ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΣΩΜΑ;
Στην
εποχή μας αλλά και σε παλαιότερες εποχές διάφοροι αιρετικοί διαστρέφουν
την Αγία Γραφή και διδάσκουν τους ανθρώπους ότι δήθεν οι Άγγελοι έχουν
υλικό σώμα ή ότι δύνανται να σαρκωθούν ! Τέτοιοι είναι οι ψευδομάρτυρες
του Ιεχωβά καθώς και άλλοι ακραίοι Προτεστάντες θνητοψυχίτες. Επίσης
εδώ στην Ελλάδα αυτήν την κακοδιδασκαλία διαδίδει εντόνως ο αιρετικός Δημοσθένης Λιακόπουλος ο οποίος μάλιστα παρουσιάζει τον εαυτό του και ως Ορθόδοξο Χριστιανό !!!
ΤΟ ΕΠΙΜΑΧΟ ΧΩΡΙΟ
«Και ἐγένετο ἡνίκα ἤρξαντο οἱ ἄνθρωποι πολλοὶ γίνεσθαι ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ θυγατέρες ἐγεννήθησαν αὐτοῖς. ἰδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων ὅτι καλαί εἰσιν, ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ πασῶν, ὧν ἐξελέξαντο.
Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεός· οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς
ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας, ἔσονται δὲ
αἱ ἡμέραι αὐτῶν ἑκατὸν εἴκοσιν ἔτη. Οἱ
δὲ γίγαντες ἦσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις· καὶ μετ᾿ ἐκεῖνο,
ὡς ἂν εἰσεπορεύοντο οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ πρὸς τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων,
καὶ ἐγεννῶσαν ἑαυτοῖς· ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ γίγαντες οἱ ἀπ᾿ αἰῶνος, οἱ
ἄνθρωποι οἱ ὀνομαστοί» Γένεση 6:1-4
Αυτό είναι το χωρίο που διαστρέφουν οι διάφοροι αιρετικοί οι αποδεχόμενοι δήθεν σαρκική μίξη ανάμεσα σε Αγγέλους και ανθρώπους.
Επιπροσθέτως αναφέρουν τα εξής εδάφια από τον Ιώβ σύμφωνα με το Μασοριτικό Εβραϊκό κείμενο :
« Ημέραν δε τινά ήλθον οι υιοί του Θεού() διά να παρασταθώσιν ενώπιον του Κυρίου, και μεταξύ αυτών ήλθε και ο Σατανάς» Ιώβ 1:6
« Που
ήσο ότε εθεμελίονον την γην; απάγγειλον, εάν έχης σύνεσιν. Τις έθεσε τα
μέτρα αυτής, εάν εξεύρης; ή τις ήπλωσε στάθμην επ' αυτήν; Επί τίνος
είναι εστηριγμένα τα θεμέλια αυτής; ή τις έθεσε τον ακρογωνιαίον λίθον
αυτής, ότε τα άστρα της αυγής έψαλλον ομού και πάντες οι υιοί του Θεού() ηλάλαζον;» Ιώβ 38: 4- 7
Οι
αιρετικοί λέγουν ότι η Γραφή ονομάζει «υιούς Θεού» τους Αγγέλους οι
οποίοι χαίρονταν όταν θεμελίωνε ο Θεός την Γη, όπου φυσικά τότε δεν
υπήρχαν ακόμη οι άνθρωποι. Συνδιάζοντας λοιπόν αυθαίρετα τα χωρία Ιώβ 1:
6 και Ιώβ 38:4-7 με το χωρίο Γένεση 6: 1-4, βγάζουν το συμπέρασμα ότι
δήθεν η Γραφή διδάσκει την σαρκική μίξη Αγγέλων και ανθρώπων – γυναικών
από την οποία προήλθαν οι περιβόητοι Γίγαντες - (Νεφελείμ) για τους οποίους ο αιρετικός Λιακόπουλος λέγει ότι ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ !!!
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΘΝΗΤΟΨΥΧΙΤΕΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΟΓΜΑ;
Οι
ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά καθώς και άλλοι αρνητές της αθανασίας της
ανθρώπινης ψυχής αποδέχονται την άποψη της σαρκικής μίξης Αγγέλλων και
ανθρώπων και της δημιουργίας απογόνων – Νεφελείμ. Γιατί όμως το κάνουν
αυτό ; Ιδού γιατί :
« ὅτι
καὶ Χριστὸς ἅπαξ περὶ ἁμαρτιῶν ἔπαθε, δίκαιος ὑπὲρ ἀδίκων, ἵνα ἡμᾶς
προσαγάγῃ τῷ Θεῷ, θανατωθεὶς μὲν σαρκί, ζωοποιηθεὶς δὲ πνεύματι· ἐν ᾧ
καὶ τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύμασι πορευθεὶς ἐκήρυξεν, ἀπειθήσασί ποτε, ὅτε ἀπεξεδέχετο ἡ τοῦ Θεοῦ μακροθυμία ἐν ἡμέραις Νῶε κατασκευαζομένης κιβωτοῦ, εἰς ἣν ὀλίγαι, τοῦτ' ἔστιν ὀκτὼ ψυχαί, διεσώθησαν δι' ὕδατος» Α Πέτρου 3: 18-20
Το
χωρίο Α Πέτρου 3: 18-20 είναι ένα από τα πλέον δυνατά επιχειρήματα της
Βίβλου υπέρ της αθανασίας της ανθρώπινης ψυχής. Το εδάφιο μας λέγει ότι ο
Ιησούς κήρυξε το Ευαγγέλιο και προς «τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύμασι πορευθεὶς
ἐκήρυξεν, ἀπειθήσασί ποτε, ὅτε ἀπεξεδέχετο ἡ τοῦ Θεοῦ μακροθυμία ἐν
ἡμέραις Νῶε». Οι αιρετικοί όμως προκειμένου να διαστρέψουν τον λόγο του
Θεού σύμφωνα με την κακοδοξία τους περί θνητής ψυχής και ανυπαρξίας του
ανθρώπου μετά θάνατον, ισχυρίζονται ότι «τα πνεύματα στην φυλακή», είναι
οι Άγγελοι που αμάρτησαν την εποχή του Νώε, ερχόμενοι σε σαρκική μίξη
με της θυγατέρες των ανθρώπων και δεν είναι ανθρώπινες αθάνατες ψυχές !
Και ότι ο Ιησούς πήγε και κήρυξε σε αυτούς τους εκπεσόντες Αγγέλους την
νίκη του !
Μάλιστα παραθέτουν και τα εξής εδάφια τα οποία διαστρέφουν και παραφράζουν - ερμηνεύουν οικτρά :
Β Πέτρου 2:4 « εἰ γὰρ ὁ Θεὸς ἀγγέλων ἁμαρτησάντων οὐκ ἐφείσατο, ἀλλὰ σειραῖς ζόφου ταρταρώσας παρέδωκεν εἰς κρίσιν τηρουμένους»
Ιούδας : 6-7 « ἀγγέλους
τε τοὺς μὴ τηρήσαντας τὴν ἑαυτῶν ἀρχήν, ἀλλὰ ἀπολιπόντας τὸ ἴδιον
οἰκητήριον εἰς κρίσιν μεγάλης ἡμέρας δεσμοῖς ἀϊδίοις ὑπὸ ζόφον τετήρηκεν· ὡς Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ αἱ περὶ αὐτὰς πόλεις τὸν ὅμοιον τούτοις τρόπον ἐκπορνεύσασαι καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας πρόκεινται δεῖγμα, πυρὸς αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι».
Ισχυρίζονται
οι αιρετικοί ότι οι Άγγελοι του Θεού πόρνευσαν με τις θυγατέρες των
ανθρώπων, ακολούθησαν άλλη σάρκα - ανθρώπινη και όχι Αγγελική σάρκα !!!
Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ
« πρὸς τίνα δὲ τῶν ἀγγέλων εἴρηκέ ποτε· κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου; οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;» Εβραίους 1: 13-14
Οι Άγγελοι είναι ΠΝΕΥΜΑΤΑ δεν έχουν σώμα.
«πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει» Λουκάς 24: 39
Οι
Άγγελοι (Αγαθοί και Δαίμονες) δεν μπορούν να σαρκωθούν. Ακόμη οι
Δαίμονες μόνον όταν επιτρέπει για διάφορους λόγους ο Θεός μπορούν να
εισέλθουν σε ανθρώπους (όχι να σαρκωθούν). Ούτε στους χοίρους δεν
μπορούν να εισέλθουν τα Δαιμόνια χωρίς την άδεια του Χριστού –
« οἱ δὲ δαίμονες παρεκάλουν αὐτὸν λέγοντες· εἰ ἐκβάλλεις ἡμᾶς, ἐπίτρεψον ἡμῖν ἀπελθεῖν εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων. καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὑπάγετε. οἱ δὲ ἐξελθόντες ἀπῆλθον εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων» Ματθαίος 8: 31-32
« ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾿ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσι» Ματθαίος 22:30
Ο
Ιησούς λέγει σαφώς ότι οι Άγγελοι δεν έχουν Γαμικές σχέσεις ! Έτσι θα
συμβαίνει και με τους ανθρώπους μετά την ανάσταση των νεκρών. Και όμως
οι διαστροφείς της αληθείας ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά λέγουν ότι όχι μόνο
οι Άγγελοι είχαν σχέσεις με τις γυναίκες των ανθρώπων, αλλά ότι επίσης
μετά την ανάσταση των νεκρών οι άνθρωποι θα συνεχίζουν να απολαμβάνου το
σεξ και να τεκνογονούν στον Παράδεισο Γη μέχρι αυτή να γεμίσει
ανθρώπους ! Κατόπιν οι ισχυρίζονται ότι θα πάψει η τεκνογονία με πρόνοια
του Ιεχωβά, αλλά το σεξ θα συνεχίσουν να το απολαμβάνουν οι σαρκολάτρες
ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά και μάλιστα θα βιώνουν την ηδονή σε ανώτερο
βαθμό σε σχέση με την τωρινή ζωή !!! Αυτοί είναι οι μάρτυρες της
Σκοπιάς…
Οι Άγγελοι δεν έχουν σώμα γιαυτό δεν μπορούν να έρθουν σε σαρκική μίξη με ανθρώπους. Ούτε φύλο έχουν οι Άγγελοι.
Χαρακτηριστικό
είναι το παράδειγμα του Αγγέλου Ραφαήλ που αναφέρει η Αγία Γραφή ο
οποίος παρουσιάστηκε σαν άνθρωπος που έτρωγε μάλιστα, ενώ στην
πραγματικότητα δεν ήταν άνθρωπος και φαινομένικα έτρωγε όχι πραγματικά.
« καὶ ἐποίησε τὸ παιδάριον ὡς εἶπεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος, τὸν δὲ ἰχθὺν ὀπτήσαντες ἔφαγον» Τωβίτ 6:5
« ἐγώ
εἰμι Ραφαήλ, εἷς ἐκ τῶν ἑπτὰ ἁγίων ἀγγέλων, οἳ προσαναφέρουσι τὰς
προσευχὰς τῶν ἁγίων, καὶ εἰσπορεύονται ἐνώπιον τῆς δόξης τοῦ ἁγίου.
καὶ ἐταράχθησαν οἱ δύο καὶ ἔπεσον ἐπὶ πρόσωπον, ὅτι ἐφοβήθησαν. καὶ
εἶπεν αὐτοῖς· μὴ φοβεῖσθε, εἰρήνη ὑμῖν ἔσται· τὸν δὲ Θεὸν εὐλογεῖτε εἰς
τὸν αἰῶνα, ὅτι οὐ τῇ ἐμαυτοῦ χάριτι, ἀλλὰ τῇ θελήσει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν
ἦλθον, ὅθεν εὐλογεῖτε αὐτὸν εἰς τὸν αἰῶνα. πάσας τὰς ἡμέρας ὠπτανόμην ὑμῖν, καὶ οὐκ ἔφαγον οὐδὲ ἔπιον, ἀλλὰ ὅρασιν ὑμεῖς ἐθεωρεῖτε» Τωβίτ 12: 15- 19
Ο Άγγελος φαινόνταν ότι έτρωγε αλλά δεν έτρωγε.
Ακόμη
και το ίδιο το χωρίο της Γενέσεως που επικαλούνται για να τεκμηριώσουν
την δήθεν σαρκική συνάφεια Αγγέλων και ανθρώπων τους διαψεύδει.
«καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεός· οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας, ἔσονται δὲ αἱ ἡμέραι αὐτῶν ἑκατὸν εἴκοσιν ἔτη»
Γένεση 6: 3. Ο Θεός λέγει ότι άνθρωποι ήσαν αυτοί και όχι Άνθρωποι και
Άγγελοι. Μάλιστα λέγει ότι «ἔσονται δὲ αἱ ἡμέραι αὐτῶν ἑκατὸν εἴκοσιν
ἔτη», δηλαδή θα ζουν 120 έτη και μετά θα πεθαίνουν. Οι Άγγελοι όμως δεν
πεθαίνουν !
Άλλωστε
αν οι Άγγελοι πήραν σάρκα και συνουσιάστηκαν με τις γυναίκες των
ανθρώπων, όπως λέγουν οι θλιβεροί αιρετικοί, ΓΙΑΤΙ τιμωρήθηκαν και οι
άνθρωποι ; Είναι άδικος ο Θεός ; Μη γένοιτο…
ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΥΙΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ;
« καὶ τῷ Σὴθ ἐγένετο υἱός, ἐπωνόμασε δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ενώς· οὗτος ἤλπισεν ἐπικαλεῖσθαι τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ» Γένεση 4: 26
Ο Ενώς
άρχισε να ονομάζεται με το όνομα του Θεού – να ονομάζεται «θεός». Γράφει
ο Θεοδώρητος Κύρου : “«Τότε ήρχθη του καλείσθαι τω ονόματι Κυρίου»
αινίττεται δε ο λόγος, ως δια την ευσέβειαν ούτος πρώτος της θείας
προσηγορίας τετύχηκε, και υπό των συγγενών ωνομάσθη Θεός · όθεν οι εκ
τούτου φύντες υιοί Θεού εχρημάτιζον · ώσπερ δη και ημείς εκ της του
Δεσπότου Χριστού προσηγορίας Χριστιανοί καλούμεθα”.
« ἐγὼ εἶπα· θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ῾Υψίστου πάντες» Ψαλμός 81/ 82 :6
« θεοὺς (-Ελοχείμ) οὐ κακολογήσεις καὶ ἄρχοντα τοῦ λαοῦ σου οὐ κακῶς ἐρεῖς» Έξοδος 22:28
Η
Γραφή όπως βλέπουμε ονομάζει ανθρώπους ως «θεούς» με σχετική ασφαλώς
έννοια. Έτσι ονομάζονταν και οι ευσεβείς απόγονοι του Ενώς ως «υιοί του
θεού» σε αντιδιαστολή με τις γυναίκες απογόνους του Κάϊν, οι οποίες
ονομάζονταν απλώς «θυγατέρες των ανθρώπων». Με την πάροδο των ετών όμως
συνέβη επιμειξία των ευσεβών απογόνων του Ενώς και των αμαρτωλών
γυναικών απογόνων του Κάϊν, με συνέπεια την αύξηση της αμαρτίας στον
κόσμο διότι οι ευσεβείς μέσω της συναναστροφής και μίξης με τις ασεβείς
γυναίκες , έγιναν και αυτοί ασεβείς ! Παρόμοιο περιστατικό έχουμε και
αργότερα στην Ιερά Ιστορία. Οι Ισραηλίτες- ο λαός του Θεού- «ἐμίγησαν ἐν
τοῖς ἔθνεσι καὶ ἔμαθον τὰ ἔργα αὐτῶν· καὶ ἐδούλευσαν τοῖς γλυπτοῖς
αὐτῶν, καὶ ἐγενήθη αὐτοῖς εἰς σκάνδαλον» Ψαλμός 105/106: 35-36.
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΗΡΥΞΕ ΣΕ ΑΓΓΕΛΟΥΣ Ή ΑΘΑΝΑΤΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΨΥΧΕΣ ;
Ο Ιησούς κήρυξε και προς τους νεκρούς:
« οἳ ἀποδώσουσι λόγον τῷ ἑτοίμως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς. εἰς τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθη, ἵνα κριθῶσι μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκί, ζῶσι δὲ κατὰ Θεὸν πνεύματι» Α Πέτρου 4:5-6
Το
παρον χωρίο της Γραφής παρερμηνεύεται δεινώς κυρίως από τους αιρετικούς
που αρνούνται την αθανασία της ψυχής, αλλά και από Ορθοδόξους και
άλλους που παραβλέπουν την Γραμματική και δεν αντιλαμβάνονται ορθώς το
νόημα όλων των λέξεων.
Έτσι το χωρίο αυτό αποδίδεται ως εξής από την Μετάφραση Νέου Κόσμου των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά :
«Αυτοί
θα δώσουν λογαριασμό σε εκείνον που είναι έτοιμος να κρίνει τους
ζωντανούς και τους νεκρούς. Διότι γι’ αυτόν το σκοπό διακηρύχτηκαν τα
καλά νέα και στους νεκρούς, ώστε αυτοί να κριθούν ως προς τη σάρκα από
την άποψη των ανθρώπων αλλά να ζήσουν ως προς το πνεύμα από την άποψη
του Θεού».
Από την
μετάφραση της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (των
Βέλλα, Αντωνιάδου, Αλιβιζάτου, Κονιδάρη) το χωρίο αποδίδεται ως εξής:
«αλλά
θα δώσουν λόγον εις εκείνον, ο οποίος είναι έτοιμος να κρίνει ζώντας και
νεκρούς. Αυτός είναι ο λόγος, δια τον οποίον εκηρύχθηκε το ευαγγέλιον
και εις τους νεκρούς, ώστε, ενώ εκρίθησαν σαν άνθρωποι ως προς την
σάρκα, να ζουν κατά Θεόν ως προς το πνεύμα»
Από την μετάφραση της Βιβλικής Εταιρείας (των Γαλίτη, Καραβιδόπουλου, Γαλάνη, Βασιλειάδη ) το χωρίο αποδίδεται ως εξής:
«Θα
δώσουν όμως λόγο σ’εκείνον που όπου να ‘ναι θα κρίνει ζωντανούς και
νεκρούς. Γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε ο Χριστός κήρυξε το χαρμόσυνο μήνυμα
του και στους νεκρούς, ώστε παρ’ ό,τι ως άνθρωποι έχουν καταδικαστεί να
είναι θνητοί, να βρούν στην τελική κρίση του Θεού τη ζωή που χορηγεί το
Πνεύμα»
Από
τα παραπάνω που ενδεικτικά παραθέσαμε βλέπουμε ότι οι πλείστοι των
μεταφραστών δεν αποδίδουν ικανοποιητικό νόημα αλλά ακαταλαβίστικο.
Διότι όπως θα φανεί και παρακάτω, το χωρίο παρερμηνεύεται με αποτέλεσμα
να μην αποδίδεται με τρόπο φυσικό και ορθό. Μάλιστα η ερμηνεία του
εδαφίου 6 δεν εναρμονίζεται με τον απειλητικό χαρακτήρα του εδαφίου 5 –
«οἳ ἀποδώσουσι λόγον τῷ ἑτοίμως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς». Ο
Απόστολος Πέτρος αφού αναφέρει στα προηγούμενα εδάφια τους ασεβείς και
τις αμαρτίες τους, καταλήγει λέγοντας ότι θα δώσουν λόγο στον Χριστό που
είναι έτοιμος να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Οι ερμηνευτές
όμως στο εδάφιο 6 – «εἰς τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθη, ἵνα κριθῶσι
μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκί, ζῶσι δὲ κατὰ Θεὸν πνεύματι», σε αντίθεση με
τον απειλητικό-προειδοποιητικό χαρακτήρα του εδαφίου 5 δίνουν την
ερμηνεία ότι τελικώς οι νεκροί σώζονται- «αλλά να ζήσουν ως προς το
πνεύμα από την άποψη του Θεού» ΜΝΚ, «να ζουν κατά Θεόν ως προς το
πνεύμα» Αποστολική Διακονία, «να βρούν στην τελική κρίση του Θεού τη ζωή
που χορηγεί το Πνεύμα» Βιβλική Εταιρεία.
Πριν
προχωρήσουμε στην ανάλυση του χωρίου θα παραθέσω την μετάφραση του εν
λόγω χωρίου από τον Θεολόγο και Φιλόλογο Νικόλαο Σωτηρόπουλο η οποία
είναι και η πιο ακριβής κατά την γνώμη μου.
Βλέπουμε
ότι ο λόγος του θεολόγου Ν. Σωτηρόπουλου στην μετάφραση της Καινής
Διαθήκης που έχει εκπονήσει, είναι φυσικότατος και παρέχει άριστο νόημα.
ΑΝΑΛΥΣΗ ΧΩΡΙΟΥ :
Το χωρίο παρερμηνεύεται για τους εξής λόγους :
- Οι πλείστοι των ερμηνευτών θεωρούν τον σύδεσμο «ίνα» ως τελικό ενώ αυτός ο σύνδεσμος έχει και αιτιολογική σημασία όπως εδώ. Δηλαδή το «ίνα» δεν σημαίνει πάντα «για να» ή «ώστε να» αλλά σημαίνει και «διότι».
Παράδειγμα όπου ο σύνδεσμος «ίνα» έχει αιτιολογική και όχι τελική σημασία : « καὶ χαίρω δι' ὑμᾶς, ἵνα πιστεύσητε,
ὅτι οὐκ ἤμην ἐκεῖ· ἀλλ' ἄγωμεν πρὸς αὐτόν» Ιωάννης 11:15. Ο Ιησούς
Χριστός ομιλεί για τον Λαζάρο στους μαθητές ευρισκόμενος πολύ μακριά
από την οικία του Λαζάρου και τους λέγει ότι πέθανε. Και προσθέτει ότι «
καὶ χαίρω δι' ὑμᾶς, ἵνα πιστεύσητε,
ὅτι οὐκ ἤμην ἐκεῖ·». Χαίρομαι λέγει ο Χριστός για εσάς τους Μαθητές μου
ΔΙΟΤΙ θα πιστεύσετε επειδή δεν ήμουν εκεί (όταν πέθανε ο Λάζαρος ώστε
να το γνωρίζω με φυσικό τρόπο. Τώρα που θα πάμε μαζί στην Βηθανία θα
πιστεύσετε ότι έχω υπερφυσική γνώση των συμβαινόντων γεγονότων σε μεγάλη
απόσταση). Ο Ιησούς χαίρει «ΔΙΟΤΙ» οι μαθητές θα πιστεύσουν, όχι «ώστε
να» ή «για να» πιστεύσουν ! Ο Χριστός χαίρει διότι οι μαθητές θα
πιστεύσουν την θαυματουργική υπερφυσική γνώση του και θα δυναμώσει η
πίστη τους. Ο Χριστός μπορούσε και από απόσταση να αναστήσει τον Λάζαρο.
Αλλά πηγαίνοντας εκεί οι μαθητές διαπίστωσαν την υπερφυσική γνώση του
Κυρίου ο οποίος βρισκόμενος σε μεγάλη απόσταση από την Βηθανία ήξερε ότι
ο λάζαρος πέθανε.
- Οι πλείστοι των ερμηνευτών δεν αντιλαμβάνονται την σημασία της λέξεως κριθῶσι στην φράση «ἵνα κριθῶσι μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκί». Το ρήμα ΚΡΙΝΩ και το ουσιαστικό ΚΡΙΣΙΣ, εκτός από κρίνω και κρίση σημαίνει στην Γραφή και ΘΑΝΑΤΩΝΩ, ΘΑΝΑΤΟΣ. Παραδείγματα :
«ρομφαία, κρίσις, θάνατος» Β Παραλειπομένων / Β Χρονικών 20:9 Η ΚΡΙΣΗ παραλληλίζεται συνωνυμικώς με την ΡΟΜΦΑΙΑ και τον ΘΑΝΑΤΟ.
« Τέκνον, ἐπὶ νεκρῷ κατάγαγε δάκρυα καὶ ὡς δεινὰ πάσχων ἔναρξαι θρήνου, κατὰ δὲ τὴν κρίσιν αὐτοῦ περίστειλον τὸ σῶμα αὐτοῦ καὶ μὴ ὑπερίδῃς τὴν ταφὴν αὐτοῦ» Σοφία Σειράχ 38:16
Όταν πεθάνει ο άνθρωπος («κατὰ δὲ τὴν κρίσιν αὐτοῦ») πρέπει να τακτοποιείται το σώμα του.
« εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς καὶ κατὰ τὸν νόμον ὑμῶν κρίνατε αὐτόν εἶπον οὖν αὐτῷ οἱ ᾿Ιουδαῖοι· ἡμῖν οὐκ ἔξεστιν ἀποκτεῖναι οὐδένα·» Ιωάννης 18:31 Παράβαλε και το εδάφιο «λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς καὶ σταυρώσατε·
ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αἰτίαν» Ιωάννης 19:6. Ο Χριστός είχε
δικαστεί ήδη από το Σαχένδριν των Ιουδαίων. Ο Πιλάτος δηλαδή δεν τους
λέει να τον δικάσουν πάλι αλλά να αναλάβουν αυτοί (και όχι αυτός) την
θανάτωσή του γιατί τον βρίσκει αθώο. Και οι μοχθηροί Ιουδαίοι απαντούν
ότι δεν μπορούν να σκοτώσουν κανένα χωρίς την άδεια του κυβερνήτη.
- Μερικοί μεταφραστές, (όπως οι εκπονήσαντες την Μετάφραση Νέου Κόσμου) δεν καταλαβαίνουν ότι οι λέξεις κριθῶσι / ζῶσι δεν είναι από Γραμματικής άποψης του ιδίου χρόνου.
Το κριθῶσι είναι ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΑΟΡΙΣΤΟΣ, ΜΕΣΗ ΦΩΝΗ.
Το ζῶσι είναι ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ, ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ.
Το κριθῶσι σημαίνει ΘΑΝΑΤΩΘΗΚΑΝ και το ζῶσι σημαίνει ΖΟΥΝ.
« οἳ ἀποδώσουσι λόγον τῷ ἑτοίμως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς. εἰς τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθη, ἵνα κριθῶσι μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκί, ζῶσι δὲ κατὰ Θεὸν πνεύματι» Α Πέτρου 4:5-6
Άρα το
νόημα του εδαφίου είναι ότι οι ασεβείς δεν θα γλυτώσουν την τιμωρία από
τον «ἑτοίμως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς» ΔΙΟΤΙ ΠΕΘΑΝΑΝ μεν για
τους ανθρώπους ως προς την σάρκα αλλά ΖΟΥΝ για τον Θεό ως προς το
πνεύμα- την αθάνατη λογική ψυχή τους. Και επειδή ζουν οι νεκροί ως
πνεύματα, ο Χριστός δίδαξε και σε αυτούς το Ευαγγέλιο έτσι ώστε όλοι να
είναι αναπολόγητοι αν επιμείνουν στην απιστία. Βλέπε και το εδάφιο «καὶ
τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύμασι πορευθεὶς ἐκήρυξεν» Α Πέτρου 3:19.
Το
σπουδαίο αντιαιρετικό σημείο του εδαφίου είναι ότι οι νεκροί ζουν ως
πνεύματα δεν εκμηδενίζονται ούτε βρίσκονται σε κατάσταση μη συνειδήσεως.
Αν οι νεκροί δεν είχαν συνείδηση πως τους κήρυξε ο Ιησούς το Ευαγγέλιο ;
Το
χωρίο λοιπόν Α Πέτρου 4:5-6 αποσαφηνίζει το άλλο χωρίο « ὅτι καὶ Χριστὸς
ἅπαξ περὶ ἁμαρτιῶν ἔπαθε, δίκαιος ὑπὲρ ἀδίκων, ἵνα ἡμᾶς προσαγάγῃ τῷ
Θεῷ, θανατωθεὶς μὲν σαρκί, ζωοποιηθεὶς δὲ πνεύματι· ἐν ᾧ καὶ τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύμασι πορευθεὶς ἐκήρυξεν,
ἀπειθήσασί ποτε, ὅτε ἀπεξεδέχετο ἡ τοῦ Θεοῦ μακροθυμία ἐν ἡμέραις Νῶε
κατασκευαζομένης κιβωτοῦ, εἰς ἣν ὀλίγαι, τοῦτ' ἔστιν ὀκτὼ ψυχαί,
διεσώθησαν δι' ὕδατος» Α Πέτρου 3: 18-20 Τα πνεύματα τα «εν τη φυλακή»
είναι τα πνεύματα – οι αθάνατες ψυχες των νεκρών ανθρώπων- «καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθη».
ΤΟ ΧΩΡΙΟ Α ΠΕΤΡΟΥ 3:18-20
« ὅτι καὶ Χριστὸς ἅπαξ περὶ ἁμαρτιῶν ἔπαθε, δίκαιος ὑπὲρ ἀδίκων, ἵνα ἡμᾶς προσαγάγῃ τῷ Θεῷ, θανατωθεὶς μὲν σαρκί, ζωοποιηθεὶς δὲ πνεύματι· ἐν ᾧ καὶ τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύμασι πορευθεὶς ἐκήρυξεν,
ἀπειθήσασί ποτε, ὅτε ἀπεξεδέχετο ἡ τοῦ Θεοῦ μακροθυμία ἐν ἡμέραις Νῶε
κατασκευαζομένης κιβωτοῦ, εἰς ἣν ὀλίγαι, τοῦτ' ἔστιν ὀκτὼ ψυχαί,
διεσώθησαν δι' ὕδατος» Α Πέτρου 3:18-20
Αυτό το
χωρίο πολλές φορές παρερμηνεύεται ακόμη και από Ορθοδόξους. Η αιτία της
παρερμημείας είναι ότι δεν κατανοείται σωστά η λέξη «ζωοποιηθείς». Η
λέξη «ζωοποιηθείς» στο παρον χωρίο δεν σημαίνει «αναστηθείς». Το ρήμα
ΖΩΟΠΟΙΩ στα αρχαία Ελληνικά δεν σημαίνει μόνο «επαναφέρω στη ζωή» αλλά
σημαίνει επίσης «ΔΙΑΤΗΡΩ ΣΤΗ ΖΩΗ». Το ρήμα «ζωοποιώ» με την έννοια της
διατήρησης στη ζωή συναντούμε στο Ελληνικό κείμενο της μετάφρασης των
Εβδομήκοντα στην Παλαιά Διαθήκη.
Ιώβ 36:6 (κείμενο Εβδομήκοντα) «ασεβή ου μη ζωοποιήσει και κρίμα πτωχών δώσει».
Ο Κύριος δεν θα διατηρήσει στη ζωή τον ασεβή, θα τον τιμωρήσει με πρόωρο θάνατο.
Εκκλησιαστής 7:12 (κείμενο Εβδομήκοντα) «και περισσεία γνώσεως της σοφίας ζωοποιήσει τον παρ ‘ αυτής».
Δ
Βασιλειών 5:7 (κείμενο Εβδομήκοντα) «και εγένετο ως ανέγνω βασιλεύς
Ισραήλ το βιβλίον, διέρρηξε τα ιμάτια αυτού και είπεν· ο Θεός εγώ του
θανατώσαι και ζωοποιήσαι ότι ούτος αποστέλλει προς με αποσυνάξαι άνδρα από της λέπρας αυτού; ότι πλήν γνώτε δη και ίδετε ότι προφασίζεται ούτος μοι».
Οι Εβδομήκοντα για την έννοια της ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΣΤΗ ΖΩΗ χρησιμοποιούν και την λέξη ΖΩΟΓΟΝΩ.
Έξοδος
1:17-18, 22 (κείμενο Εβδομήκοντα) « εφοβήθησαν δε αι μαίαι τον Θεόν και
ουκ εποίησαν καθότι συνέταξεν αυταίς ο βασιλεύς Αιγύπτου, και εζωογόνουν
τα άρσενα. εκάλεσε δε ο βασιλεύς Αιγύπτου τας μαίας και είπεν αυταίς·
τι ότι εποιήσατε το πράγμα τούτο καιεζωογονείτε τα άρσενα;………..
συνέταξε δε Φαραώ παντί τω λαω αυτού λέγων· παν άρσεν, ό εάν τεχθή τοις
Εβραίοις, εις τον ποταμόν ρίψατε· και παν θήλυ,ζωογονείτε αυτό».
Άξιο προσοχής ότι οι Εβδομήκοντα δια των λέξεων «ζωοποιώ» και
«ζωογονώ» μετεφράζουν την ΙΔΙΑ Εβραϊκή λέξη όχι διαφορετική. Αυτό είναι
ένα ακόμη στοιχείο (πέρα από την συνάφεια των εδαφίων που παραθέσαμε)
που δείχνει ότι οι Εβδομήκοντα χρησιμοποιούν το «ζωοποιώ» και με την
έννοια του «διατηρώ στην ζωή».
Ο Απ. Πέτρος λέγει ότι ο Ιησούς Χριστός θανατώθηκε ως προς τη σάρκα αλλά διατηρήθηκε στην ύπαρξη ως προς το πνεύμα (την
ανθρώπινη λογική ψυχή ), με το οποίο πνεύμα πήγε και δίδαξε το
Ευαγγέλιο στον Άδη –« τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύμασι πορευθεὶς ἐκήρυξεν» Α
Πέτρου 3:19, « εἰς τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίσθη, ἵνα κριθῶσι μὲν κατὰ ἀνθρώπους σαρκί, ζῶσι δὲ κατὰ Θεὸν πνεύματι.» Α Πέτρου 4:6.
Άρα οι νεκροί όχι μόνο δεν εκμηδενίζονται αλλά έχουν συνείδηση. Διαφορετικά πως θα διδάσκονταν το Ευαγγέλιο όντας ασυνείδητοι ;
ΤΑ ΧΩΡΙΑ Β Πέτρου 2:4 ΚΑΙ Ιούδας : 6-7
Β Πέτρου 2:4 « εἰ γὰρ ὁ Θεὸς ἀγγέλων ἁμαρτησάντων οὐκ ἐφείσατο, ἀλλὰ σειραῖς ζόφου ταρταρώσας παρέδωκεν εἰς κρίσιν τηρουμένους»
Αυτό το εδάφιο ομιλεί για την τιμωρία των δαιμόνων και δεν αποκλείει την αθανασία της ψυχής. Κακώς το επικαλούνται οι αιρετικοί.
Ιούδας : 6-7 « ἀγγέλους
τε τοὺς μὴ τηρήσαντας τὴν ἑαυτῶν ἀρχήν, ἀλλὰ ἀπολιπόντας τὸ ἴδιον
οἰκητήριον εἰς κρίσιν μεγάλης ἡμέρας δεσμοῖς ἀϊδίοις ὑπὸ ζόφον τετήρηκεν· ὡς Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ αἱ περὶ αὐτὰς πόλεις τὸν ὅμοιον τούτοις τρόπον ἐκπορνεύσασαι καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας πρόκεινται δεῖγμα, πυρὸς αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι».
Αυτό το χωρίο επίσης αναφέρεται στην τιμωρία των Δαιμόνων .
Στην φράση «τὸν ὅμοιον τούτοις τρόπον ἐκπορνεύσασαι καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας» , το «τούτοις»
δεν αναφέρεται στους «ἀγγέλους τε τοὺς μὴ τηρήσαντας τὴν ἑαυτῶν ἀρχήν»
που ισχυρίζονται οι αιρετικοί παρουσιάζοντας το χωρίο μόνο του χωρίς τα
συμφραζόμενα , αλλά στους αιρετικούς της εποχής εκείνης για τους οποίους
ομιλεί ο Ιερός Συγγραφέας – « παρεισέδυσαν γάρ τινες ἄνθρωποι, οἱ
πάλαι προγεγραμμένοι εἰς τοῦτο τὸ κρῖμα, ἀσεβεῖς, τὴν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν χάριν μετατιθέντες εἰς ἀσέλγειαν καὶ
τὸν μόνον δεσπότην καὶ Κύριον ἡμῶν ᾿Ιησοῦν Χριστὸν ἀρνούμενοι.
῾Υπομνῆσαι δὲ ὑμᾶς βούλομαι, εἰδότας ὑμᾶς ἅπαξ τοῦτο ὅτι ὁ Κύριος λαὸν
ἐκ τῆς Αἰγύπτου σώσας, τὸ δεύτερον τοὺς μὴ πιστεύσαντας ἀπώλεσεν,
ἀγγέλους τε τοὺς μὴ τηρήσαντας τὴν ἑαυτῶν ἀρχήν, ἀλλὰ ἀπολιπόντας τὸ
ἴδιον οἰκητήριον εἰς κρίσιν μεγάλης ἡμέρας δεσμοῖς ἀϊδίοις ὑπὸ ζόφον
τετήρηκεν· ὡς
Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ αἱ περὶ αὐτὰς πόλεις τὸν ὅμοιον τούτοις τρόπον
ἐκπορνεύσασαι καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας πρόκεινται δεῖγμα,
πυρὸς αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι. ὁμοίως μέντοι καὶ οὗτοι ἐνυπνιαζόμενοι
σάρκα μὲν μιαίνουσι, κυριότητα δὲ ἀθετοῦσι, δόξας δὲ βλασφημοῦσιν» Ιούδας 4-8.
http://katanixis.blogspot.gr/2014/03/blog-post_536.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου