Μισῶ τή σιωπή ὅταν φτάνει τοῦ λόγου ἡ στιγμή.

Μισῶ φονέα κρίνοντα τὸν θυμώδη.

Μισῶ τὸν μοιχόν, ὅταν κρίνῃ τὸν πόρνον.

Μισῶ τὸν μωρὸν φιλοσοφεῖν δοκοῦντα.

Μισῶ χρεώστην ἀμερίμνως ὑπνοῦντα.

Μισῶ μὴ ζητούμενον καὶ προσλαλοῦντα.

Μισῶ τὸν διδάσκοντα μηδὲν εἰδότα.

Μισῶ κολοβὸν μακρὸν ἐξουθενοῦντα.

Μισῶ σιωπήν, ὅτε καιρὸς τοῦ λέγειν.

***

Μισώ τον φονιά που τα σούρνει του αψίθυμου.

Μισώ τον μοιχό όταν κρίνει τον πόρνο.

Μισώ τον μωρό που περνιέται για διάνοια.

Μισώ τον χρεώστη που κοιμάται εν ειρήνη.

Μισώ τον ανήξερο που ανοίγει το στόμα του.

Μισώ τον διδάσκαλο που τα πάντα αγνοεί.

Μισώ τον σακάτη που χλευάζει το ανάστημα.

Μισώ τη σιωπή όταν φτάνει του λόγου η στιγμή.

ΣΤΙΧΟΙ ΓΝΩΜΙΚΟΙ

Οσία Κασσιανή η Υμνογράφος

https://wra9.blogspot.com/2022/11/blog-post_14.html