Εκεί ψηλά στο όρος που βρίσκεται η αρχαία ακρόπολη των Θεστιαίων στην περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας, λίγα χιλιόμετρα μόλις από το Αγρίνιο βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγιάς της Βλοχαιτίσσης με την θαυματουργή εικόνα της.
Η εικόνα παρουσιάζει την Παναγία ένθρονη και να βαστάζει στην αγκάλη της τον Χριστό πλαισιωμένη από τέσσερις προφήτες και δύο αγγέλους που της τοποθετούν πολύτιμο στέμμα στην κεφαλή της.
Σε αυτήν την εικόνα της Παναγίας αντικρίζουμε κάτι πολύ σπάνιο, την Παναγία να χαμογελά..!!
Πολυάριθμα τα θαύματα που έχει κάνει σε ασθενείς, σε πονεμένους μα και σε κάθε έναν που τρέχει με ικεσίες στην εικόνα της μπροστά και την παρακαλεί να μεσιτεύσει στον Κύριο και Θεό μας.
Γυναίκες που δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά τελικά με τις μεσιτείες της τα καταφέρανε, άρρωστοι ακόμη και με ασθένειες ανίατες κάνανε τους γιατρούς να υποκλίνονται στον θαυμαστό τρόπο της επέμβασής Της.
Εικόνα γεμάτη χάρη, ευλογία. Πηγή ιαμάτων ανεξάντλητη.
Σήμερα 5η Ιουνίου αποτελεί ημέρα αναμνήσεως μιας θαυμαστής και σωτήριας επεμβάσεώς της στους κατοίκους της περιοχής που την υπεραγαπούν και σε κάθε δυσκολία τους εκεί προστρέχουν.
Σαν σήμερα περί το έτος 1893 μετά από ημέρες και εβδομάδες ανομβρίας που έπληττε την περιοχή της Αιτωλίας, κάτοικοι και Ιερείς της περιοχής της κωμοπόλεως του Καινούριου αφού έχουν πάρει την απόφαση εδώ και μέρες πολλές και εφόσον όλοι τους έχουν νηστέψει και εξομολογηθεί στρεφόμενοι στην πολυαγαπημένη τους Μάνα και προστάτιδα την Παναγιά την Βλοχαίτισσα όπως είναι γνωστή (ή αλλιώς ως Παναγία η Ωραιοτάτη) ανεβαίνουν στο μοναστήρι της.
Κάνουν Θεία Λειτουργία και Κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων όλοι, μα όλοι οι παρευρισκόμενοι.
Παίρνουν στους ώμους τους την εικόνα της Παναγιάς και κατεβαίνουν πεζοί στην κωμόπολη του Καινούριου.
Εκεί στην πλατεία ξεκινούν υπαίθρια παράκληση και με δάκρυα στα μάτια ζητούν την μεσιτεία της ώστε να λυθεί η ανομβρία που τόσο πολύ τους ταλαιπωρούσε τόσο καιρό που οι καλλιέργειες τους είχαν πληχθεί και τα πηγάδια τους στέρευαν.
Ω του παραδόξου θαύματος ένα σύννεφο ξάφνου εμφανίζετε ως σκέπη της Μονής εκεί ψηλά και ξεκινά η βροχή.
Μια βροχή σωτήρια αφού τόσο την επιζητούσαν και λαχταρούσαν οι κάτοικοι. Το πιο παράδοξο; Πως το σύννεφο και η βροχή σκέπασε μόνο τα όρια της κοινότητος του Καινούριου και έβρεξε, όπως όλοι οι κάτοικοι της χαρακτηριστικά ανέφεραν όσο ακριβώς χρειαζόταν.
Οι γηραιότεροι ακόμη και σήμερα θυμούνται τις αφηγήσεις προγόνων τους που έζησαν με δάκρυα στα μάτια το θαύμα και πολλοί από αυτούς έχουν να αφηγηθούν ένα προσωπικό τους θαύμα. Μια Θεία παρέμβαση από την πολυαγαπημένη τους Μάνα την Βλοχαίτισσα.
Αυτήν την μέρα όρισαν να την γιορτάζουν και να μεταβαίνουν κάθε χρόνο στο μοναστήρι της Παναγιάς τελώντας Θεία Λειτουργία, ευχαριστώντας την Βλοχαίτισσα που όπως και τότε έτσι και κάθε μέρα και νύχτα μεσιτεύει για αυτούς και τους σκεπάζει μέσα από την Μονή της που αιώνες, αγέρωχα στέκει, εκεί ψηλά.
Του Σπύρου Συμεών για την Romfea.gr
https://proskynitis.blogspot.com/2024/06/1893.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου