Πνευματικοί Διάλογοι μέ τόν Ρουμάνο ἡσυχαστή π. Ἡλίε Κλεόπα. Ἕνατη συνομιλία (ἐρωτ. 253 -254)

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Ένατη συνομιλία (ερωτ. 253 -254)

253.  Ποια είναι ή άσκησης καί ποιοι οι πειρασμοί τον ερημίτου ασκητού;

Ή άσκησης του έρημίτου ησυχαστού είναι ή ακατάπαυστη προσευχή, πού συνοδεύεται από την νηστεία. Ή προσευχή καί ή νηστεία είναι τα δύο προστατευτικά όπλα του ησυχαστού, οί δύο πτέρυγες με τίς όποιες ανεβαίνει μέχρι τον θρόνο του Θεού.
Ό ερημίτης πρέπει να είναι μία άσβεστη λαμπάδα αδιάλειπτου προσευχής. Εάν μένεις στην έρημο για ησυχία, ψυχαγωγία ή σπουδές ουδέποτε θα σε πολεμήση ό διάβολος. Άλλα όταν πεις ότι μένεις για τον Κύριο, αρχίζεις να προσεύχεσαι καί να νηστεύεις, τότε θα δεις πώς θα σε πολεμήση ό διάβολος.
Λέγει το Γεροντικό για ένα ησυχαστή, ό όποιος επήγε στην έρημο καί κάποτε του φανερώθηκε ό διάβολος με την μορφή του ανθρώπου καί του είπε: «Γιατί ήλθες εδώ;» «Για τον Θεό», απάντησε αυτός. Τότε άρχισε ό διάβολος να τον πολεμά με κάθε είδους πειρασμούς για να τον δίωξη από την έρημο.
Γιατί με πολεμάς έτσι; Ρώτησε ό ερημίτης τον διάβολο. «αφού ήσουν βλάκας καί μου είπες γιατί μένεις εδώ  διότι εγώ δεν γνώριζα Τι έκανες εδώ. Πολλοί άνθρωποι μένουν στην έρημο, αλλά δεν προσεύχονται, ούτε νηστεύουν. Εγώ με αυτούς δεν έχω καμία απασχόληση».

Όποτε λοιπόν, όποιος θέλει να έλθει στο μοναστήρι ή να αναχώρηση για την ησυχία, πρέπει να προσεύχεται πολύ καί να νηστεύει κατά την δύναμη του. Διαφορετικά γελάει ό διάβολος με αυτόν. Όσο περισσότερο επιμένει ό μοναχός στην προσευχή άλλο τόσο καί προοδεύει πνευματικά.
 Ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος, λέγει σχετικά με αυτά: «Ή δύναμις του βασιλέως φαίνεται στα πολλά όπλα, ενώ ή δύναμις του έρημίτου στην πολλή προσευχή». Ενώ οί πειρασμοί με τους οποίους μάχεται ό ησυχαστής είναι οί εξής: Ή άκηδία, ό ύπνος, οί νυκτερινές φαντασίες, ό πόλεμος της πορνείας, ή οργή, ό φόβος, ή υπερηφάνεια, ή κενοδοξία καί άλλοι.

254. Πάτερ Κλεόπα, τον ρώτησε κάποιος μαθητής του, είναι υποχρεωμένος ό μοναχός να προσφέρει υλική ελεημοσύνη;
 Γιατί όχι. Κάθε μοναχός έχει καθήκον να κάνη ελεημοσύνη στους πτωχούς από ότι έχει, ενδύματα, χρήματα, τρόφιμα. Ακόμη καί αυτός που ζει στην έρημο έχει καθήκον να ανοίγει την πόρτα του στους πτωχούς, να τους δίνη παξιμάδι καί ένα ακόμη ποτήρι νερό.
Μόνο αυτός πού ζει τελείως απομονωμένος στα βάθη των ορέων καί στερείται όλων των αναγκαίων της ζωής, δεν του ζητείται να κάνη ελεημοσύνη. Δεν ακούμε Τι λέγει ό άγιος Ισαάκ ό Σύρος; «Μοναχός πού δεν κάνει ελεημοσύνη ομοιάζει με το καταραμένο καί άκαρπο δένδρο...».
Ιδιαίτερα σήμερα πού ό μοναχός έχει όλα τα αναγκαία να κάνη το κατά δύναμη, χωρίς τσιγγουνιά για να μη πέση στον γκρεμό της απώλειας. Αλίμονο στους μοναχούς πού είναι τσιγκούνηδες καί δεν ελεούν τους πτωχούς, διότι τους ετοιμάζεται μεγάλη τιμωρία.
Υπάρχουν μοναχοί πού δεν δίνουν τίποτε σε πτωχούς καί τους απομακρύνουν μάλιστα από τα κελιά τους. Αυτοί πού υποσχέθηκαν να ζήσουν πτωχοί, αγαπούν μερικές φορές τα χρήματα καί τα υλικά αγαθά περισσότερο από τους λαϊκούς.

Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη 1980

Πηγή στο διαδίκτυο - Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.
http://anavaseis.blogspot.gr/2012/10/253-254.html?utm_source=BP_recent