Οἱ λεγόμενες «ψυχοεπιστῆμες» εἶναι μία φενάκη τοῦ σύγχρονου, αὐτονομημένου ἀπό τόν Θεό, ἀνθρώπου.

Β΄ ΜΕΡΟΣ

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

 

2) Ὁ θεραπευτικός χαρακτήρας καί οἱ θεραπευτικές ἀρχές τῆς Ἐκκλησίας .

Ἀπό τήν στιγμή τῆς πτώσεως καί κατόπιν, ἡ Ἐκκλησία διά τοῦ Χριστοῦ θεραπεύει τόν ἄνθρωπο¹⁸⁵, κυρίως πνευματικά ἀλλά καί ψυχοσωματικά. Μᾶς ζωογονεῖ μέ τήν μετάνοια καί τήν προσευχή Της, μέ τά ἅγια Μυστήρια καί τήν θεραπευτική ἐπιστήμη Της, πού εἶναι ἡ ἀσκητική-ἡσυχαστική ζωή. Χωρίς αὐτά εἶναι ἀδύνατο νά θεραπευθεῖ ἡ πεσμένη ἀνθρώπινη φύση, νά ἔλθει τό Ἅγιο Πνεῦμα καί νά κατοικήσει στόν ἄνθρωπο. Χωρίς μυστηριακή καί ἀσκητική-ἡσυχαστική ζωή, ἡ γεμάτη ψυχολογικά προβλήματα ψυχή καί τό καταρρακωμένο ἀπό τήν ἁμαρτία ἀνθρώπινο σῶμα, παραμένουν ἐπίσης ἀθεράπευτα καί εὐάλωτα στά διάφορα νοσήματα. Ἀντίθετα οἱ ἅγιοι, πού εἶναι οἱ θεραπευμένοι ἄνθρωποι, ἔχουν τήν λειτουργία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀποκαταστημένη μέσα τους, ψυχή ὑγιή καί (συνήθως) σῶμα ἄνοσο. Διαβάζουμε στόν βίο τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου, ὅτι παρόλο πού ἔζησε 105 ἔτη, δέν ἀρρώστησε ποτέ¹⁸⁶.

Ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη δέν θεραπεύεται, παρά διά τῆς ἐνέργειας τοῦ Θεοῦ (τῆς Θείας Χάρης¹⁸⁷), ἡ ὁποία ὑπάρχει μόνο στήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Μόνον ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ τήν ἱερά θεραπευτική Της Παράδοση μπορεῖ νά θεραπεύσει τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, διότι μόνο Αὐτή τήν γνωρίζει. Οἱ λεγόμενες «ψυχοεπιστῆμες» εἶναι μία φενάκη τοῦ σύγχρονου, αὐτονομημένου ἀπό τόν Θεό, ἀνθρώπου. Αὐτές ὄχι μόνο δέν θεραπεύουν τήν ψυχή, ἀλλά πολλές φορές ἀρνοῦνται καί αὐτήν τήν ὕπαρξή της¹⁸⁸. Στήν καλλίτερη περίπτωση βελτιώνουν κάπως διά τῆς ψυχιατρικῆς (πού στήν πραγματικότητα εἶναι ἰατρική τοῦ Κεντρικοῦ καί Περιφερικοῦ Νευρικοῦ Συστήματος καί ὄχι τῆς ψυχῆς, ὅπως παραπλανητικά δηλώνει ὁ τίτλος¹⁸⁹) τήν διαταραγμένη λειτουργία τῶν ἱστῶν, πού συνιστοῦν τό Νευρικό Σύστημα τοῦ ἀνθρώπου.

Οἱ ἅγιοι Πατέρες, «ὅλην συγκροτήσαντες τήν τῆς ψυχῆς ἐπιστήμην»¹⁹⁰, εἶναι οἱ ἰατροί μας. Μέ ἐπικεφαλῆς τόν Χριστό μας, ὁ Ὁποῖος ἀποκαλεῖται στά ἱερά μας κείμενα: «ὁ ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν»¹⁹¹, μᾶς θεραπεύουν ἀπό τά πάθη-νοσήματα τῆς ψυχῆς.

185 Πατερική Θεολογία, σελ. 29- 31.

186 Ἁγ. Ἀθανασίου, TLG, Βίος ἁγ. Ἀντωνίου, Work #047 26.973.12 to Work #047 26.973.14 «μήτε δι΄ ἀτονίαν τοῦ ἑαυτοῦ σώματος ἀλλάξας τὸ σχῆμα τοῦ ἐνδύματος͵ ἢ νιψάμενος κἂν τοὺς πόδας ὕδατι· καὶ ὅμως ἐν πᾶσι διέμεινεν ἀβλαβής».

187 «Ἡ τά ἀσθενῆ θεραπεύουσα καί τά ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα» (Εὐχολόγιον τό Μέγα, Εὐχή ἐπί χειροτονίᾳ, ἐκδόσεις Αστήρ, Ἀθήναι, 1970, σελ. 160).

188 Πρβλ. π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου,Ἐξομολόγηση καί Ψυχοθεραπεία, Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ π. Κωνσταντίνου, στήν Ἁγία Παρασκευή τοῦ ὁμωνύμου προαστίου Ἀθηνῶν, στίς 18-3-2003. http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=476.

189 Σέ πολλές χῶρες δέν μιλάνε πλέον γιά ψυχιατρική ἀλλά γιά ἰατρική διανοητικῶν νοσημάτων (mental diseases). Πρβλ. στό ἀνωτέρω ἄρθρο- ὁμιλία.

190 Ἀκολουθία τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ' οἰκουμενικῆς Συνόδου, Εἰς τούς Αἴνους, «Ὅλην συγκροτήσαντες, τήν τῆς ψυχῆς ἐπιστήμηv, καί τῶ θείῳ Πνεύματι, συνδιασκεψάμενοι τό οὐράvιον, καί σεπτόν Σύμβολον, οἱ σεπτοί Πατέρες, θεογράφως διεχάραξαν,...», Μηναῖον Ὀκτωβρίου, Κυριακή 11-17 Ὀκτωβρίου.

191 Πρβλ. Τριώδιον, Δευτέρα Β’ ἑβδομάδος, εἰς τόν ὄρθρον, ὠδή Α΄, ἐκδ. Φῶς, Ἀθῆναι.

 Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

 

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο: (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου)-Τό μυστήριο τῆς ἐκκλησίας κατά τόν Γέροντα Πορφύριο τόν Ἁγιορείτη

  Σχῆμα 14Χ20.5 ,Σελίδες: 192, Τιμή: 5€, Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6944577885 ἤ στό e- mail: hristospanagia@yahoo.gr