Ἕνας ἀστικός μύθος

ΕΝΑΣ ΑΣΤΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ

ΕΝΑΣ ΑΣΤΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ

Το ανέκδοτο των Ψυχιάτρων: " Ὁταν μιλάς στον Θεό είναι προσευχή, όταν σου μιλά ο Θεός είναι σχιζοφρένεια" , βοήθησε κάποιους να οδηγήσουν μια γιαγιά σε κάποια Ψυχιατρική Κλινική.

Βάζουν κάτω την γιαγιά, "τί νοιώθεις; , τί σκέφτεσαι; , τι μέρα είναι ; " , και είναι έτοιμοι να την μαντρώσουν.

Στο τι νοιώθεις, εκείνη απάντησε, χαρά.

Στο τι σκέφτεσαι, απάντησε , τον Χριστό .

Στην ερώτηση τί μέρα είναι σήμερα, απάντησε με το όνομα του αγίου που εόρταζε εκείνη την ημέρα.

Της φτιάχνουν τα χαρτιά , όλοι ευχαριστημένοι που είτε ξεφορτώθηκαν την γιαγιά, είτε φορτώθηκαν έναν πελάτη..

Και τοτε σηκώνει λίγο το κεφάλι της, η γιαγιά και λέει στον γιατρό.

Εψές το βράδυ αυτό που έκανες στην γυναίκα σου, την Μαρία , την πόνεσε πολύ .

Το ίδιο είχες κάνει και στην πρώτη γυναίκα σου την Νεονίλη, που σε νευρίαζε όταν την έλεγαν Λίλη...

Λες και είχες ξεχάσει αυτό που είδες να κάνει ο πατέρας σου στην μητέρα σου, την προηγούμενη βραδυά του σεισμού της ΑΘήνας, όταν γεννήθηκε η ανηψιά σου , η Αικατερίνη..

Ο Ψυχίατρος χρειάσθηκε επειγόντως ιατρική φροντίδα...

΄Εμαθε ο ίδιος τι σημαίνει νευρικός κλονισμός...

Ακόμα όμως προσπαθεί να μάθει, γιατί ευωδίαζε το στόμα της γιαγιάς σαν να είχε φάει λιβάνι, και πως γνώριζε τα όσα του είχε πει...

Πάντως την γιαγιά, την μαντρώσανε στο Ψυχιατρείο, οι μουρλοί.

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/07/blog-post_890.html