Η Πηνελόπη, η κόρη του βασιλιά, στο μπαλκόνι της τρία γοργόφτερα βλέπει πουλιά,πετούν προς το μέρος της-το πρώτο ήταν περιστέρι, λευκό σαν το γάλα, κλαδί ελιάς είχε στο στόμα
μετά ένας αετός, βαστώντας στο ράμφος στεφάνι ολάνθιστο-
έπειτα ένα κοράκι, απ’ το παραθύρι μπήκε φίδι κρατώντας φοβερό.
Η Πηνελόπη τις θεραπαινίδες της ρωτά τί να σημαίνουν όλα αυτά.
Σωπαίνουν, δεν νογούν- έκθαμβοι όλοι κι άναυδοι.
Μόνον ο γέρων, ο Άπελλιανός, αυτός μίλησε προφητικώς:
«Θνητοί άνθρωποι είμαστε όλοι,
αλλ όμως, πρόσεξέ με, άκουσε, όμορφή μου κόρη!
το Πνεύμα του Θεού γιά σένα προφητεύει
μέσα από τα σημεία μήνυμα ξεκάθαρο μεσιτεύει-
το περιστέρι άγγελμα σου φέρνει ειρηνικό,
«Ειρήνη» θά ονομαστείς-
ο κλάδος της ελαίας σημαίνει την Χάρη του Θεού, αυτήν πού θά ενδυθείς-
ο αετός είναι νικητής: εσύ τα πάθη σου θά νικήσεις- το ανθοστόλιστο στεφάνι δόξα σημαίνει και τ’ ουρανού την γλυκύτατα-
τό κοράκι με το φίδι, τον δαίμονα δηλοι και την μοχθηρία την δαιμονική.
Ἀλλα, διά της απαντοχής σου, αυτός θά κατατροπωθεί!».
Η Ειρήνη άκουγε όλα αυτά και η καρδιά της ριγούσε- αποφάσισε ολόκληρη στην Πίστη να παραδοθεί, γιά να σωθεί, και την απόφαση της έκανε πράξη αληθινή, επειδή όπου Θεού οικοδομή, ο Θεός συνεργεί Ώ, Κύριε, διά των αγιων της Ειρήνης ευχών, σώσον τας ψυχάς ημών!
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΜΗΝΑΣ ΜΑΙΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου