Περί Ἱεροκατηγορίας

❈ Ἀπό τούς λαϊκούς βγαίνουν καί οἱ ἱερεῖς... «Κατά τόν λαόν καί οἱ ἄρχοντες», ὅπως λέμε. Ἅμα ἀνέβει ὁ λαός πνευματικά, θά ἀνέβει καί ὁ κλῆρος πνευματικά. Ὅλοι παραπονοῦνται γιά τούς παπάδες, γιά τούς δεσποτάδες... Τί κατηγορεῖς; Ἐσύ ἑτοίμασες τό παιδί σου νά γίνει παπάς σωστός;

Δέν ξέρει κἄν πῶς νά τό ἑτοιμάσει, ἀφοῦ δέν ἔχει ἑτοιμάσει κατ’ ἀρχάς τόν ἑαυτόν του. Κατηγορεῖ τούς παπάδες καί τούς δεσποτάδες, ἐνῶ δέν ἔχει πάει ποτέ νά ἐξομολογηθεῖ. Κάνε πρῶτα αὐτή τήν ἐργασία στήν οἰκογένειά σου.

Ὑπάρχει κάποιο παιδί στήν οἰκογένεια ἔξυπνο καί καλοδιάθετο καί λένε: «νά γίνει γιατρός, τί παπάς θά γίνει;».

Τό θεωροῦν ὑποτιμητικό. Ἄν εἶναι κανένα παιδί κάπως χαζούλικο, λένε: «ἔ αὐτό δέν θά πάει μπροστά, ἄς τό κάνουμε παπά». Δυστυχῶς ὑπάρχει αὐτή ἡ ἀντίληψη. Δηλαδή ὅ,τι χειρότερο νά τό δώσουμε στόν Θεό καί τά ἄλλα νά τά δώσουμε ἐκεῖ πού θά ἔχουν κοσμική ἐξέλιξη. Δέν εἶναι σωστό αὐτό. Στόν Θεό πρέπει νά δίνουμε τό καλύτερο.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 22 – 4 – 2015)