

Την Κυριακή 14/12/2025, ο ὑπόδικος εἰς τήν θείαν δίκην (βλ. αγίου Νικοδήμου «Πηδάλιον» Κανών Γ’ Αγ. Αποστ. υποσημ.2) μητροπολίτης Περιστερίου Γρηγόριος, ήρθε για να λειτουργήσει ανερυθρίαστα στον ιερό ναό Αγίας Μαρίνας (τον μοναδικό ναό στο Περιστέρι που κρατάει ηρωικά τον Εσταυρωμένο όπισθεν της Αγίας Τραπέζης), συνοδεία ανδρών της ασφάλειας και της αστυνομίας με πολιτικά (όπως οι ίδιοι αναγκάστηκαν να παραδεχτούν υπό την πίεση των πιστών).

Σαν εκεί που πήγαινε μεταξύ κακοποιών και προσώπων του υποκόσμου! Ανθρώπων πιστών, που τους γνωρίζει με τα ονόματά τους, με πολυχρόνια θυσιαστική διακονία στην Τοπική Εκκλησία, και με τους οποίους έχει διαλεχθεί εκτενώς ανεπισήμως, στο προσωπικό του γραφείο, αλλά και επισήμως ενώπιον του δημάρχου Περιστερίου, και δημοσίως.

Συζητήσεις τῶν Μεγάλων Ρώσων Πρεσβυτέρων 36

• Ο πατέρας μίλησε για τα πνευματικά κατορθώματα και την αυτο-εργασία ως εξής: «Μην ενδίδετε σε κατορθώματα και επιθυμίες που ξεπερνούν τις δυνάμεις σας - μπορείτε εύκολα να χαθείτε. Ακολουθήστε τη μέση οδό. Η μέση οδός είναι η βασιλική οδός. Δεν υπάρχει τιμή για τη μετριοπαθή δράση.

Όταν ξαφνικά ξεσπάτε σε κλάματα κατά τη διάρκεια της προσευχής, θυμούμενοι ότι κάποιος σας προσέβαλε ή θύμωσε μαζί σας, αυτά τα δάκρυα δεν είναι καλά για την ψυχή. Γενικά, πρέπει να καταπνίγετε τα δάκρυά σας, για να μην καυχηθείτε, σκεπτόμενοι: «Κοιτάξτε με - προσεύχομαι ήδη με δάκρυα!». Το να συλλογίζεστε τις αμαρτίες σας και να απαγγέλλετε προσευχές μετάνοιας είναι σωτήριο. Γενικά, να ξέρετε ότι ο εχθρός είναι πάντα σε επιφυλακή, σας παρακολουθεί πάντα, κοιτάζοντας την έκφραση του προσώπου σας, τα μάτια σας και προσπαθώντας να εντοπίσει το αδύναμο σημείο σας, το αδύναμο σημείο σας - την υπερηφάνεια, τη ματαιοδοξία ή την απελπισία.

• Οι Άγιοι Πατέρες διδάσκουν ότι δεν πρέπει να δίνει κανείς σημασία στις βλάσφημες σκέψεις—θα υποχωρήσουν από μόνες τους. Πρέπει απλώς να πει στον εχθρό: «Αυτή δεν είναι η σκέψη μου, αλλά η δική σου, εμπνευσμένη από αυτήν». Αν φέρει αντίρρηση—όχι, είναι δική σου—τότε απάντησε του: «Ο πνευματικός μου πατέρας με διέταξε να μιλήσω έτσι»—και ο εχθρός θα φύγει αμέσως από εσένα.

• Οι κοσμικοί άνθρωποι πάντα εκπλήσσονται που εμείς, οι μοναχοί, βλέπουμε κακά πνεύματα, αλλά ποτέ δεν τα βλέπουμε. Δεν υπάρχει τίποτα το περίεργο, γιατί βρίσκονται υπό την εξουσία των κακών πνευμάτων και τα αφήνουν στην ησυχία τους, αλλά οι μοναχοί δεν αφήνονται μόνοι, επειδή πολεμούν μαζί τους και δεν υποκύπτουν σε αυτά.