Τό κελλί τοῦ Γέροντος Πορφυρίου |
Ὑπάρχει
ἀλληλεπίδραση μεταξύ τῶν μελῶν τοῦ
Σώματος τοῦ Χριστοῦ καί μετάδοση τῆς Θείας Χάρης διά τῆς προσευχῆς.
Ὁ Γέροντας Πορφύριος συμφώνησε μέ πνευματικό του παιδί νά προσευχηθοῦν στίς 10 μ.μ. ὁ καθένας στό σπίτι του λέγοντας τήν εὐχή. Τό τί ἀκολούθησε τό περιγράφει τό πνευματικό του παιδί στό παρακάτω κείμενο:
Ὁ Γέροντας Πορφύριος συμφώνησε μέ πνευματικό του παιδί νά προσευχηθοῦν στίς 10 μ.μ. ὁ καθένας στό σπίτι του λέγοντας τήν εὐχή. Τό τί ἀκολούθησε τό περιγράφει τό πνευματικό του παιδί στό παρακάτω κείμενο:
«Στίς
10 μ.μ. κλείστηκα στό δωμάτιό μου καί ἄρχισα νά προσεύχομαι. Ὅμως, ἀπό τό πρῶτο,
κιόλας, λεπτό, ἄρχισαν νά διαπερνοῦν τό σῶμα μου ἔντονα ρεύματα, πού ἄρχιζαν ἀπό
τά κάτω ἄκρα καί ἔφθαναν μέχρι τήν κεφαλήν μου και τ’ ἀνάπαλιν (!) , ἐνῶ ἕνα ἰσχυρό
ἄπλετο φῶς πλημμύρισε ὅλο τό δωμάτιό μου καί μοῦ ἔδινε τήν ἐντύπωση, ὅτι
βρισκόμουν μέσα σέ φλόγες, οἱ ὅποῖες, ὅμως δέν μέ ἔκαιγαν!
Στήν ἀρχή τρόμαξα
πολύ καί λίγο ἔλειψε νά καταληφθῶ ἀπό πανικό! Ἀμέσως, ὅμως, συνειδητοποίησα, ὅτι
ὅλα αὐτά τά φαινόμενα ἀπέρρεαν ἀπό τήν δύναμη τῆς προσευχῆς τοῦ Παππούλη καί ὄχι
μόνον ἡρέμησα, ἀλλά καταλήφθηκα ἀπό μία πρωτοφανή ἀγαλλίαση, πού μοῦ ἔδινε τήν ἐντύπωη,
ὅτι δέν πατοῦσα καθόλου, στήν γῆ! Ὅλα αὐτά συνεχίστηκαν μέχρι τό τέλος τῆς
προσευχῆς. Τήν ἄλλην ἡμέρα, ἡ πρώτη μου δουλειά ἦταν νά ἐπικοινωνήσω μέ τόν
Παππούλη. Ἤμουν ἀποφασισμένος νά μήν τοῦ πῶ τίποτε. Ἤθελα πρῶτα νά μιλήσει ὁ
Παππούλης. Ἔτσι καί ἔγινε. Μόλις ζήτησα τήν εὐχή του, ὁ Παππούλης, μέ ἰδιαίτερη
ἰκανοποίηση καί τρανταχτά γέλια, μοῦ εἶπε: Τρόμαξες ἔ! Καί λίγο ἔλειψε νά τό
βάλεις στά πόδια… Ὅμως ἐγώ σέ ἔβλεπα μέσα σέ ἔντονο φῶς, πού πλημμύριζε ὅλο τό
δωμάτιό σου καί ἐσύ περιχαρής ἀνέβαινες-ἀνέβαινες σάν νά ἤθελες νά φθάσεις στό
Θρόνο τοῦ Κυρίου! Βλέπεις τί δύναμη ἔχει αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ προσευχή; Συνέχισε
καί θά μέ θυμηθεῖς. Πράγματι! Τόν θυμᾶμαι. Καί θά τόν θυμᾶμαι ὄχι μόνο σ’ αὐτή,
ἀλλά καί στήν ἄλλη ζωή. Γιατί τά φαινόμενα αὐτά, προϊόντος τοῦ χρόνου, ἔγιναν
τόσο ἔντονα, ὥστε νά μήν μπορῶ νά τά περιγράψω»[1]!
[1] Ἀναργύρου Καλλιάτσου, Ὁ πατήρ Πορφύριος, ΣΤ΄ἔκδοσις, Ἐκδόσεις
: Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου, Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ
Σωτῆρος, Ἀθῆναι 2005, σελ. 40-41.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου