Αποσπάσματα από το βιβλίο: ''Τέσσερις ώρες με τον π. Παΐσιο'', του Τάσου Μιχαλά.
* Να ελέγχετε τις σκέψεις σας, να συγκρατείτε τα λόγια σας, να κυριαρχείτε στα πάθη σας, να κάνετε έργα που αντέχουν στο φως της ημέρας.
* Εάν θέλεις να βοηθήσεις την Εκκλησία διόρθωσε τον εαυτό σου, και αμέσως διορθώνεται ένα κομματάκι της Εκκλησίας. 'Εάν φυσικά αυτό το έκαναν όλοι, η Εκκλησία θα ήταν διορθωμένη.
* Όποιος σκύβει ταπεινά και δέχεται τα χτυπήματα από τους άλλους, διώχνει τα δικά του εξογκώματα, ομορφαίνει πνευματικά σαν Άγγελος και έτσι χωράει από την στενή πύλη του Παραδείσου... Στον ουρανό δεν ανεβαίνει κανείς με το κοσμικό ανέβασμα αλλά με το πνευματικό κατέβασμα. Όποιος βαδίζει χαμηλά βαδίζει πάντα με σιγουριά και ποτέ δεν πέφτει...
* Όταν ο άνθρωπος αναγνωρίζει τα σφάλματά του και πέφτει ξανά, χωρίς να θέλει, σημαίνει ότι υπάρχει υπερηφάνεια ή προδιάθεση για υπερηφάνεια και γι' αυτό δεν τον βοηθάει ο Θεός να προκόψει. Το να συναισθανθεί κανείς την αμαρτωλότητά του είναι μεγάλη δύναμη, μεγάλη υπόθεση. Μετά σιχαίνεται τον εαυτό του,ταπεινώνεται, αποδίδει όλα τα καλά στην φιλανθρωπία και στην αγαθότητα του Θεού και αισθάνεται μεγάλη ευγνωμοσύνη. Γι' αυτό ο Θεός αγαπάει περισσότερο τους αμαρτωλούς που αναγνωρίζουν την αμαρτωλότητά τους, μετανοούν και ζουν με ταπείνωση, παρά εκείνους που αγωνίζονται πολύ αλλά δεν αναγνωρίζουν την αμαρτωλότητά τους και δεν έχουν μετάνοια.
https://paraklisi.blogspot.com/2018/10/blog-post_714.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου